ေႏြဦးရဲ႕ေလေႏြးေႏြးတို႔က ျပတင္းေပါက္မွာကာဆီးထားတဲ့ကန္႔လန္ကာ ျဖဴ ျဖဴ ေလးကိုျဖတ္သန္းၿပီး မလူပ္မယွက္ၿငိမ္သက္စြာအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ခ်စ္သူနစ္ေယာက္ဆီတိုက္ခတ္လို႔ေနသည္။
ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လိုခ်စ္ရတဲ့ ့္hyungကိုရင္ခြင္ထဲအပိုင္သိမ္းထားကာ သူ႔ရဲ႕ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ကိုနားေထာင္ေစသည္။
သူတို႔နစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္ေန႔တာ မဟုတ္ဘူး တစ္ဘဝလံုးကိုဒီလိုေလးပဲျဖတ္သန္းခ်င္လိုက္ပါရဲ႕ ဂုဏ္ေတြ ပကာသနေတြ လူေတြရဲ႕အၾကည့္ေတြရဲ႕ေဝးရာေနရာကို နစ္ေယာက္သားေျပးထြက္လို႔ေနလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။
"ႏိုးေနၿပီလား?" မ်က္လံုးကိုပြတ္သပ္ရင္း လူးလြန့္လာတဲ့Jinေၾကာင့္ Namjoonရဲ႕အေတြးယာဥ္ႀကီးရပ္တန္႔သြားသည္။
Jinရဲ႕မ်က္လံုး ႏွာတံ သူ႔ရဲ႕ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး အို Seokjinရဲ႕ျဖစ္တည္မူကိုယ္၌ကိုက ျပည့္စံုျခင္း ဆိုတဲ့ အဓိပါၸယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္လိုပါပဲလား။
"ဘယ္နစ္နာရီထိုးသြားၿပီလဲ? မင္းရံုးေစာေစာသြားရမယ္ဆို" Jinရဲ႕ခါးကိုအသာအယာဖက္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္လိုက္သည္။ ဒီလိုျပည့္စံုလွတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့သူဟာ ကံေကာင္းတဲ့လူသားလို႔ဆိုႏိုင္မလား။
"ငါးမိနစ္ပဲ ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲ" သူမ်က္လံုးကိုမွိတ္ရင္းေရရြတ္လိုက္သည္။ Seokjinရဲ႕ ေကာ္ဖီလိုသင္းေနတဲ့ကိုယ္န႔ံကိုသူသေဘာက်သည္။
"Namjoon"
"ဟင္?"
"ေျပာရမွာအားနာေပမယ့္..."
"ငါအိမ္သာသြားမွျဖစ္ေတာ့မယ္!"
အိပ္ယာေပၚကေနအေျပးအလႊားထကာ အိမ္ေနာက္ခန္းထဲဝင္သြားတဲ့Seokjinကို Namjoonတစ္ေယာက္ေၾကာင္ေတာင္ၾကည့္ေနမိသည္။
"hyung! ေခ်ာ္လဲဦးမယ္!!" သူ႔ေခါင္းကိုခါရမ္းရင္းျပံဳးမိသည္။ ဪ...အခ်စ္ဆိုတာဒီလိုပါလား...။
👒
"မင္းဒါေလးေတာ့လုပ္တတ္ေအာင္သင္ထားမွေပါ့" လုပ္ေပးေနေပမယ့္ ႏူတ္ခမ္းကိုမသိမသာစူထားေသာSeokjinေၾကာင့္ သူနက္ကတိုင္စည္းနည္းတစ္သက္လံုးမသင္ေတာ့ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Back To You || NAMJIN FF
Fanfictionၾကာၾကာခ်စ္တဲ့အခ်စ္က ဘာလို႔မရင့္က်က္ဘဲ ၿငီးေငြ႔ဖို႔ေကာင္းလာတာလဲ?? စိတ္မေကာင္းပါဘူး...ငါတို႔အခ်စ္က အဲ့လိုျဖစ္သြားတဲ့အတြက္။ |DISCONTINUED|
