Gece koynunda;
Saklarken günahı,
Bir aşk yazıldı,
Beklerlerken sabahı.
Kadın o gün sarhoştu,
Adam ise bomboştu.
Bir çıkmaz sokaktaydı,
Ruhları ve yolları...
Kadına kimsesizliği koymuştu,
Adamı dostu sırtından vurmuştu.
Sarhoş gözler kaymıştı dertten,
Aldatılan hareler yanmıştı kederden.
Çok sonra gecenin koynunda;
Bir ses duyuldu, sessizliğin ortasında,
Aydınlandı gökyüzü, ıslandı yeryüzü,
Ve gördü birbirini okyanus ile toprak.
Hemen ardından geldi kadının kahkahası,
Adamın gözlerinde belirdi şaşkınlık nidası.
Kadın daimi huzuruydu gök gürlemesi,
Ve adamın vazgeçilmezi olacaktı kadın sesi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Hoşçakal...
PoetryVelhasıl kelam ne diyorduk? Gel... Bak hiç konuşmam ben normalde, Konu senken nasıl da çözülüyor kelimeler. Bir de sen gelsen ne de güzel susarım. Yazmaya doyamadığım seni, Bakmaya kıyamadığım serseri Senle, sensiz günleri Ben kalbimde yaşarım...
