Adam şiir oldu,
kadın şair.
Tükendi mürekkep, yazılmalarıyla
Islandı kağıt, gözyaşlarıyla.
Sonra her şey yok oldu bir anda...
Mısralara sığdıramamıştı kadın;
Çok ilerisindeydi adam çağın.
Geriye katran karasıydı kalan;
Kadının şairliğinden,
Adamın şiirliğinden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Hoşçakal...
PoesiaVelhasıl kelam ne diyorduk? Gel... Bak hiç konuşmam ben normalde, Konu senken nasıl da çözülüyor kelimeler. Bir de sen gelsen ne de güzel susarım. Yazmaya doyamadığım seni, Bakmaya kıyamadığım serseri Senle, sensiz günleri Ben kalbimde yaşarım...
