Linked || SOONHOON [ ON- HOLD ]

Chapter Six

Confirming

Jihoon stared at him for a long time. As long as he could. He never imagined he'll look at someone for as long like what he's doing right now.

Nagtakha naman si Jihoon nang maalala ang sinabi ng nurse sa kaniya.

'Suki niya kami? Pero bakit parang ngayon ko lang siya nakita?'

Kahit anong titig ang gawin ni Jihoon, hindi siya makakuha ng sagot. Una sa lahat, sa dami ng beses na nasugod siya sa clinic, bakit ngayon lang niya nakita ang lalaking kasama niya ngayon? Pangalawa, ang weird naman yata kung lagi silang sabay "nabubugbog", 'di ba? Pangatlo...

"Tangina, bugbog na nga mukha, bakit ang gwapo pa rin?"

Sarili ba niya ang tinutukoy niya?

Hindi natin alam. :))))

Pero seryoso na, sobrang weird talaga kung totoo man 'yung sinabi nung nurse sa kaniya. Napa-isip tuloy siya, pareho lang kaya ang taong gumawa sa kanila nito? Hanggang ngayon, hindi pa rin kumbinsido si Jihoon na may bumubugbog nga sa kaniya. Wala naman kasi siyang maisip na dahilan para may gumawa sa kaniya nito. Oo, mukhang badtrip lagi si Jihoon pero sa barkada lang niya siya nagiging brutal. Mabait na bata si Ji.

Isa pa, sa dami ng beses na "nabubugbog" siya, lagi naman siyang walang nakikitang gumagawa sa kaniya nito.

He sighed deeply as he run a thousand thoughts in his head. Suddenly, he had a crazy thought that crossed his mind.

Posible kayang...?

After fighting between figuring out if he was right or wrong, he carefully stood up and drew closer sa lalaking hanggang ngayon ay mahimbing pa rin ang tulog.

Kahit na ang sakit ng katawan ni Ji, lalaban siya. Payt lang daw ng payt. Ganiyan naman talaga. Kahit nasasaktan ka na, patuloy lang ang laban. Magpahinga kung napapagod, pero walang sukuan.

#MayWhogoatSiSebby

He stared at him again. Pakiramdam nga ni Jihoon malulusaw na niya 'yung fluffy na pisngi nung lalaki, eh. Sarap pa naman daw.

Sarap kurutin. Hehe.

The longer he stares, the more he noticed na the stranger has the same exact bruises as him. Hindi siya maaaring magkamali. Matagal niyang tinitigan ang lalaking mahimbing ang tulog sa kama at napagtantong pareho nga sila ng mga sugat at pasa. Hindi lang ng nasa mukha niya. Pati na rin ang mga nasa braso nito.

Napatingin tuloy sa kaliwa niyang braso si Jihoon, balik sa braso nung lalaki, balik sa braso niya, at balik ulit sa braso nung isa. Parehong-pareho.

Lalong nagsalubong ang kilay ni Jihoon.

Puta...

Again, he deeply sighed.

'Yung isa pa... ano na nga ulit 'yon--

Biglang bumaling ang ulo nito sa kanan. Akala ni Jihoon ay gigising na ito. Pero patuloy lang ito sa mahimbing niyang pagkakatulog. Jihoon hissed when he felt seomthing in his cheek burn. May bagong sugat nga pala siya dito. Bigla itong humapdi na parang may nakasangging kung ano.

T-teka...

Binalik niya ang pagkakabaling sa kabilang side 'yung ulo nung lalaki. Nang magawa ito, nawala 'yung hapdi na nararamdaman ni Jihoon sa pisngi niya.

Titig, titig, titig.

Konting titig pa, Jihoon. Malulusaw na talaga 'yung pisngi niya, sige ka.

Last na...