Chapter Five

99 3 3
                                    

Who

Nakapalibot ang apat kay Jihoon na kasalukuyang nakahiga sa sahig.

Charot, sa higaan kasi.

Sa isang hospital bed, to be exact.

Nasa left side sila Seungkwan at Seokmin. Ang kambal-- este sila Joshua at Jeonghan naman sa kabila. Gusto nga magprotest ni Seokmin dahil hindi niya katabi si ano kaso huwag nalang.

"J-Jihoon hyung. Huhuhuhuhu."

"Jihoon hyung, b-bakit? Bakit mo kami iniwan?"

"G-ganyan ba talaga kapag mahal mo? Iniiwan ka na lang lagi-- aray naman! Huhuhuhuhu." Imagine-in niyo may pader na sumapok sa kabayo. Gano'n kahaba si Hannie... 'yung braso ni Hannie, 'no. Kayo talaga.

Joke lang 'yung pader, kunyari hindi flat si Hannie.

:--))

"Jihoon hyung, huwag ka mag-alalala. Ako na bahala sa kape." Sabi ni Seungkwan.

Nagtaas ng kamay si Joshua, "Ako na bahala sa butong pakwan."

Si Seokmin naman ang nagtaas ng kamay, "Ako na sa candy at mani."

"Sagot ko na 'yung--"

"Pinatay niyo naman ako."

Nanlaki ang mata nilang apat.

"J-Ji?"

Biglang nataranta si Jeonghan, "T-tumawag kayo ng doktor, dali, dali, dALI HOMAYGAHD DALIAN NIYO ASDFHKLKJISOOLABYUKJFFKSJJ SYET."

"S-Seokmin, its time to use your special ability!" Kingina biglang naging straight si Kwan. 'Yung english niya. Hehe.

"H-huh?"

"T-takbo, bilis!"

"T-tangina kailangan nauutal?" Parang nagsisi si Jihoon na gumising siya ngayon.

"Jihoon? Jihoon?"

"Joshua Hong? Joshua Hong?"

"Uji-baby? May masakit ba? Ano? Anong nararamdaman mo? Sabihin mo lang. Nandito lang kami ni Joshuji."

"Nakakabadtrip kayo."

Jeonghan sighed in relief, "Okay na siya."

**

"Ji, bukas ka na lang kasi umuwi! Kulit-kulit mo."

"Oo nga, Uji-baby. Baka kung mapaano ka pa, eh."

"Mga hyung, mga bakla, okay na nga ako."

"Luh, parang siya hindi bakla-- hehehe. Tara Seungkwan, labas muna tayo." Biglang hinila ni Seokmin si Seungkwan papunta sa pinto.

"What chu gonna du wid da dessert-- charot. Why you not likey-likey here, kabahyung?" At tama po ang iniisip niyo. Nagsayaw pa siya. Hayy.

"Lilibre kita ng puds."

"Sureness, hyung. Wee woo, go!" At nauna pa siyang lumabas kesa sa nag-aya. Hay, kapal talaga.

Finally, naging tahimik din ang lugar. Ang kanina pang gumugulo sa isipan ni Joshua, napag-isipan niyang ilabas, "Hannie, 'di ba ikaw ang nakakita kay Ji?"

"Ay, oo nga pala. Uji-baby, ano ba nangyari?"

Napasimangot naman si Jihoon, "Hyung, ikaw nakakita sa akin, 'di ba?"

"Oo nga. Nakita kita. Nakita kitang nakahandusay na sa sahig, Uji-baby! Jusko! Muntik na akong humandusay din sa sahig katulad mo nung nakita kita."

Linked || SOONHOON [ ON- HOLD ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon