duvarları üzerine yıkılan ve enkazların altında günlerce kurtarılmayı bekleyen taehyung'un dudakları korkuyla aralanıyor. yoongi'nin dediğini ilk başta anlayamıyor, karşında o her dediğini susup kabullenen sefil agustus yok.
'ne?' diyebiliyor sadece.
'ben senin oyuncağın değilim sevgilim. ne bir parça kekin, ne eşin, ne de hayalindeki agustus karakterin. ben bir hiçim. oynanacak bir canım kalmadı, sana yetememek beni payladı. seni düzeltemem ben, böyle kabul edemem, artık göğsümde uyumana izin veremem.'
taehyung, yoongi'nin avuçları arasında olan suratını iki yana sallıyor gözyaşları hızla dökülmeye devam ediyor. yoongi'nin kollarına tutunuyor.
'ben!-' diyor fakat nefesi yetmiyor.
'shh hiçbir söze gerek yok benim güzel tadzio'm.'
taehyung kafasını eğiyor, göğsü tarifi imkansız bir şekilde sıkışıyor, yoongi'nin verdiği acıdan ötürü yine yoongi'ye sığınıyor.
