Dön ve Sev

AŞIK(20.Bölüm)

Bağımlısı oldum,olsundu

"Hoşbuldum"ďedim ve kapıyı kapattım."Mustafa hanımefendi işimizi bölüyor"dedi bana bakmadan kadın.Bir kaşımı kaldırdım ve Mustafa tam bir şey söyleyecekti ki,lafa girdim."Yalnız bu hanımefendi bu işlerden daha önemli"dedim yüzümdeki sahiplenici ifadeyle."Farkındaysanız devlet işi yapıyoruz"dedi ellerini yine masaya koyarak."Siz merak etmeyin.Ben bu devlete hizmet edenleri yetiştirmekle mükemmellefim"dedim gülümsememi büyüterek."Canım işlerin var mıydı?"dedim sıcak gülümsememle."Çoktan bitti hepsi.Duygu Konser de hoşbulduma geldi.Selam vermek için"deđi.Sonra da ayağa kalkım ceketini aldı."Memnun oldum Dugucum.Asiye ben"dedim.Biraz yüzüçe baktı hafif şaşkın ifadeyle,sonraysa elimi sıktı."Memnun oldum"dedi ve ben Mustafanın elinden tutarak karakoldan çıktım.

Mustafaya anahtarları verdim ve yan koltuğa geçtim."Mustafa"dedim sinirle."Söyle Asiyem"dedi ve anahtarı çevirdim."İlk ve son kez uyarıyorum.Sana ilgisi olan dişileri etrafında gördüğüm an bitersin"dedim sinirimi dışa vurarak."O nasıl söz hatun"dedi kaşlarını çatarak."İşe yaramayacak Mustafa bey"dedim ve önüme döndüm.

Arabayı benim evimin önünde durdurdu.Bakışlarımı Mustafaya çevirdim ve yüzümü boynuna yaklaştım ve sakallarının bittiği kısıma uzun bir öpücük kondurdum."Hala sinirliyim"dedim ve arabadan indim ve eve doğru yürüdüm.Eve girdiğimde kapıyı kapattım ve çantamı askıya astım.Bir adım somra gözlerim kararmıştı ve birinin kollarına yığılmıştım.

AZRA'DAN

Asiyenin ev adresini taksiye söyledim ve varmamızı vekledim.Taksi bahçeli bir evin önünde durdu."Hanım kızım geldik"dedi şöför bey.Ücreti uzattım ve kapımı açıtım.Bagajdan küçük bavulumu aldım ve bahçe kapısını açtm.Evin kapısına vardığımda elimi kapıya deydirdğim gibi hafif açıldı.Endişeyle kapıyı araladım ve içeri girdim."Asiye....benim Azra"diye seslendim.Peş-peşe birkaç kez seslendim ama ses gelmedi.Ei kolaçan ettim ama böştu.Girişteki askılıkta çanta görünce hemen içini açtım.Telefon,cüzdan,eşyaları burdaydı.Telefonu aldım ve rehbere girdim.Asiye iyi ki kilit koymuyordu,çünkü Mustafanın ne adresi,ne de telefonu vardı.Bir tek çalıştığı karakolun ismini biliyordum.Rehberde Mustafanı buldum ve hemen aradım.İkinci çalışta açmıştı."Alo,Sevgilim"dediğinde bende hemen ardındann sözü girdim."Mustafa ben Azra.Kim olduğumu anlatırım.Asiyenin evinin kapısı açık durumda buldum.Şantası burda ama kendisi ortalıkta yok.Başına bir çey gelmiç ola b-bilir"dedim titrek sesimle."Sakı-n ordan ayrılma geliyorum!edi vetelefonu kapattı.Telefon elimde salona geçtim ve kanepeye çöktüm.

MUSTAFA'DAN

Asiyenin telefonundan Azra diye biri telefon açmıştı.Daha ne olduğunu anlamadan başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.Evden çıkıp Asiyenin arabasıyla evine gittim.Arabayla acıl bir yere gitmişolamazdı.Araba bendeydi ve bir yere gideceğini de söylememişti.

Evin önünde arabayı durdurdum ve birhişimla eve girdim.Koluklarda oturan kadın ani bir şekil de ayaklandı ve bana doğru geldi."Yok.Asiye ortada yok"dedi.Dudaklarımı ısırıyordum,cebimden telefonu çıkardım ve Duyguyu aradım."Alo Mustafa"dedi telefondaki ses."Asiye ortalarda yok.Hemen ekipleri hazırlayın her kışeyi arayacaksınız"dedim gürlercesine.Karçımda duran kadın dik atılmıştı."Mustafa Asiye sabah karakola geldi ya"dedi rahat bir tonla.Sinirli bir şekilde "Senin görevin sorgulamak değil yapmak.Şımdı tüm ekipler,her köşe bucak,hastane,yayla,dağ ne varsaarayacak"dedim emir vererek."Kayıp aranmasını başlatmam için 24 saatin dolması gerek.Bunu gayet iyi biliyorsun"dedi.Yunruğumu sıktım ve telefonu kapattım."Siz kimsiniz?"diye sordum isminin Azra olduğunu bildiğim kadına."B-ben Asiyenin arkadaşıyım .yani çoculuk....arkadaçı"dedi sesi titriyordu."Tama Asiyeyi bulana kadar seni bizim konakta ağırlıycaz arabaya geç valizi ben getircem küçük bir işim var"dedim.Dediimi yaptı ve hemen arabaya gitti.Yatak odasın gittim ve yatağın üstündeki kutuyu aldım.Açtığımda Asiyenin annesinin kolyesi vardı.Asiye bunu evde yokken buraya bırakmazdı ki.dolap kapısı da açıktı.Bu öylesine değildi anlamı vardı ama ne? kolyeyi aldım ve telefonu unutmadan evden çıkıp bendeki yedek anahtarla kapıyı kapattım.

2 gün sonra~

Asiyeden haber yoktu ve kendime hakim olmayı bırak nefes alamııyordum.Odama girdim ve komedinin üstündeki Asiyenin telefonunu aldım.Mesaj gelmişti ailesinden ama onlara ben bir şey söyleyemezdim.Ne söyleyecektim? onu kaybettim mi? hayır.Mesajlara baktığımda gizli numaradan mesaj vardı.Hemen açtım ve okudum.

Gizli Numaragönderen

"Özledin mi?"

Kaşlarımı çattım ve telefonu yatağa bırakıp bir anda ayaklandım.Odada oraya buraya volta atıyordum.Elimi yumruk yaptığımı bile farketmemiştim.Yataktaki iki telefonu da cebime soktum ve hızla aşağı indim.Üstümdeki bakışları önemsemeden hemen ayakkabılarımı giydim.üstüme ceketimi aldım ve evden çıktım anahtarla arabanın kapılarını açtım ve hemen  çalıştırıp karkolun yolunu tuttum.

Karakola girdiığim gibi Sefer Güngör ve onla ilgili trabzon hatta karadeniz içi tüm bağlantılrın kayıtlarını masama istedim.10 dakika sonra geen tüm kağıtları incelemeye başladım."MELİHA AKTAŞ"diye bir isim üstüne bizim karakoldan 1 km ötede bir evin adressi vardı.

kolye,mesaj,adres

3 de bana çok yakındı ve nerdeyse açıklıktaydı.Odamdan çıktım ve Duygunun odasına girdim."Kapıyı çlmayı düşündün mü?"dedi.Onu umursamdan kağıdı önüne blrktım ve iki elimi de masaya sabitledim."Yakınlıktaki evlere bakıldı mı?"diye soru yönelttim.Kağıdı inceledi ve kafasını hayır nlamınd salladı."Keşke o beyinler boşuna gitmeseydi"dedim ve sinirli bir şekilde ordan ayrıldım.

Evin arkasındaki evin bahçesine kolayca girmiştim.Dikkatli bir şekilde arka bahçesinden evi üst katındki balkona tırmandım.Etrata hiçkimse yoktu.Tabiki olmayacaktı inceve temiz plandı.eve girdim ama sessizdi.Alt kata indim ama burası da aynı,sessizdi.evde dolandım boştu bir salon kalmıştı.Oraya girdiğimde kanepede Asiyenin boynundaki şal vardı.Elime aldım ve kokusunu içim çektim.Koltukta ki kağızı elime alım ve üstünü okudum.

"Kokusu sende kalsın,bende daha kıymetlisi

                                                                          S.G            "

"Sonun elimden olacak"diye bağırdım.

ASİYE'DEN

"Senin o 2 gramlık beynini harcarım ÖKÜZ!"diye hırladım kolumdaki ipleri açarken."Tamam tamam atarlı"dedi Sefer."2gündür ordan ora sürükleniyorum.İlk fırsatta kafanı yarıcm"dedim bileklerimi ovarak."Mustaf peşimizi bıraktığı anda bu bitecek"dedi ve kendine çay koydu.Dediğine gerçek bir kahkaha attım.Seferden korkmuyordum,bir şey yapamazdı."Acıyorum sana,buna inandığın için"dedim sırıtarak.sandalyeyi tam önüme koydu bardağını elinealdı ve tam öüme oturdu.Sırıttı ve "Asiye unutma sende şıksın.Aşkın ne olduğunu sende bende iyi biliyoruz.Hatta sen benden de Mustafadan da çok biliyorsun.......Malum canın çok yandı"dedi ve çayını yudumladı."Belki haklısın"dedim...

.KATİLİM OLMANIZI İSTEMEM.SİZİ ÇOK SEVİYORUM.UZUN BİR ZAMANDIR BÖLÜM ATMAM GRİP OLMAM YÜZÜNDEN.BU BÖLÜMÜ GRİPLİ BİR ŞEKİLDE YAZDIM ONDAN BU KADAR KARMAŞIK AMA BOBOŞVERİN.OKUL BİRAZ SORUN YARATACAK BÜYÜK İHTİMALLE GEÇGEÇ BÖLÜM GELECEK.ÖZÜR DİLERİM