GECE VE KADIN (Tamamlandı)

8

Job varken ağaca çizik atmayı bırakmıştım çünkü onunlayken burda ne kadar kalmışım hiçbir önemi yoktu. O benim ilacımdı.Bu bomboş dünyada yalnızlığımı unutturan kişiydi. O gittiğinden beri çizik atıyorum.
Bugün sevgilim 11. gün oldu. Bugün sensiz geçirdiğim tam 11 gün olmuş. Hergün ,her an seni düşünüyorum. Bana çok mu kızgınsın? Bu yüzden mi dönmüyorsun? Yoksa...
Yoksa gerçekten o değişen insanlar gibi mi oldun?
Tanrım onsuz her anım cehenneme dönüşüyor lütfen onu bana geri ver.

-Sevgilim Em'le bir de sen mi konuşsan. Baksana hiçbir şey yemiyor ölecek bu gidişle.
-Noluyor sana Chris?Ne zamandan beri Em'i düşünmeye başladın.Bırak ne hali varsa görsün aptal kız.
-Bu kadar zalim olma . Yardım et sende sabah bizimle aramaya çık.
-Saçmalama. Gördüğüm yerde boğazına yapışacağım o canavarı birde arayacak mıyım? 
-Belki de canavar olan sensindir.
-Ne diyorsun sen!
-Bırak canımı acıtıyorsun.
-Bir daha bana böyle davranırsan ondan önce seni öldürürüm anladın mı!
-Tamam. Tamam... Anladım.

Cesi günden güne kötüleşiyordu. Chris'e zarar vermesinden korkuyorum...
-Chris gidelim mi?
-Geliyorum Em.
Yavaşça yürümeye başladık. Chrisin boynundaki iz beni rahatsız ediyordu.Neden katlanıyordu ki bu şiddete.
-Söylesene Chris gerçekte kimsin ne yapardın, ne iş yapardın.
-Başlama yine Em anlatmak istemiyorum sıradan bir hayatım vardı ışte.
-Neden Cesi'nin sana böyle davranmasına izin veriyosun?
-Seviyorum onu.
-Yapma ama. Bu dediğine kendin bile inanmıyorsun. Yalnız kalmaktan mı korkuyorsun hayır öyleyse ben seni asla yalnız bırakmam.
-Boşver hadi bu sefer şu yöne doğru ilerleyelim.Sonuç değişmeyecek ama neyse...
-Ben inanıyorum. Onu mutlaka bulucam.
-Öyle olsun bakalım.

Chris'in varlığı beni mutlu ediyordu. Koluna girip yanağına bir öpücük kondurdum. Şapşal ifadesini görmeniz lazımdı. Bu yerden kurtularsak eğer asla peşini bırakmazdım. Banane ablam oldu o artık.Gıcık falan ama gerçekten iyi bir kalbi olduğuna artık o kadar eminim ki...
-En çok neyi özledin yemek olarak?
-Ay söylemiyim Em acıkırım düşündüğüm an.
-Hahahah peki o zaman şöyle yapalım annene mi benziyosun babana mı? Ve ne iş yapıyordun?
-Em ben anlatmak istemiyorum bunu lütfen zorlama.
Neden anlatmak istemiyordu acaba yine suratını asmıştı üzerine gitmek istemediğim için  başımla onayladığımı gösterdim.
-Ama şuna cevap verebilirim. Anneme benziyorum?
-Nasıl bu kadar fit olabiliyorsun anlam veremiyorum gerçekten.
-Oooow bakıyorumda birileri beni kıskanıyor.
-Hiçte bile. Sadece geldiğinden beri aynısın.
Halbuki deli gibi kıskanıyordum .
-Genetik sanırım. Bak şu tarafa gidelim.
-Emin misin orası orman kaybolabiliriz.
-Em günlerdir her tarafa bakıyoruz. Hemen hemen her yer açık alan. Hem bıçakta yanımda. Hem belki farklı bir yiyecek buluruz.
-İyide yolumuzu kaybedebiliriz.
-Merak etme her ağaca X işareti koyucam böylelikle dönüş yolumuzu bulucaz. 
-İyiki yanımdasın bunu bütün samimiyetimle söylüyorum.

Dediği gibi ağaçlara işaret koyarak ilerlemeye başladık. Burası tıpkı korku filmini aratan bir yerdi. Günlerdir doğru düzgün beslenemediğim için hemen yorulmaya başlıyordum. Chris bunu farkettiği an kendi yorulmuş gibi yapıp beni dinlendirmek için duruyordu. Ama bu sefer belli etmeyecektim durmak istemiyordum. Durduğum her an Job'ı daha çok uzaklaştırıyordum sanki kendimden.

-Immm Em şu kokuya bak enfes.
-Gerçekten öyle. Acaba hangisinden geliyor.
-Bak sol taraftan geliyor koku. Her neyse mutlaka koparmam lazım. Cesi'nin aklını başından alırım bu kokuyla.
-Tek derdin bu mu ya çok değişiksin.
Diyip gülmüştüm. Gerçekten hiçbir şey umrunda değildi bu kızın.
- Buldum... Aman tanrım nesin sen böyle yaa. Off çok iyi değil mi?
-Bende istiyorum bana da kopar bir tane.
-Bir tane mi? Bütün cebimi doldurucam şimdi.
-Yazık ama o kadar fazla koparma.
Hiç umursamayarak ceplerini bu şahane çiçeklerle doldurdu.Görüntüsü o kadar iyi olmasa da kokusu gerçekten muhteşemdi.Chris toplarken bende etrafında göz gezdirmeye başladım.
-Hey uzaklaşma benden.
-Tamam buralardayım merak etme.

Evime döndüğüm zaman mutlaka bu güzel kokan çiçeklerden bulacaktım.Bahçemde, evimde böyle güzel kokular olacaktı. Çocuklarım, Job güne bu güzel kokularla,huzurla başlayacaktı...
-Hey! Kim var orada.
Birinin siluetini gördüğüme yemin edebilirim .
-Hey dur diyorum sana.
Kaçıyordu. Tanrım kaçtıgına göre o değişen insanlardan değildi. Öyle olsaydı bana saldırırdı. Peşinden koşmaya başladım. Durması için bağırıyordum . Bir anda gözüküp kayboluyordu. Peşinden koşarken ayağımın taşa takılmasıyla yere devrildim. Ayağa kalkmaya çalıştım ama gücüm yetmiyordu. Daha fazla dayanamayarak yere yığılmıştım.