Senin Adına (ARA VERİLDİ)

7.BÖLÜM "S.A"

Sessizliği dinle, söyleyecek çok şeyi var.

Karanlığı izle, aydınlatabilecek çok olayı var.

Güneşe bak, canını yakabilecek çok şeyi var.

Yıldızlara bak, sırf 1 dilek tut diye bir sürü hayat gibi kayan var.

Ay'a bak, günden güne şekil değiştirecek çok sebebi var.

.............................MELİSA KARCI

İkinci kapağım, kapakçı; zeyklkn

"Sen ne yaptığının farkında mısın acaba?" dememle defteri elime tutuşturdu.

"Her şey bunun içinde yazılı, oku ve sonra konuş." ardından arkasına bakmadan gitti.

Arkasından "dengesiz!" diye bağırdım. Sakin kalmaya çalışarak bana döndü, kafasını 'sen ümitsiz vakasın' anlamında salladı. Bir şeyler mırıldanarak önüne döndü ve yürümeye devam etti.

"Ee, Dicle hanım. Keşke defteri çocuğa bıraksaydın, evde var milyon tane defter. Çok lazım ya sana!" sinirle anneme baktım.

"Kendisine o kadar istiyorsa gitsin bir tane defter alsın anne."

"Kendiside pek boylu poslu maşallah." annem sinsice gülümsedi.

Anneme baktım, "Neye gülüyorsun sen öyle ya?"

Cıkladı, "hiç."

Ayağı kalktım ve yanına gittim.

"Bilirim ben bu hiçleri, dökül bakalım."

"Diyorum ki, onu sana mı alsak?"

"Yok artık!" deyip şaşkınca ona baktım. Bu şakaydı!

"Hem.. Hem o benim 57. Aşkım." neden 57 diye kendime sorarken annem konuştu,

"Halla halla, 1. Aşkın kim bakalım?" demesiyle içeri babam girdi.

"Tabii ki babam, hem çocukların ilk aşkı babaları değil midir? " babama sıkıca sarılmamla koca elleri hemen bedenimi sardı.

"Erkek çocuklarında mı ilk aşkı babası abla." deyip içeri girdi Taylan. Şaşkınca bir ona bir anneme bakıyordum.

"Kızlar, konu ne?" diye sordu babam.

Uluhan eve geldi de annem onu bize alalım diyor diyemem ki adama.

"Annem yine birisini beğenmiş işte." deyip göz devirdim.

Babam daha sıkı sarılıp, "kimseciklere vermem kızımı, onunla evlenecek kişi daha doğmadı! Bu saatten sonra da doğmasın bir zahmet."

"Helal be baba!" deyip anneme baktım. "Gördün mü?" diye fısıldadım.

"Taylan, sen büyüyüp adam olacaksın ya. O zaman ablanı koruyacaksın, anlaşıldı mı aslanım?" dedi babam.

Taylan kafasını olumsuz anlamda sallamasıyla babam kaşlarını çattı.

"Nasıl yani Taylan'ım, ablanı korumayacak mısın?"

"Ondan bahsetmiyorum baba, ablam bana 'akıl bedende olmaz ruhtadır' dedi." gülümsedi ve cümlesine devam etti. "Ablama şimdiden başlarım göz kulak olmaya."

Kendimce mırıldandım, "desene aldık başa belayı."

"Aslan oğlum benim!" deyip beni bırakıp Taylan'a sarıldı.