Part-6

655 94 11
                                    

(Zawgyi)
သီဟညစာထမင္းစားေသာက္ျပီးခါတိုင္းလုပ္ေနက်ထံုးစံအတိုင္းသူ႕အေမကိုအိပ္ယာခင္းကအစေဝရာဝစၥအကုန္လုပ္ေပးျပီးသည္နွင့္မိမိအခန္းထဲသို႔အိပ္ယာဝင္ရန္ေျဖးေျဖးခ်င္းေျခသံ
မျကားေအာင္ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ႔ေလသည္။

ညအခ်ိန္ရဲ႕တိတ္ဆိတ္မႈ႕ကပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေအာက္ျကမ္းျကား
ထဲမွေလမ်ားတိုးဝင္သံတဝီဝီကိုပင္ျကည္ျကည္လင္လင္ျကားရ
လို႔ေနတယ္။တိုးဝင္လာတဲ႔ေလမ်ားရဲ႕ေအးစက္မႈ႔ကိုလည္းသီဟေျခဖဝါးက
ေနတစ္ဆင့္ထိထိမိမိကိုခံစားလို႔ရနိုင္ေလသည္။

သီဟေစာင္ကိုမျပီးအိပ္ယာေပၚေျဖးေျဖးခ်င္းလွဲခ်လိုက္တယ္။
ခ်ဳပ္ရာဖာရာမ်ားနွင့္သာျပည့္နွက္ေနသည့္ဂြမ္းကပ္ေမႊ႕ယာ
ေလးကိုျကမ္းျပင္ေပၚခင္းျပီးအိပ္ေနရသည့္လူအတြက္ေတာ့
လူကံုထံေတြအတြက္သာသီးသန္႕ထုတ္လုပ္ထားသည့္
ေတာက္ေျပာင္ေနသည့္ကြ်န္းကုတင္အျကီးျကီးနွင့္
အိစက္ေနေသာေမႊ႕ယာဆိုတာသူ႕အတြက္ေတာ့အိပ္မက္တစ္ခုသာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ခါတိုင္းကဲ႔သို႕လိုပဲမ်က္နွာက်က္ေပၚမွအေပါက္ေသးေသးမ်ား
ျကားလ၏အလင္းေရာင္ကထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လို႔ေနတယ္။
ေမွးမွိန္ေနတယ္ အားနည္းေနတယ္ မ်က္နွာျပင္တစ္ခုလံုးခ်ိဳင့္ခြက္ေတြနဲ႔သာျပည့္နွက္ေနတယ္
လမင္းျကီး…သူသာလူသားတစ္ေယာက္သာျဖစ္မယ္ဆိုရင္
ဒဏ္ရာေတြျပည့္နွက္ေနတဲ႔လူသားတစ္ေယာက္လိုပဲဘယ္
ေတာ့မွေပ်ာ္နိုင္လိမ့္မယ္မထင္ဘူး။
သို႕ေပမယ့္သူတတ္နိုင္သမွ်သူေရာက္ေနတဲ႔ေနရာမွာအခ်ိန္မွန္တာဝန္ေက်ပြန္စြာလာထမ္းေဆာင္တယ္။

သီဟစဥ္းစားေနရင္းျပတင္းေပါက္ကေနအျပင္ကလမင္းျကီးကိုလွမ္းျပီးျကည့္လိုက္သည္။

"ကိုလမင္း…မင္းလိုသာျကံ႔ျကံ႔ခံနိုင္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ……!"

သက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္းပက္လက္မွေဘးေစာင္းအေန
အထားသို႕ေျပာင္းလွည့္လိုက္ေလသည္။

ျပီးမွအိပ္ယာေခါင္းရင္းေအာက္ထဲထိုးထည့္ထားတဲ႔ဓာတ္ပံု
ေလးတစ္ပံုကိုထုတ္ျကည့္လိုက္သည္

မိသားစုဓာတ္ပံုေလး……

"ဒီလိုအတူမဆံုရတာေတာင္ဘယ္ေလာက္ျကာျပီလဲ
သားအေဖ့ကိုစိတ္နာတယ္ဒါေပမယ့္တစ္ခါတစ္ေလ
သားမိသားစုကိုလြမ္းတယ္။အေဖ့ကိုမဟုတ္ဘူး…
အေဖဆိုးခဲ႔သမွ်သြမ္းခဲ႕သမွ်အားလံုးအေမလက္ခံေပးခဲ႔တာ
ေတာင္အေမ့ေပၚဒီလိုလုပ္ရက္ခဲ႔တဲ႔အေဖ့ကိုအံ႔ျသတယ္။"

Beyond the galaxy(ZG+Uni)Where stories live. Discover now