(Zawgyi)
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ေနဖင္ထိုး၍ အသံကင္းရွင္း အပူျပင္းေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ေရာင္စဥ္ ခုႏွစ္ျဖာေအာက္ ပန္းပြင့္တို႔ အလွၿပိဳင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္လည္းျဖစ္ေလတယ္။အျပာေရာင္ထင္းၿပီး တိမ္သားကင္းစင္တဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးက ၾကည္လင္ေနတယ္။တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး။
ထိုအခ်ိန္ ပန္းၿခံထဲက သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ အရိပ္ေအာက္မွာ ထိုင္ၿပီး Laptop ကိုစိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနတဲ့ မင္းရာဇာ။လက္ထဲက ေသာက္လက္စ ေဆးလိပ္တိုကလည္း အေငြ႕တၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေလာင္ကြၽမ္းေနတယ္။ေဘးနားက သီဟဆက္ကေတာ့ ႏွာေခါင္းပိတ္ရင္း အေငြ႕ေတြကို ဖယ္ထုတ္ရင္းပဲ ထိုင္ၿပီး ေကာင္းကင္ကို အကဲခတ္ေနေလတယ္။သီဟေၾကာင့္ပဲ လက္ထဲက ေဆးလိပ္တိုကို ခဏသတ္ၿပီး ေဘးခ်ထားလိုက္တယ္။
"မင္း ၾကည့္ခ်င္လား။"
သီဟ ေခါင္းခါျပတယ္။
"ႏိုး။ဘာမွစိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတာလဲမရိွပဲနဲ႔။"
"ေကာင္မေလးေတြပံုေလာက္ပဲ စိတ္ဝင္စားစရာလို႔ ထင္တာလား။"
"ဟားဟား။ငါ့ကိုဘယ္လို ေယာက်ၤားမ်ားထင္ေနလဲ။"
"ဒါဆိုေကာင္ေလးေတြပံုလား။"
"မင္းရာဇာ။ငါပ်င္းေနတာ လာေနာက္မေနနဲ႔။"
"ပ်င္းတယ္ေျပာရေအာင္။ခါတိုင္း မင္းကဒီအခ်ိန္ဆို ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ။"
ေလေျပေလးတစ္ခုက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေႏြးေႏြးေလးေရာက္လာၿပီး ဝဲေနတဲ့ဆံပင္ေလးေတြကို ခဏတာဆြဲငင္ ယူသြားေလတယ္။
"ငါ့အေမနဲ႔ အတူထမင္းစားတယ္။ငါ့အေမ နဲ႔စကားေျပာတယ္။ငါ့အေမကို ခြၽဲတယ္။ငါ့အေမကို စတယ္။ငါ့အေမကို ႏိွပ္ေပးရင္း ငါ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြအေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ငါ့အေမကို ဝိုင္းလုပ္ေပးတယ္။ငါ့အေမနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးတယ္။အဲ့ဒီတုန္းက ငါ့မွာပ်င္းဖို႔အခ်ိန္ဆိုတာ မရိွသေလာက္ပဲ။"
ေနေရာင္ဟပ္လို႔ အေရာင္လဲ့ေနတဲ့ သီဟရဲ႕ မ်က္လံုးနက္နက္ေလးေတြရဲ႕ အေပၚယံလႊာေလးက ေရျပင္အပါးေလး တျဖည္းျဖည္း ဖံုးလႊမ္းလို႔ေနတယ္။ႏွာဖူးတစ္ေလွ်ာက္ ဝဲလ်က္လြင့္ေနတဲ့ ဆံသားနက္နက္ေလးေတြ ေရႊဝါေရာင္သမ္းေနတဲ့ လည္တိုင္ေလးေတြနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ အေမႊးႏုပါးပါးေလးေတြ။ထိုအရာေတြကို တစိမ့္စိမ့္ အကဲခတ္ေနမိသူက မင္းရာဇာ။
YOU ARE READING
Beyond the galaxy(ZG+Uni)
Romanceတစ္ေန႕ငါတို႕စျကာဝ႒ာရဲ႕အစြန္းတစ္ေနရာကိုေရာက္ေအာင္သြားျကမယ္ မင္းရယ္ငါရယ္ဆိုတာပဲရွိတဲ႔ေနရာကိုေပါ့......! (Unicode) တစ်နေ့ငါတို့စကြာဝဋ္ဌာရဲ့အစွန်းတစ်နေရာကိုရောက်အောင်သွားကြမယ် မင်းရယ်ငါရယ်ဆိုတာပဲရှိတဲ့နေရာကိုပေါ့......!
