(Zawgyi)
ဘာမ်ားလဲ။ဒီခံစားခ်က္က........
သီဟတစ္ကိုယ္လုံး မီးေအးေအးေလး ေတာက္ေလာင္ေနသလို ပူေလာင္ေနတယ္။ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလုံးသားအစုံက အျပင္ခုန္ထြက္မတတ္ လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ေနတယ္။တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေပၚက ႏူးညံ့တဲ့ အထိအေတြ႕။အေပၚႏႈတ္ခမ္းကို လွ်ာနဲ႔ဖြဖြေလး သပ္တင္လိုက္တဲ့ခံစားခ်က္။ၿပီးေတာ့ ဖြဖြကေလး သြားနဲ႔ဖိကိုက္လိုက္တယ္။လႈပ္ရွားမႈ႕အားလုံးက ႏူးညံ့လို႔ေနတယ္။
အက်ႌၾကယ္သီး ေတြကျပဳတ္သြားေနၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚကို လက္တစ္ဖက္က ပြတ္သပ္လို႔ေနတယ္။ရင္ဘတ္ေပၚက အရာေလးကို ဆြဲၿပီးဖိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံး စူးကနဲ။ ၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္းစိုစြတ္မႈ႕ကို ခံစားရလာတယ္။တစ္ေယာက္ေယာက္က စုပ္ယူေနသလို ကိုက္ကကိုက္ေသးတယ္။
သီဟတစ္ေယာက္ မူးေဝေနသည့္ အတြက္ဘာမွမသိ။ထိုအရာမ်ားက မသိစိတ္က ျဖစ္လာတာလား အမွန္လား အမွားလား မေဝခြဲေနႏိုင္။မ်က္လုံးေတာင္ မဖြင့္ႏိုင္ေသာ အေျခအေနျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္လည္း ခတၳခဏသာ ၾကာခဲ့ၿပီး ထိုအရာမ်ားက စူးရွျပင္းထန္တဲ့ အသက္ရႈသံမ်ားေနာက္ အေမွာင္ထုထဲ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။
"အား... ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္။"
မနက္ခင္းမ်က္ႏွာကို ေနဖင္ထိုးေတာ့မွ သီဟတစ္ေယာက္ အိပ္ယာကထျဖစ္သည္။တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ေခြၽးမ်ားကစို႐ႊဲေနၿပီး အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းႏွင့္ျဖစ္သည္။မ်က္လုံးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလး ထိုင္ေနတာက မင္းရာဇာ။အၿမဲဆိုဖာခုံ အႏူးအညံ့ေတြေပၚမွာပဲ ထိုင္တတ္တဲ့လူက ယခု ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌ ေဆာင့္ေၾကာင့္ကေလးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သီဟရယ္ခိုးမိလိုက္ေလတယ္။
"မင္းႏိုးၿပီလား။"
"ေအး။မင္းဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ။"
အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းနဲ႔ ထြက္လာတဲ့ သီဟကို မင္းရာဇာ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ၿပီး ၾကည့္လိုက္တယ္။ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးက ေမွာင္မိုက္ေနၿပီး နားထင္ေၾကာေတြကပါ ေထာင္လာေလတယ္။သီဟရင္ဘတ္ေပၚက အနီကြက္ေၾကာင့္ေပ။
YOU ARE READING
Beyond the galaxy(ZG+Uni)
Romanceတစ္ေန႕ငါတို႕စျကာဝ႒ာရဲ႕အစြန္းတစ္ေနရာကိုေရာက္ေအာင္သြားျကမယ္ မင္းရယ္ငါရယ္ဆိုတာပဲရွိတဲ႔ေနရာကိုေပါ့......! (Unicode) တစ်နေ့ငါတို့စကြာဝဋ္ဌာရဲ့အစွန်းတစ်နေရာကိုရောက်အောင်သွားကြမယ် မင်းရယ်ငါရယ်ဆိုတာပဲရှိတဲ့နေရာကိုပေါ့......!
