(Zawgyi)
"ဝွီးးး......ဝူးး..."
မနက္ခင္းေနေရာင္ေအာက္က ေျဖာင့္ျဖဴးညီညာေနတဲ႔ လမ္းမေပၚကားကိုအရွိန္တင္ျပီးေမာင္းတဲ႔အတြက္ေျကာင့္ ကားဘီးနဲ႔လမ္းမတို႔ပြတ္တိုက္ရာမွထြက္ေပၚလာေသာ အသံတို႔ကဆူညံလို႔ေနတယ္။
သီဟဆက္ အိမ္မက္တစ္ဝက္ အသိစိတ္တစ္ဝက္ ျဖစ္ေနသလားဟု ထင္ျပီး အသံေတြျကားထဲ မ်က္လံုးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္ျကည့္လိုက္ေလတယ္။
ဒါေပမယ့္ အိပ္မက္မဟုတ္ခဲ႕ဘူး။သူ႕ေဘးနားမွာ မ်က္ေမွာင္ျကုတ္လ်က္ကားေမာင္းေနတဲ႕ မင္းရာဇာနဲ႕ ယိုဘက္ယိုင္လိုက္ဒီဘက္ဒီဘက္ယိုင္လိုက္ျဖစ္ေနတဲ႔ ကားေပၚမွာေရာက္ေနတယ္။
"နိုးျပီလား...ေသခ်ာကိုင္ထား..."
ေျပာေနရင္းနဲ႔ လမ္းမက်ယ္ျကီးရဲ႕ေထာင့္နားကို လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ကားကိုဆြဲေရႊ႕လိုက္တယ္။ခါးပတ္သာမပတ္ထားရင္ ကားျပတင္းေပါက္ကေန လြင့္ထြက္သြားနိုင္ေလာက္တဲ႔ အရွိန္မ်ိဳးပင္။
"မင္း ဘယ္လိုေမာင္းေနတာလဲ"
"ပါးစပ္ပိတ္ျပီး အေနာက္ျကည့္လိုက္ဘာမွမေျပာနဲ႕..."
သူ႕အေျပာေျကာင့္အေနာက္လွည့္ျကည့္လိုက္ေတာ့ အနက္ေရာင္နဲ႔ အျပာေရာင္ကားနွစ္စီးက အရွိန္ျပင္းစြာနဲ႔ တပ္ျကပ္မကြာလိုက္လာေလတယ္။သီဟ မင္းရာဇာကို အံ႔ျသစြာနဲ႔လွမ္းျကည့္လိုက္ျပီး...
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."
"မင္းမေတြ႕ဘူးလား...အေနာက္ကိုျကည့္ေနေပး"
"ေအး...ေအး"
သီဟခိုင္းတဲ႔အတိုင္း အေနာက္ကကားနွစ္စီးကို လွည့္ျကည့္ေနလိုက္တယ္။မျကာခင္မွာပဲ အဲ႔ဒီကားနွစ္စီးျကားထဲမွ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးက ဒုန္းစိုင္းေမာင္းထြက္လာခဲ႔ျပီး သူတို႕ကားကိုလိုက္မွီလာေအာင္ အရွိန္ျမင့္တင္လိုက္ေလတယ္။အစကေတာ့ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ အေနာက္ကလူရဲ႕လက္ထဲက ေသနတ္ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေျကာက္ဖ်ားဖ်ားလို႔သြားတယ္။
"ရာဇာ ...ရာဇာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးလာတယ္ အေနာက္ကလူရဲ႕လက္ထဲမွာေသနတ္ျကီးနဲ႔..."
YOU ARE READING
Beyond the galaxy(ZG+Uni)
Romanceတစ္ေန႕ငါတို႕စျကာဝ႒ာရဲ႕အစြန္းတစ္ေနရာကိုေရာက္ေအာင္သြားျကမယ္ မင္းရယ္ငါရယ္ဆိုတာပဲရွိတဲ႔ေနရာကိုေပါ့......! (Unicode) တစ်နေ့ငါတို့စကြာဝဋ္ဌာရဲ့အစွန်းတစ်နေရာကိုရောက်အောင်သွားကြမယ် မင်းရယ်ငါရယ်ဆိုတာပဲရှိတဲ့နေရာကိုပေါ့......!
