Yoongi uyuyan küçüğünü izliyordu. Dudakları yukarı kıvrılıyor ezberlemek istercesine gözlerini ondan ayırmıyordu. Sonra bir şey oldu... Küçük olan hızla gözlerini açtı. Biranda boncuk boncuk terlemiş kalbi hızlanmıştı. Gözleri Yoongi'yi bulunca yerinden doğrulup hemen sarıldı. "K-korkuyorum" Büyük, hemen karşılık vermiş saçlarını okşamıştı. "Ben yanındayım Jungkook" Küçük olanın gözleri dolmuştu. Geri çekilip ellerini tuttu. "B-ben kâbus gördüm... şimdi nasıl uyuyacağım?" Yoongi kaşlarını çattı. Nasıl olur da çirkin şeyler meleğinin rüyasına girip kirletebilirdi? Jungkook'u yatağa yatırdı. Örtüyü üstüne çekti. Ve küçüğünün ne kadar utanacağını bilse de dudağına öpücük kondurdu. Tahmin ettiği gibi hemen al al olmuştu yanakları. Gülümsedi. "Şimdi gözlerini kapat," Jungkook hemen uygulamıştı sevgilisinin söylediğini. İnanıyordu ona, ne kadar korkuyor olsa da tekrar uykuya dalmasını sağlayabilirdi. "Uyurken beni hayal et" Ve Jungkook o gün şaşırtıcı bir şekilde hemen uykuya dalmıştı. Çünkü sevdiği adamı hayal etmişti.
Yoongi kararan havaya baktı. Dudakları yukarı kıvrıldı. Uyku vaktiydi. Onun yanından ayrılmayacaktı. Çünkü O korkardı. Buna izin vermeyecek her zaman olduğu gibi onu koruyacaktı. Dinmeyen gözyaşlarına inat biraz daha yukarı kıvrıldı dudakları. Neden mi? "Hyung, en çok dudak bitiş kısmını seviyorum. Hep gülümse olur mu?"
"Uyurken beni hayal et sevgilim"
"Ben anılarımızı saklıyor olacağım."
"Sen kalbimde ve ruhumda yaşarken,"
"Tekrardan birlikte olacağımız o günü bekleyeceğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Carry Me |YoonKook ✓
Fanfic[Tamamlandı] Siz hiç her şeyinizi adadığınız sevdiceğinizin mezarına gittiniz mi defalarca? Ben gittim. O kocaman gözlerini, gülerken bana sunduğu inci dişlerini, elimi her daim beline yakıştırdığım zarif bedeni... olur da son kez, son bir kez daha...
