Ölmek Herşeyi Kaybetmek Değildir

"Neler olmadı ki?"

Şimdiki zaman...

Eve geldiğimden beri kendimi boşlukta gibi hissediyorum.Sanki dünya üzerinde ne yaparsam yapayım insanlar bana aldırış etmezmiş gibi.

Koskoca evde tek başıma oturuyordum...ki...mesaj sesiyle irkildim

Mert:"Dışarı çıkalım mı biraz gezeriz prenses?"

Ben:"Hayır ,yorgunum bugün dışarı çıkmak istemiyorum."

Mert:"Birşeymi oldu prenses?"

Ben:"Hayır :)"('Neler olmadı ki?' diyemem herhalde!)

Mert ile tam iki aydır çıkıyorduk yani oniki gün sonra tam iki ay olacak.Yarın okul var ve gitmek istemiyorum çünkü Mertin nazik davranışları artık gıcığıma gitmeye başladı.

Okul için çantamı hazırlarken kitap yığınımın arasından küçükken yazdığım günlüğüm çıktı yani yazamadığım dersek daha doğru olur çünkü istediğim tarihte yazıyordum.

Dedem öldüğünde bu günlüğe hiçbir şey yazmayacağıma dair bir yemin etmiştim ama dedemin ölümünden 1 ay sonra teyzemide kaybetmiştim ve o gün yeminimi bozup tekrar defteri kullandım.İşin garibi ise ben bu günlüğe hep kötü anılarımı yazarım.

...

Alarmın çalmasıyla birlikte uyuşuk bir şekilde kalktım ve yüzümü buz gibi bir su ile yıkadım.Üstüme salaş birşeyler geçirdim ve mutfağa uyuşuk adımlarla ilerlerken salonda koltukda uyuyan birini gördüm...

Bir dakika yaa bu o olabilirmi hayır olamaz bu imkansız...   

Bir sonraki bölüme kadar beklemelisiniz kim olduğunu hemen açıklamak istemiyorum... :D biraz küfürlerinizi alıcam kabul :) size bir sürprizim var bir sonraki bölümü sürpriz kişinin ağzından yazmak istiyorum ama tekrar Minanın ağzından yazıcam merak etmeyin hepinizi çok seviyorum :* ♡♡♡