Ölmek Herşeyi Kaybetmek Değildir

"Popüler olmak sandığın gibi muhteşem değil."

Şimdiki zaman...

"Bukadar kötü olmak zorunda değilsin Gizem!"

"Bunu istesende istemesende yapacaksın! Akıllı bir öğrenci ol ve şimdi şu kitapları al. Yarın ödevlerimi yapıp getireceksin yoksa--" birden sözünü kestim ve bağırmaya başladım.

"Yoksa ne!? Ailemin ölümünü bana karşımı kullanacaksın! Tam sana göre birşey bu zaten!" gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum.

"16 yaşına geldin ve hâlâ bebek gibi ağlıyormusun yani?! Hahahaha! güleyim bari...ilgi çekmek için harcadığın bu çaba..."dedi ve şeytani bir gülüş ile bana 1 adım yaklaştı.

Içimden onun üstüne atlayıp tüm okulun ortasında yüzünü paramparça etmek ve popülerliğine son vermek geliyordu...yapabildiğim tek şey arkamı dönüp gitmek oldu.

Biraz dışarda oyalandım ve derse gireceğim için elimi yüzümü yıkamaya kızlar tuvaletine gittim.AMAN ALLAHIM! Bir haber nekadar hızlı yayılabilir?

Hırkamın kapşonunu başıma geçirdim ve etrafıma gizlice bakındım.Herkes beni işaret ederek fısıldaşıyordu.Kim bilir Gizem olayı ne şekilde yaymıştı okula? Tabiiki ilk önce diğer gıcık grup arkadaşlarına anlatmıştır!

Dışarı çıktığımda tehlikeli bir maviye sahip okyanusta boğuluyordum neredeyse.

"Mert?"dedim. Gizemin grubundaydı Mertde ama diğerleri gibi değildi.

"Nasılsın bakalım prenses?" dedi yamuk bir gülümsemeyle.

Masmavi gözlerinde kaybolmuştum siyah renk diktiği saçlarına açık renk tenine ve karizmatik kaslarına bakıyordum.

"Mina bana gayet uzun süre baktığını düşünüyorum." dedi.

"Şey...ben...şey...seni...öyle..--"lafımı böldü ve bana doğru eğilerek "Sorun etme böyle şeyleri"dedi. Suratımın kıpkırmızı olduğuna emindim.

"Okul çıkışı bir yerlere gitmek istermisin?" dedi.Bu bir çıkma teklifi olamazdı değilmi.

"Tabii! yani çok isterim." dedim.Gülümsedi ve koluma iki defa dokunarak"Peki...ozaman otoparkda seni bekliyor olacağım" dedi.

...

Nihayet son derse gelmiştik.Bütün ders masadan başımı kaldırmamıştım.Kaldırırsam Gizemin delici bakışlarıyla karşılaşacağımı biliyordum.

Zil çaldığında otoparka doğru ilerledim.Sürücü koltuğunun kapısına dayanmış kolları bağlamış Merti gördüm.Beni gördüğünde el salladı ve gelip kapımı açtı. Arabayı çalıştırdığı anda Panteranın Cowboys from hell şarkısı kulaklarımızı doldurdu.Inanmıyorum ben onu pop dinler zannediyordum.

Birden bana dönüp "Rock yada metal severmisin? " dedi.

"Bayılırım!!!" diye bağırdım ve çok geçmeden yaptığım şeyin farkına varıp elimle ağzımı kapattım.Güldü.

"Harikasın." dedi.

...

Bir an boş bulunup " popüler olmak muhteşem birşey olmalı öyle değilmi?" dedim.Aldığım cevap soğuk bir cevap oldu ama...

"Popüler olmak sandığın gibi muhteşem değil."