Close to you

Terugkomst

"Dus hoe geraken we uit deze wereld?", Mia begon zich zorgen te maken. Wat als het gemakkelijk was om deze wereld te betreden, maar moeilijk of zelfs onmogelijk om deze terug te ontsnappen?

Ze vond deze wereld echt mooi, maar zou het afgrijslijk vinden om hier voor de rest van haar leven gevangen te zitten. Ze zou nooit meer verrast worden door de schoonheid van het leven, want ze kon in Dromenland alleen dingen laten verschijnen die ze zelf had bedacht.

Dromenland was onwaarschijnlijk mooi, maar er zat een addertje onder gras.

Gelukkig kon Charlotte's antwoord Mia geruststellen: "Hier komen is even gemakkelijk als hier buitengaan. Ga gewoon in dezelfde positie zitten als hoe je hier bent gekomen en ontspan je. Laat het werk aan mij over."

Mia keek nog een keer rond. In de verte begon de zo onder te gaan en veroorzaakte een dieproze gloed over het hele landschap. Ze hielde nog eens diep adem en snoof de lekkere, bloemige geur op. Dan sloot ze haar ogen, terwijl ze neerstreek op het gras.

Weer voelde ze die dampachtige substantie koel op haar huid rusten.

Even deden haar trommelvliezen pijn, alsof er teveel druk opstond en toen voelde ze opeens weer vloer onder zich.

Ze sperde haar ogen open. Wat een geluk, ze was weer in haar kamer!

Ze stond en klopte haar kleren af met haar handen. Hoewel er nergens ook maar een stofje vuil op te ontdekken viel, had Mia nog steeds het gevoel alsof ze buiten, op gras, had gezeten.

"Charlotte?"

Meteen voelde Mia een energiegolf haar kant uitstromen. Die kwam van bij het retro bureautje dat aan het raam in haar kamer stond. Ze liep er, in haar handen wrijvend, naartoe.

Er lag een velletje papier op haar te wachten.

Er stond het volgende, in Charlotte's handschrift, opgeschreven: 'Vond je het aangenaam om in Dromenland te komen? Ik heb het niet zomaar gedaan, hoor. Ik wil je heloen en ik denk de manier gevonden te hebben.'

Mia draaide zich om: "Wat bedoel je?"

Ze kon het briefje dat uit de lucht dwarrelde net opvangen.

"Ik wil je moeder voor je zoeken.", stond er op geschreven.

Mia stond aan de grond genageld.

Was het echt mogelijk? Zou ze haar moeder terug kunnen vinden? Met haar kunnen praten?

Het... Het was perfect.

"Bedankt", kon Mia net fluisteren, als een lange adem die ze uitblies.

En hop, de energie verdween. Charlotte was weg. Om de belangrijkste, en overleden, persoon in Mia's leven te zoeken.

---------------------------------------------

Hallo iedereen! in dit hoofdstuk keert Mia niet enkel terug uit Dromenland, maar keer ik ook terug naar de schrijverswereld! met heeeeel veel plezier natuurlijk! ik weet nu dat ik terug klaar ben om te schrijven en ik ga ertegen aan. Ik heb ook een nieuw verhaal gepost: 'het geheim van de hongerspelen' , een fanfictie over de hongerspelen, zeker eens lezen als je geïnteresseerd bent! je mag altijd ook je mening achterlaten, dat vind ik altijd geweldig. <3 van C