Close to you

Probleem

De toestand op school op school leek van kwaad naar erger te gaan.

Als ze nog maar in Rick's richting keek, kreeg ze meteen een blik van Katie. Als blikken konden doden, was Mia nu zo morsdood als ze maar kon zijn. Maar Rick zelf treiterde Mia aan één stuk door. Terwijl ze de wilskracht niet had om er tegenin te gaan. Ze voelde zich miserabel en tot overmaat van ramp verslechterde het contact met Hayden ook. Vorige vrijdag waren ze niet gaan wandelen, hij wilde niet eens zeggen waarom, maar voor Mia was het duidelijk. Hij was haar beu.

Ze moest echt iets aan deze situatie doen!

En ze had besloten dat volgende keer als Rick weer een streek met haar uithaalde, ze erop ging reageren. En ze moest ook eens met Hayden praten. Ze wou hem echt niet kwijt.

Ook met Charlotte was er iets aan de hand. Mia wilde meer over de geest in haar huis weten, maar Charlotte kwam gewoon totaal niet overeen met de verhalen die in de films of op het internet voorkwamen.

Ze leek er geen spatje op. Mia had niet eens een idee hoe Charlotte eruit zag.

Gisteren had ze met behulp van een ouija bord (één van de meest gebruikte manieren om met een geest in contact te komen) geprobeerd contact te maken met Charlotte.

Maar het had geen effect. Meer nog, Charlotte lachtte haar gewoon uit.

Terwijl Mia haar vinger op het ouijaglaasje had gelegd, had Charlotte het bord plotseling uit haar handen gerukt en op een loshangende plank in het plafond gelegd. Dat bord zou ze niet snel meer terugzien.

Even later dwarrelde er een papiertje, dat kwam van één van de notitieblokjes van Mia, uit de lucht. Er stond, in Charlotte's rommelige handschrift iets op geschreven.

Dacht je nu echt dat het zo werkte?

Mia zuchtte, wel nu niet meer. 

Eigenlijk was ze niet meer zo bang van Charlotte. Mia zag Charlotte eerder als een trouwe lijfwacht, die constant bij haar was, dan als een geest.

En Charlotte gedroeg zich ook niet alsof ze slechte bedoelingen had. Eerder alsof ze gewoon wat plezier wou hebben.

In gedachten stelde Mia Charlotte voor als een klein meisje van maximum 10 jaar oud, met bruine puipenkrulletjes, een roze kanten jurkje en een teddybeer in haar hand.

Ze durfde Charlotte niets over de tijd voor haar dood te vragen of over nu of over hoe ze eruit zag.

Eigenlijk wist ze niets over Charlotte, alleen dat ze dood is.

Op één of andere manier had Charlotte besloten dat ze mee met Mia naar school ging want ze voelde haar aanwezigheid overal. Toen ze vroeg waarom Charlotte mee wilde, was haar antwoord: ik wil je beter leren kennen.

Dus toen ze dinsdag in de klas zat, moest ze enorm moeite doen om zich op les te concentreren en niet op Charlotte die rond leerlingen, die gewoon voor zich uit keken en er niets van merkten, wervelde.

Ze keek de klas rond om te weten waar Charlotte was, Mia kon haar niet zien maar voelde wel uit welke richting haar 'energie' kwam. Plots viel Rick, zonder enige aanleiding, van zijn stoel.

Totaal verward en met een flauw excuus ging hij terug zitten en probeerde de aandacht van zijn blunder weg te krijgen door Mia weer eens aan te vallen.

"Zit je nu weer te staren? Ik durf ervoor te wedden dat je me nog aantrekkelijk vind, zelfs als ik van stoel val!"

En daar was zijn grijns weer, die Mia zo haatte.

Ze moest nu reageren!

Ze moest het. Ze moest Rick laten zien dat ze beter kon dan dat!

Gedreven door een onzichtbare kracht die plots door zich heen voelde stromen kuchte ze.

Meteen waren alle blikken op haar gericht.

Nu moest het komen. Ze probeerde beheerst te blijven terwijl ze -ze kon het niet geloven dat ze het durfde- een belediging recht in Rick's gezicht slingerde.

"Ik zou je nog niet aantrekkelijk vinden als je met alle fotoshop van de wereld bewerkt was."

Ze had het gedurfd! Een euforisch gevoel overspoelde Mia en hier en daar kreeg ze zelfs wat goedkeurend gemompel van mensen, die net als Mia vonden dat ze de eerste was die Rick's trots had kunnen krenken.

Maar de meerderheid stond aan Rick's kant en onheilspellend gemompel kwam van hun kant.

Toen stond Rick op, met een gezicht verwrongen van woede en hij kwam op Mia af.

"Jij kleine, ..."

Maar hij kon zijn zin niet afmaken want er klonk een luide knal.

Eerst dacht Mia dat het Charlotte was, die iets had omvergegooid.

Maar het was meneer Robins, van wie ze fysica kregen.

Hij stond met een knalrood hoofd, dat langzaam een aubergine-achtige kleur kreeg, te trillen van woede.

De knal kwam van één van de metalen deuren van een oude kast die in het lokaal stond. 

Meneer Robins had die deur met een knal toegegooid, en alle aandacht was verschrikt op hem gericht.

"Wat denken jullie wel niet? Dit is een klaslokaal waar godverdomme les wordt gegeven! Ik wil niet dat de les nog word gestoord! De rest van de les gaat iedereen zwijgen en mevrouw Hataway en meneer Sutherland, ik zou jullie na de les even willen spreken."

Rick werd door zijn vrienden terug op stoel neergeduwd, zijn blik was nog steeds op Mia gericht, zijn knokkels wit omdat hij zijn vuisten zo hard aanspande.

O jee, waarom had ze dat gezegd? Ze kon nog steeds niet begrijpen waar ze de kracht vandaan had gehaald en nu zat ze in grote problemen.

Ze boog haar hoofd dat rood van schaamte was.

Charlotte wervelde vlak naast haar, maar was veel rustiger.

De rest van de les verliep gespannen, niemand wilde nog een uitbarsting van meneer Robins.

Na de les liep Mia aarzelend naar meneer Robins, nadat ze Hayden had gevraagd op haar te wachten.

En nadat ook Rick sloffend, met zijn o zo bekende 'ik trek me er niets van aan' gezicht bij meneer Robins was aangekomen, begon die zijn preek.

"Meneer Sutherland en mevrouw Hataway, ik hoop dat jullie begrijpen dat jullie diep in de problemen zitten. Als straf zou ik jullie om een gunst willen vragen. Maar geen zorgen, jullie zullen de straf geweldig vinden...Jullie moeten er zelfs voor samenwerken, dat is fijn hé. Ik zag net hoe goed jullie overeenkomen, dus jullie komen er nog goed vanaf" 

Meneer Robins had een boosaardige, bijna sadistische grijns op zijn gelaat. Onbewust had Mia het gevoel dat er een folterstraf zat aan te komen, zoiets als saw, waar zij en Rick moesten samenwerken om in leven te blijven. Maar ze wist dat de straf die meneer Robins had bedacht waarschijnlijk nog veel erger ging zijn dan dat.