"Άκουσε με κόρη μου, ο βασιλιάς Ταρρον κρύβεται πίσω από την επίθεση τον στρατιωτών και τον αφανισμό του χωριού Μας. Πάρε εκδίκηση κόρη μου μην αφήσεις κανέναν τους να ξεφύγει, Κάνε τους να πληρώσουν για τον χαμό του αδερφού της μάνας σου αλλά και...
"Ρόζα!ξυπνά επιτέλους η μάνα είπε να πας να μαζέψεις βότανα" "Λίγο ακόμα ύπνο θέλω Μαρκο,χθες το βράδυ ξενύχτισα κοιτάζοντας τα αστέρια..." "Πήγαινε να μαζέψεις βότανα και μετά θα πάμε στην λίμνη να σε κάνω κούνια, σύμφωνοι;!" Με το που το ακούω πετάγομαι από το κρεβάτι και τρέχω προς τα ρούχα μου φωνάζοντας του σε μισή ώρα στο σημείο Μας...
Μετάαπόκάποια ώρα...
"Ορίστε μανούλα Αυτά που ζήτησες" "Σε ευχαριστώ Rosalie γλυκειά μου" Πριν φύγω γυρνάω και την ρωτάω "μανούλα θα γίνει καλά ο μπαμπάς όπως έκανες καλά και τους υπόλοιπους άρρωστους;!" "Εννοείται μωρό μου,άντε πήγαινε τώρα στην λίμνη σε περιμένει ο αδερφός σου...""αντίο μανούλα" "μην τρέχεις έτσι παιδί μου"αφήνοντας το σπίτι έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να πάω στον αδερφό μου...Ο Μάρκος αν και μεγαλύτερος από εμένα δεν μου χαλάει ποτέ χατήρι Αφού η μάνα ώρες ώρες του λέει να μην με κακομαθαινει αυτός όμως δεν βάζει μυαλό...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Περνούσαμε τόσο ωραία Αφού δεν καταλάβαμε ότι ήταν η ώρα του μεσημεριανού, μόνο όταν ο αδερφός μου έκανε νόημα να φεύγουμε σιγά σιγά συνειδητοποίησα την περασμένη ώρα...Στον δρόμο του γυρισμού βέβαια,παράξενοι καπνοί ερχόντουσαν από το χωριό μας... "Μάρκο γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί καπνοί που προέρχονται από το χωριό;!"Ο Μάρκος όπου δεν είχε προσέξει προηγούμενος με πήρε αγκαλιά και άρχισε να τρέχει προς το σπίτι.Οταν φτάσαμε στο χωριό επικρατούσε ένας πανικός μερικοί έτρεχαν να ξεφύγουν από την φωτιά άλλοι νεκροί στο πάτωμα και άλλοι προσπαθούσαν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Ο Μάρκος βλέποντας ότι η φωτιά δεν ξέσπασε από λάθος αλλά από τους φρουρούς του βασιλιά, κατεβάζοντας με από τούς ώμους του γυρνάει και μου λέει "Ρόζα τρέχα να κρυφτείς, όπως όταν παίζουμε " "Μάρκο τι συμβαίνει θέλω την μαμά φοβάμαι,Σε παρακαλώ" "Ρόζα Κάνε αυτό που σου είπα και σε λίγο θα έρθω να σε βρω μαζί με την μαμά, εντάξει μικρή μου;;"εγνεψα θετικά κοιτώντας τον στα καταπράσινα του μάτια "και σταματά να κλαίς μικρό μου σκατουλακι, σύντομα θα είμαι πάλι κοντά σου!" Μετά από αυτό τον είδα να παίρνει ένα ξίφος για να υπερασπιστεί έναν γερό που ένας από τους στρατιώτες του βασιλιά ήταν έτοιμος να τον σκοτώσει. Υπακούοντας τα λόγια του αδερφού μου σε,συνέχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα στην ανατολική πλευρά του χωριού μας σε έναν έρημο πύργο με το που μπαίνω μέσα κάθομαι στο πάτωμα Αγκαλιάζονταςτον εαυτο μου κλείνοντας τα μάτια περιμένοντας τους γονείς μου και τον αδελφό μου να γυρίσουν....
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
