♡Κεφάλαιο 15♡

50 8 0
                                    

Τις μέρες που πέρασαν δεν κατάφερα να συναντήσω την Λωρινα όσες φορές έχω περάσει μπροστά από το δωμάτιό της και έχω χτυπήσει την πόρτα βγαίνει μία από τις υπηρέτριες της και μου λέει συνέχεια το ίδιο " Η πριγκίπισσα δεν θα μπορέσει να σας συναντήσει καθώς η υγεία είναι αδύναμη " τελειώνει την πρόταση της και κάθε φορά μου κλείνει την πόρτα στα μούτρα, για αυτό το λόγο σταμάτησα να πηγαίνω στο δωμάτιό της και να την Ζήτω. Μιας και σταμάτησα να συναντιέμαι με την λορίνα και έχει τελειώσει η εβδομάδα της εκπαίδευσης με τους στρατιώτες του Μαξίμου αλλά και με τον ίδιο , η καθημερινότητά μου έχει αλλάξει ξυπνάω το πρωί ετοιμάζομαι και φέρνει το πρωινό μου σε τραπεζαρία μαζί με τα υπόλοιπα κορίτσια από τα οποία αυτές τις μέρες που τα γνωρίζω μου έχουν αποκαλύψει πράγματα για το παλάτι που δεν είχα Μάθε τόσο καιρό, όπως για παράδειγμα έμαθα ότι η Κορνηλία έχει σταματήσει να βγαίνει από το δωμάτιό της και είναι όλη μέρα κλεισμένη μέσα και η μόνη που την επισκέπτεται εκτός από τις υπηρέτριες είναι η βασίλισσα και η μαία του παλατιού κοντεύει να τελειώσει ο μήνας της συνεύρεσης της με τον πρίγκιπα και είναι αναγκαίο να εξετάζεται καθημερινά από τη μαία για τυχόν εγκυμοσύνη, αν δεν υπάρξει όμως εγκυμοσύνη θα αναγκαστεί να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση του πρίγκηπα και να παντρευτεί κάποιον από τους ευγενείς του παλατιού Αυτό βέβαια ισχύει για όλα τα κορίτσια που έχουν βρεθεί με τον Μάξιμο στο κρεβάτι, Ευτυχώς για μένα δεν έχει έρθει η σειρά μου.
Προτίμησα το πρωινό να ζητήσω να μου  το σερβίρουν στο δωμάτιο, δεν είχα όρεξη να ετοιμαστώ και να κατέβω στην  τραπεζαρία. Την ώρα που έπαιρνα το πρωινό στο κρεβάτι  ακούω ξαφνικά την πόρτα να χτυπά κοιτάχτηκα στον καθρέφτη γρηγορα γρήγορα μήπως τυχόν και το πρωινό είχε μεταφερθεί από το πιάτο στο πρόσωπο μου έτσι άτσαλα που έτρωγα, πλησίασα την πόρτα έπιασα το χερούλι και κατεβάζοντας το προς τα κάτω αρχίζει σιγά σιγά να σχηματίζεται μια γυναικεία φιγούρα,  ανοίγοντας ολη την πόρτα  αντικρίζω την αννιτα η οποία ήταν μια από τις κοπέλες που μιλούσα τις τελευταίες μέρες που κατέβαινα στην τραπέζαρια.
"Καλημέρα αννιτα!πως και ήρθες να με επισκεφτείς;! "της λέω απορημένη που βρίσκεται έξω από το δωμάτιο μου
"Καλημέρα Ρόζα, συγγνώμη που σε επισκέπτομαι έτσι απροειδοποίητα απλώς ήθελα να σου μιλήσω για κάτι που με απασχολεί" μου απαντά κάπως αγχωμένα
"Βεβαίως! Πέρασε μέσα και εγώ μόλις έπαιρνα το πρωινό μου θέλεις να πιεις λίγο τσάι μαζί, είναι σωστό ακόμα " της λέω ευγενικά κάνοντας της νόημα με το χέρι για να περάσει προς τα μέσα
"Σε ευχαριστώ, σε ένα ποτήρι τσάι δεν θα έλεγα και όχι "μου είπε χαρωπά.

Love Or Revengeحيث تعيش القصص. اكتشف الآن