"Άκουσε με κόρη μου, ο βασιλιάς Ταρρον κρύβεται πίσω από την επίθεση τον στρατιωτών και τον αφανισμό του χωριού Μας. Πάρε εκδίκηση κόρη μου μην αφήσεις κανέναν τους να ξεφύγει, Κάνε τους να πληρώσουν για τον χαμό του αδερφού της μάνας σου αλλά και...
Έπεσα με φόρα επάνω στο κρεβάτι μήπως και ξυπνούσα από αυτόν τον εφιάλτη, αδυνατούσα να πιστέψω τα λόγια της μητέρας μου μου ήταν αδύνατο να ξεχάσω τα νεκρά σώματα του πατέρα και του αδερφού μου.Η συζήτηση με την μητέρα μου με βασάνιζε για αρκετή ώρα και έτσι δεν κατάλαβα για πότε είχε εισέλθει στο δωμάτιο ο Μάξιμος και για πότε μου χάιδευε απαλά τα μαλλιά "πόση ώρα είσαι εδώ;" τον ρώτησα αφού είχα γυρίσει να τον κοιτάξω "αρκετή ώρα ώστε να καταλάβω ότι είχες την ανάγκη για παρέα" ρούφηξα δυνατά τις μύτες μου και του είπα "για να ήρθες κάτι θα ήθελες" τραβώντας το χέρι του από πάνω μου είπε "η αλήθεια είναι ότι ήθελα να δω πως πήγε η εξέταση και εάν είσαι τελείως καλά" "μπορώ να περπατήσω χωρίς θέματα για αυτό θα μαζέψω τα πράγματα μου και θα σου αδειάσω το δωμάτιο για να μπορέσεις να επιστρέψεις" εκείνος έσπευσε να πει "Δεν χρειάζεται να βιαστείς να μετακινήσεις τα πράγματα σου,εγώ απλώς σε ρώτησα εάν είσαι τελείως καλά γιατί χρειάζομαι την βοήθεια σου" με παραξένευαν τα λόγια του που ακριβώς θα του ήμουν χρήσιμη " για ποιο πράγμα χρειάζεσαι την βοήθεια μου Μάξιμε;" στο πρόσωπο του εμφανίστηκε ένα τεράστιο χαμόγελο "ας σοβαρευτώ πρώτα" είπε ξεροβήχοντας και συνέχισε να μιλά "έχω αναλάβει προσωπικά να βρω τους ανθρώπους που μας επιτέθηκαν και κυρίως αυτούς που τραυμάτισαν εσένα" έσφιξα τα φρύδια μου αφού τα ήξερα ήδη αυτά γιατί μου τα έλεγε αναρωτιόμουν " αυτό ήθελες να μου πεις Μάξιμε το γνώριζα ήδη " "Και βέβαια όχι θέλω να έρθεις μαζί μου στην αίθουσα του θρόνου για να επιβεβαιώσεις και εσύ ότι έχω συλλάβει τους σωστούς ανθρώπους για να τιμωρήσω" αυτό θα με βοηθήσει να ξεφύγω από τις σκέψεις μου "εννοείται ότι θα έρθω,πάμε!" Του είπα και τον έπιασα από το χέρι τραβώντας τον προς την πόρτα "Ρόζα περίμενε " είπε τραβώντας το χέρι μου προς τα πίσω "τι να περιμένω;!" Ρώτησα με την απορία να με κατακλύζει "όμορφη δεν μπορείς να βγεις έξω από το δωμάτιο με το νυχτικό όσο και αν το ήθελα,απέξω περιμένουν υπηρέτριες για να σε βοηθήσουν να ντυθείς εγώ θα σε περιμένω έξω" είπε φιλώντας απλά στα χείλη λίγο πριν ανοίξει την πόρτα και βγει από το δωμάτιο,αμέσως μετά στο χώρο μπήκαν οι υπηρέτριες και ξεκίνησαν τον καλλωπισμό μου μην θέλοντας να χάσουν χρόνο.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
