"Άκουσε με κόρη μου, ο βασιλιάς Ταρρον κρύβεται πίσω από την επίθεση τον στρατιωτών και τον αφανισμό του χωριού Μας. Πάρε εκδίκηση κόρη μου μην αφήσεις κανέναν τους να ξεφύγει, Κάνε τους να πληρώσουν για τον χαμό του αδερφού της μάνας σου αλλά και...
Κοιτώντας τριγύρω το χώρο είχα σταματήσει το κλάμα ασυναίσθητα ,τα υπέροχα σπιτια χτισμένα μέσα στα δέντρα μου,ακόμα πρόσεξα μερικές γυναίκες που φτιάχνανε όπλα άλλες που μαγειρεύαν και άλλες που ασχολιόταν με τα άλογα, η αλήθεια είναι ότι δεν έμοιαζε με τίποτα ο χώρος αλλά και οι άνθρωποι που έβλεπα με αυτά που ήξερα αυτό με τρόμαζε,πως άραγε θα με αντιμετωπίσουν;Θα μπορέσω να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα;οι σκέψεις μου και οι προβληματισμοί μου, μου είχαν τραβήξει το ενδιαφέρον και δεν κατάλαβα την Ρο που τόση ώρα προσπαθούσε να μου τραβήξει την προσοχή καθώς μιλούσε και δεν της έδινα καμία σημασία. "Ροζαλι!Ροζαλι!με προσέχεις τόση ώρα που σου μιλάω;!" "Συγγνώμη Ρο η αλήθεια είναι ότι είχα αφαιρεθεί κοιτάζοντας το τοπίο " "Δεν πειράζει μικρή,θα σου τα πω άλλη μια φορά "έγνεψε θετικά και συνέχισε "λοιπόν Αφού τώρα θα μείνεις μαζί μας ,Θα πρέπει να γνωρίζεις κάποια βασικά πράγματα και τα υπόλοιπα θα τα μάθεις σιγά σιγά με το καιρό, αρχικά θα πάμε στο κτήριο που βλέπεις δεξιά σου με τα μεγάλα παράθυρα και την ωραία μυρωδιά!αυτό λοιπόν είναι το μαγειρείο στο μαγειρείο πηγαίνουμε οι κυνηγοί δηλαδή εγώ και τα κορίτσια ότι θηράματα έχουμε βρει στις γύρω περιοχές για να το μαγειρέψουν, έπειτα θα κατευθυνθούμε στο κτήριο δίπλα με όλα τα όπλα για να αφήσουμε και τα δικιά μας και τέλος θα επισκεφτούμε μαντισσα γκρελ η οποία είναι η πιο σοφή γυναίκα που ξέρω ελπίζω να έχει κάποιο μέρος να μείνεις. Κατάλαβες τώρα τι θα κάνουμε;"κουνησα το κεφάλι μου πάλι θετικά χωρίς να πω κάτι "Ακολουθα χωρίς να απομακρυνθείς από δίπλα μου "κατέβηκε πρώτη από το άλογο και στην συνέχεια βοήθησε και εμένα ν κατέβω, προχώρησε μπροστά γνωρίζοντας τον δρόμο και εγώ την ακολουθούσα κοιτώντας συνέχεια σε μια και αριστερά για να μπορέσω να χορτάσω όλα αυτά που έβλεπα μπροστά μου,τι ήθελα και το είπα τώρα αυτό θυμήθηκα ότι πεινάω και το Στομάχι μου αρχίζει να γουργουρίζει ξανά...ηλίθιο στομάχι!Ή Ρο σταμάτησε απότομα και γύρισε και με κοίταξε "πεινάσες μικρή;" "Η αλήθεια είναι ότι πεινάω πολύ " "Ποτέ ήταν η τελευταία φορά που έφαγες;" "Έχω δύο μέρες να φάω " τις είπα και έσκυψα το κεφάλι μου... "Ακολούθησε με να δούμε αν η μαγείρισσα έχει κάτι έτοιμο να φας "Μου είπε και χαμογελώντας που έχω πάλι κάποιον να με νοιάζεται την ακολούθησα. Είχα καιρό να φάω τόσο πολύ η Ρο δεν με άφηνε να σηκωθώ από το τραπέζι αν δεν έτρωγα όλο το πιάτο, πρώτη φορά ήταν που έφαγα μανιταροσουπα και ξετρελαθηκα πόσο θα ήθελα να ήταν και ο αδερφός μου εδώ...απομάκρυνα Αυτές τις σκέψεις από το μυαλό και ακολούθησα την Ρο και στο δεύτερο μέρος που είπε πολύ αν κατάλαβα καλά ήταν κάτι σαν οπλοστάσιο, πρώτη φορά έβλεπα τόσα πολλά όπλα μαζεμένα στο χωριό είχαμε πιο πολλά τσεκούρια από όπλα Αφού οι περισσότεροι ασχολούνταν με την ξυλεία εκτός από τους γονείς μου που ήταν και οι δύο γιατροί. Με αυτά και αυτά δεν κατάλαβα Ποτέ φτάσαμε στην καλύβα της μαντισσας, είδα την Ρο να βγάζει τα παπούτσια της πριν χτυπήσει την πόρτα χωρίς να πει κάτι την αντέγραψα κατευθείαν αφαιρώντας τα παπούτσια και στάθηκα δίπλα της.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Γκρελ
Αφού χτύπησε την πόρτα χωρίς να περιμένει να της πουν να περάσει με έπιασε από το χέρι και προχωρήσαμε προς το εσωτερικό του σπιτιού που είδα μια γυναίκα να κάθεται στο πάτωμα και μου φαινόταν σαν να προσεύχεται,πρόσεξα την γυναίκα πόσο διαφορετική έδειχνα από τους υπόλοιπους που είχα δει με τα γύρισα το βλέμμα μου στην Ρο που καθάρισε την φωνή της και απευθύνθηκε στην γυναίκα απέναντι "Μαντισσα γκρελ αυτήν εδώ δίπλα μου είναι ή Ροζαλι την βρήκαμε με της υπόλοιπες στο δάσος μόνη της..."Πριν ολοκληρώσει η Ρο αυτό που έλεγε απάντησε η γυναίκα "Δεν χρειάζεται να συνεχίσεις Ρο γνωρίζω ήδη την κατάσταση και βέβαια θα βοηθήσω την μικρή ροζ"είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό που ήξερε για εμένα, δεν δίστασα και την μίλησα "με γνωρίζεται;!" "Αχ Ρο δεν της το είπες;!" "Δεν πρόλαβα βλέπεται " απάντησε η Ρο"γλυκιά μου έλα κάτσε δίπλα μου να σου εξηγήσω, Ρο μπορείς να μας αφήσεις και να συνεχίσεις τις εργασίες σου "χωρίς να πει κάτι την είδα να γυρνάει πλάτη και να φεύγει , από την μεριά μου πήγα και κάθησα δίπλα στην μαντισσα γκρελ και άκουσα όλα αυτά που μου είπε. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχε μαγική ιδιότητα για αυτό δεν άντεξα και την ρώτησα "Δηλαδή θέλετε να μου πείτε ότι μπορείτε να μου πείτε και πράγματα για το μέλλον μου, θα μπορούσατε να πρόβλεψε την έφοδο των στρατιωτών στο χωριό μου;!"Την είπα με σπασμένη φωνή, αυτή απλώς χαμογέλασε και μου απάντησε "καρδούλα μου μακάρι να μπορούσα, απλώς μπορώ να γνωρίζω το παρελθόν του καθενός δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον " "Συγγνώμη τότε που ήμουν αδιάκριτη " "Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη χρυσό μου πες μονάχα τι είναι αυτό που ζητάς από εμάς;" "Να εκδικηθώγια την δολοφονία τηςοικογένειαςμου, σκοτώνοντας τον βασιλιά Ταρρον καιόλουςόσους αγαπά!"
