Korkuyorum:
Zamanın bana sevdirdiklerini bir gün sevememekten.
Beraberken kahkaham olan insanların hayal kırıklığım olacağı o günden.
Bağlandığım her şeyin bir gün biteceği gerçeğinden.
Sevdiğim herkesin, onları sevdiğim kadar beni sevmediklerini anlamaktan.
Bu umursamaz kızın, foyasının ortaya çıkmasından.
Bir gün her şeyimle özleyeceğim birinin olmasından.
Beni sevmekten vazgeçen birini, sevmekten vazgeçememekten.
Etrafımdaki küçük çocukların, kocaman bir insana dönüşüp beni elimdeki lolipopumla baş başa bırakmasından.
Yalnız kalmaktan
Bir erkeği sevmekten
Bir erkek tarafından sevilmekten
Bir erkek tarafından sevilmemekten
Hepsinden korkuyorum...
"Ben sevmeyi bilmiyorum."
Kendime ve etrafımdakilere söylediğim küçük bir yalan.
Ben sevmeyi biliyorum, ama ben sevmekten çok korkuyorum.
Bir gün biteceğini biliyorum çünkü.
Ya ben onu hâlâ severken o bırakırsa beni?
Ya ben severken o sevmezse beni?
Ya birbirimizi hiç tanımıyormuş gibi davranmak zorunda kalacağımız zamanlar olursa?
Ya unutamazsam?
Ya kötü bitersek?
Ya kocaman engeller çıkarsa...
Bu sorular korkutuyor işte beni. Ben bu kaygılar yüzünden, birini sevmekten çok korkuyorum.
Umarım, umarım bir gün sevmekten korkmam.
Umarım bir gün bu hayatın ölümlü olduğunu ve birilerin sevmeden tadının çıkmayacağını hatırlar içimdeki o korkak.
Umarım bir gün, tüm kalbimle sevdiğime inandığım birisi olur ve ben onu, beni unutma pahasına da olsa sonsuza kadar sevebilirim.
Umarım, üzülmekten korkmadan sonuna kadar gidebilirim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Right Now
Non-FictionHiçbir şeyi düzeltemesen de, yanında sunduğum tebessümler sahte değildi.. Bu yüzden, daima sana minnettar kalacağım...