Right Now

Night

Seviyorum geceyi.

Zihnimi tırmalayan endişeleri

Kendime defalarca kez sormaktan yordulmadığım soruları

Unutmaktan korktuğum için duvarlara anlattığım anıları..

Pencereden kafamı çıkarıp gökyüzüne bakmayı

Koyu karanlıkta güzel şeyler düşünerek yok olmayı

Sevdiğim herkese teker teker iyi geceler demeyi

Herkes bilmem kaçıncı rüyasındayken yıldızlarla baş başa olmayı

Kimsenin beni anlamadığı o saatlerde, kendi kendimi anlamayı

Güzel şeyler dilemeyi

Bir iki damla döktüğüm gözyaşlarını

Seviyorum..

Gecenin getirdiği her şeyi seviyorum.

Uyku getirmiyor mesela bana gece ama, onu da seviyorum. Neden getirmiyor bu gece bana uykuyu? Derdi ne ki benimle?

Gözkapaklarım ağırlaşıyor, ama hatırlatıyorum kendime:

"Yaşadığın her şeyi, her saniyesin hatırlamak zorundasın. İyi ya da kötü fak etmez, anılarını unutamazsın."

Başlıyor maraton, sabahlara kadar kendi içimde kahkahalar atarak anlattığım anılar.

Kimi zaman hıçkıra hıçkıra anlattığım anılar

Bazen hüzünlü bir tebessümle gözlerimi pencereye diktiğim anılar

Ama ne olursa olsun, yerdeki halının rengine kadar aklımda kalması gereken anılar.

Öyle demeyin, bana yaşatılan güzellikleri unutursam, geriye döndüğümde dolu dolu yaşadığıma inanamam hayatı.

Beni güldüren o insanı
Beni ağlatan o insanı
Beni korkutan
Beni heyecanlandıran
Beni bayıltan o insanı untursam eğer, neden nefes aldığımı unuturum. Nefesimin kesildiği o an, adını sayıklamam gereken insanı unuturum.

Geceleri korkusuzca yüzleşmezsem o geçmişle, hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçtiğinde, son kez tebessüm etmem gereken anılarımı hatırlayamam...