Sam

Acı gerçekler

İlk defa böyle uyanıyordum. (yorgun) Yataktan kalktığımda bacaklarım kendini yere bırakacak şekilde. Doğruca banyoya yürüdüm, Dün geceden tek hatırlayabildiğim şey altıma işediğimdi. Yüzümü yıkarken aç olduğumu fark ettim. Doğruca mutfağa doğru yürüdüm. Mutfak
Dolabını açtığımda karşılaştığım manzara çok güzeldi (bomboş olması). O ara telefonumun çaldığını farkettim. Uykulu gözlerle açtığım telefondan tek duyduğum sözcükler küfürdü. Ne yaptığımı bilmiyordum dün gece ne olmuştu. Dün gece birlikte olduğum kız arkadaşımı aradım. Lara'yı aradığımda telefonu cebimde çalıyordu boş bakışlarla ne yaptığımı düşünüyordum. O ara telefonuma mesaj geldi. (Buralardan hemen gitmelisin polis seni her yerde arıyor!) bilmediğim bir numaradan mesaj gelmişti. Aklım hâlâ almıyordu ne yapmış olabilirdim ki polislik bir olay olmuş. Tam o esna da kapıyı kıracak şekilde vuran birini duydum. Kapının deliğinden baktığımda ağabeyimi gördüm kapıyı açar açmaz tokadı bastı bana. Ağabeyim benim Lara'yı öldürüp kaçtığımı söylüyordu, bana toparlanmamı burdan gitmemi söylüyor, bir yandan küfür ediyor bana bağırıyor ama ben hiçbir şey hatırlamıyordum. Ben şaşkın bir şekilde ağabeyime bakarken, ağabeyim benim eşyalarımı topluyor bir yandan yakamdan tutup itiyordu. İçimi bir acı kaplamıştı sevdiğim kızı öldürmüş ve Evimden, ailemden uzaklaşıyordum. Ama beni üzen Lara'yı öldürmüş olmam ve hiçbir şey hatırlayamayışımdı.

Üzüntülü ve gergin bir günün ardından yasa dışı yollardan sahte bir kimlikle ait olduğum yerden uzaklaşıyordum. Her şeyin bir rüya olmasını dilemiş olsam'da acı gerçekler yüzüme vurmuştu.

Artık başka bir insan olmam gerekiyordu,kendimi mezara gömmem lazımdı,sanki hiçbir zaman doğmamış gibi.Ama nasıl başka bir insan olabilirdim keşke her şey  rüya olsaydı.Uyandığımda sevdiğim kadının kollarımda uyuduğunu görmek beni mutlu ederdi.Ama bu rüyayı kendi ellerim ile çoktan bitirmiştim.
Nereye gittiğimi bilmeden,yolun sonunu görmeden başka bir hayata doğru gidiyordum.

Uzun bir yolculuğun ardından güneşin batması ile küçük bir kasabaya gelmiştim.Kendimi toplamam için kalacak bir yer bulmam için araçtan çıkıp kasabanın içerisine doğru yürümeye başladım.Kasabanın içine doğru yürürken ince sesli bir kadın bana sesleniyordu. Sesi duyduğum an afalladım.Lara'ya çok benziyordu  olduğum yerden kafamı çevirip o yöne doğru yürümeye başladım.Bana senin gibi bir yabancının buralarda ne aradığını soruyordu.
Merhaba ben "SAM" diye seslendim.Kimliğimde yazan bir sahte adı söylemek tuhafıma kaçmıştı ama söylemiştim ne kadar doğru olmuştu bilmiyorum.Memnun oldum ben de "VE" diye karşılık vermişti.Tekrardan burada ne aradığını öğrenebilir miyim sam diye sormuştu.Sesini duydukça zihnimde,gözlerimin önünde Lara'yı görür gibi olmaya başlamıştım.O kadar gerçek sanmıştım ki karşımda duran kadına affet beni Lara diye söylenmiştim."VE" tuhaf bakışlar ile iyimi siniz bayım diye sesleniyordu,Gerçekten iyi miydim?.

Gerçekten iyi miydim.Bu soruyu kendime sormayalı uzun zaman olmuştu.Ama VE'nin sesinden duymak yutkunarak düşünmemi sağlamıştı.Hem acı veriyordu hem düşündürtmüştü.Ama gerçek şu ki iyi değildim.Nasıl olabilirdim ki sevdiğim kadını öldürmüş arkama bakmadan nereye gittiğimi bilmeden kaçıyordum.Neden kaçıyordum,hapise girmekten mi,Hapis de öldürülmekten mi,insanların utanç verici yüzlerinden mi. Ama hâlâ anlayamıyordum nasıl öldürmüş olabilirdim.Aklım almıyor,hatırlamıyordum.Düşünceler içinde dolaşırken VE'nin beni sarsması ile kendime gelmiştim.

Uzun bir yolculuk yaptığımı bitkin ve yorgun bir şekil de yolculuk etmemek için geceyi geçirebileceğim bir yer arıyorum diye söyledim. 

İleri de kalabileceğim bir hotel olduğunu söylediğin de daha fazla sesini duymamak için Hızlı adımlar ile gösterdiği yöne ilerlemeye Başladım. (Sesini duydukça düşünceler İçerisine dalıyordum.) hotelin önüne Yaklaştığım da yine arkamda VE'nin sesini Duyuyordum.Kafamı arkaya  ne olduğunu Öğrenmek için çevirdiğim de elin de bir Fotoğraf ile bana doğru koşarak geliyordu.
Elindeki fotoğrafı görünce aklıma direkt yanıma Aldığım Lara ile birlikte olduğumuz fotoğraf gelmişti.
Sesin'den kaçtıkça o yine yanıma geliyordu.
Artık yeni bir fobi edinmiştim sanki.Bir Zamanlar beni mutlu eden ses şu an beni Korkutuyordu.

Yanıma gelip fotoğrafı uzattığında hızlı bir Şekilde  alıp hotelin içine doğru yürümeye Başladım.Arkamda şaşkın bir ifade bıraktığını Tahmin edebiliyordum.
Hotelin resepsiyonuna hızlı adımlar  ile yürüdüm zile bastığımda güler yüzlü bir kadının nasıl yardımcı olabilirim diye seslendi.

Geceyi geçirebileceğim bir oda var mı  diye söyledim.Kimliğiniz alabilir miyim diye söyledi.Kimliği mi uzattığım da tuhaf bakışlarını hissediyordum.Sahte olduğunu anlamış mıydı acaba ?
Yine düşüncelere dalmış boş boş bakışlar ile duruyordum.Ta ki kadının zile vurması ile kendime gelmiştim.

İşte buyrun kimliğiniz ve  oda anahtarınız odanız ikinci kat 8 numaralı oda sağ  taraftan merdivenlerden gidebilir siniz iyi dinlenmeler diyip gülümsedi.

Kusura bakmayın Uzun ve yorucu bir gün oldu dalmışım diye söyledim.

Oda numarasını ve anahtarımı alarak teşekkür edip yukarı ya merdivenlerden çıkarak ilerlemeye başladım.8 numaralı Kapıya yaklaşıp anahtar ile içeriye girip iç taraftan kapıyı kilitleyip kendimi yatağa doğru sırt üstü bırakmıştım.Boş bakışlar ile odanın tavanına bakıp düşüncelere dalıp uykuya dalmıştım...