Before He Was Mine

'Enlighten Me'

"You Kids can go to your rooms now." Nasa sala kami ng bagong tayong rest house. It was my Grandparent's Property naalagaan lang ng maayos. I didn't even know we have a rest house here in Hawaii ngayon lang din namin nalaman ng sabihin ni daddy.

"Wait, tutulungan na kita. Where is your room?" Sebastian literally grabbed my things saka ko siya sinundan paakyat ng mansion. We stopped infront of a white door just near the windows in the end of the hallway.

" Ako na ang bahala sa mga gamit ko salamat sa pagtulong." I was literally asking him to go pero hindi siya natinag at siya na mismo ang nagbukas ng kwarto ko. Nilagay niya sa isang tabi malapit sa cabinet yung maletang dala ko. Saka siya umupo sa kama ko nanatili akong nakatayo sa isang tabi.

"Come here, now." I don't know but yes I stepped infront of him. Not knowing what else to do nakatayo lang ako sa harap niya at nakatingin sakanya. Bakit ba hindi pa siya lumalabas. Ano pa ba ang gagawin niya dito?

"Come closer." Ako naman si tanga at mas lumapit pa sakanya. Nang matantiya kong wala naman siyang gagawin ay binuka ko na ang bibig ko paa magsalita pero hinapit niya ang bewang ko at sinubsob ang mukha sa tiyan ko. Napakapit ako sa balikat niya.

"Sabastian What are you doing?" I immediately looked at my door buti nalang at nakalock ito. Baka kasi may makakita sa amin at kung ano ang isipin. I felt him move kaya bumalik sakanya ang atensyon ko. He looked up at me saka niya ako tinitigan.

"Calm down Baby, I locked your door. Not like I really care if anyone sees us." Binatukan ko siya. Akala niya ba ay nakakatuwa ang sinabi niya paano pag ang Kuya Shin ko ang nakakita sa amin. Teka bakit pinagmumukha kong mali ang ginagawa namin? Mali nga ba?

"Reina, Let's talk." I was trying to step back but he just hugged me tighter. Holding my waist for his dear life.

"About what Sebastian?" He looked Frustrated and sad, Maybe because he realized na iniiwasan ko yung dapat naming pagusapan. Of course I wanted to be clear ayokong umasa sa wala. I'm not even sure if I can be clear.

"About Us, everything." Finally I stepped back, but he went and my hand. Ayaw niya akong patakasin mukhang wala din naman akong magagawa kundi ang kausapin siya. I nodded saka ako kumuha ng upuan. Pero bago ko pa yun maupuan ay hinila niya na ako paupo sa hita niya. 

Then He made us face the mirror infront, hugged me tight then buried his face in my neck. I wasn't gonna lie I felt goosebumps all over my body.

"We'll talk this way, Understand?" without hesitation I nodded my head. He went and looked at me in the mirror. Pulang pula ako.

"Why?" Sa lahat ng pwedeng itanong yan ang lumabas sa bibig ko. Walang hinto isang salita lang. Bakit? bakit ito nangyayari?

"What else, I love you Rein." If I can choke on something baka kanina ko pa ginawa. Nanghina ako at napaka[it sa braso niya na nakayakap sakin. Hindi siya tumigil sa pagtitig sakin. I felt him carefully held me. Ramdam niya siguro ang panghihina ko. Walang bakas ng kalokohan ang mukha niya. 

'no'

" Baby say something, please" Humarap ako sakanya then I slapped him hard. He looked back at me confused. Nanlaki ang mata ko teka galit ba siya.

"Fuck you Ohara! Wag mo akong paglaruan, Parang nung isang araw lang ay nagpasama ka pang bumili ng regalo para sa babaeng gusto mo tapos ngayon sasabihin mo saking mahal mo ko? Wag tayong maglokohan."

"Fuck Baby don't make me laugh" he chuckled a bit and looked at me trying to look serious. naglilikot ako at tumayo pero he just laughed so hard while still restraining me.

"Why are you laughing? Natutuwa ka ba at napaglaruan mo na ako?" He stopped laughing saka siya humarap sa akin. He looked serious now lumapit siya sakin at bumulong sa tenga ko.

"Who said I was fooling around, I am damn serious Eureina. Fucking serious" I pushed him pero hinawakan niya ang kamay ko at niyakap ako.

"You silly I was talking about you. Here Baby wear this." Hinarap niya ako sa salamin at sinuot sakin ang kwintas na binili namin noong isang araw sa mall. He locked me up in his arms again saka niya ako tinitigan sa salamin.

"Look you are mine now, only mine" Too shocked. He then left smiling to himself.

"oh God Eureina Elmore, what just happened" I said to myself still staring at my necklace.

"Quin where do you wanna go later?" Mom asked Quin while we are now having Lunch. I was just listening hindi naman kasi ako ang kausap. Pero hindi rin ako mapakali dahil kanina pa nakatitig sa akin si Sebastian. At baka mapansin na siya nila Kuya kung di niya ako titigilan. Pinanlakihan ko siya ng mata he grinned saka bumalik sa pagkain.

"Maybe just the city Mom, oh Ate where did you get that necklace?" Now everyone's eyes is on me and my necklace. i can feel Sebastian's eyes staring deep in my side. I smiled saka sumagot.

"It's pretty right?" That's what I answered them diverting the attention. Mom and Dad nodded.

"Yes ate I want one too let's find one later in the city." Tumango saka bumalik sa pagkain. They can't find out about it. magagalit si Kuya and it is his birthday vacation walang gulo na dapat mangyari.

"I know who gave you that" we are now out here in the city at nakakapit sa braso ko itong si Quin. Nnalaki ang mata ko sa sinabi niya agad kong tinakpan ang bibig niya.

"How did you know?" Nnallalaki ang mata ay buti nalang at nauuna kami at namimili sila Kuya ng souvenirs. She laughed casually saka tinanggal ang kamay ko sa bibig niya.

"Calm down sister, I won't tell anyone that You and Sebastian are dating already" My smiled faded. Quin noticed it ang bilis ko talagang mabasa.

"Wait don't tell me... Hindi niya nilinaw sayo na kayo na, are you sure you guys are dating?" I looked back Sebastian was talking to some Locals mostly girls na para bang ang saya saya ng pinaguusapan nila.

Oo nga no bakit hindi ko iyon naisip? Kami na nga ba?