She Is Queen

IX

"She is Queen"
Kabanata IX

♟️

"YOU CAN leave us now, Nurse Jane. Thank you."

Tumango ito bago ngumiti saka kami iniwan. Nilingon ko ang lalaking nakaratay sa clinic bed.

All I can say was, Aron X Dimitri looks so damn-fucking weird right now. Nagtataka na parang nagtatampong na para ring galit itong nakatingin sa akin. What the hell? Tapos may benda pa sa ulo at bakas roon ang dugong galing sa natamaan 'raw' ng bat. And the way he looks at me kinda creeps the hell out of me. Jeez!

What's with the look, bru? I wan'na ask him but didn't bother. Bahala s'yang tumingin sa akin ng ganyan hanggang sa umulwa iyang mata n'ya.

"Why are you here?" biglang tanong ni Dimitri— still wearing his triple look (nagtataka, nagtatampo, galit). I mean, how the hell can he fucking do that? Wearing all of those expression?! Is he an alien?

"Me?" sabay turo ko sa sarili saka umupo sa silyang naroon. "Tinawag lang naman kasi ako nung babaeng estudyante at pinapunta rito," dahilan ko. "Pinilit lang ang pagpunta ko rito. I have much more important matter to deal with better than you. May bisita akong dapat na inaatupag kaysa narito ako sa clinic. So please, dont assume to much, Owner. Cause' in the first place, hindi ako ang may gawa n'yan sa ulo mong walang laman." dagdag ko pa and I lied. Ewan ko, pero parang gusto ko s'yang pikunin ngayon.

"Unibersidad ito at hindi bahay n'yo para magkaroon ka ng bwisita. At kung ganon naman pala, e' hindi ka nalang sana pumunta!" sigaw niya sa akin bago ako biglang talikuran ng higa. Napansin ko pang nadali ng bahagya ang ulo n'yang may tama kaya napaigik ito ng bahagya.

Napabuntong-hininga ako. What's with him today? What's his problem? He sounds like a jealous— nevermind.

"Ano't nagkaganyan ka? Paano ka tinamaan ng bat sa ulo? Ganyan ka ba talaga ka tukmol , kalumpo at walang kaalam-alam sa paligid? You are truly a peanut!" pang-iiba ko ng usapan.

"Bakit, nag-aalala ka ba?!" inis na balik tanong nito.

"Well, yeah, I guess so. Wala naman siguro ako rito kung hindi, di'ba?"

At dun na dahan-dahang bumangon ito paupo bago humarap sa akin.

Why is he really so creepy today? Kakaiba ang ikinikilos niya. Ang tanda ko, magkasama kami sa room kanina tapos may dumating tapos— fuck! Tanda ko na! Baka kaya s'ya ganito ay dahil sa hindi ko kaagad pagbalik sa kanya? Tsk. Kung bakit ko kasi nakalimutan!

Kita ko ang pagbaba at pagtaas ng adams apple n'ya— paglunok n'ya. "W-Why?" Nauutal n'yang tanong.

Why? Do you really need to ask me that freakin' question, Dimitri?

"Well, because I'm the President." Mas pinili kong ito na lamang ang isagot.

"Oo nga pala, President nga pala s'ya kaya n'ya lang ako pinuntahan. Tsk!"

May binulong s'ya pero hindi ko nalang pinansin kundi nilapitan nalang s'ya. In-examine ko ang ulo n'ya gamit ang kamay ko. Naka-ikot na benda ang nasa ulo n'ya at gaya kanina ay may bahid pa ito ng pula.

"Don't you need to go to the hospital?" tanong ko.

"No need. Hindi naman ganun kalakas ang bolang tumama sa ulo kong walang laman." May pagtatampo ang tono nito.

Hindi ganun kalakas yung pagtama pero dumugo?

The whole time na sinuri ko ang ulo niyang may benda ay ramdam kong nakatingin lang s'ya sakin na para bang bantay na bantay n'ya ang bawat galaw ko. He's really creepy. Hindi naman s'ya ganito dati. What the bloody hell is wrong with him?!