Past life of an Ordinary Girl

Chapter 6

Friend

I'm LATEEEEE!!!

Tinakabo ko na yung hagdanan dito sa school. Hingal na hingal ako ng makaabot na ako sa 4th floor. Naisip ko na sana may super powers nalang ako para hindi na ako ma late. Araw-araw ko na yata 'tong problema. Ang gumising ng maaga. Pero sino ba naman ang gigising ng maaga kong laging maganda ang panaginip mo? At isa pa sinubukan ko ulit e sketch yung Bernard sa panaginip ko, pero same as usual. Walang mukha parin na ihaharap.

Binilisan ko na yung lakad ko sa dito sa corridor pero pag minamalas ka nga naman. Naranasan nyo na ba yng situation na nagmamadali kayo at sa unahan ng dinadaanan mo ay may isang kumpol ng magbabarkada na ang bagal maglakad habang nag chichikahan na syang iyong sinusundan. Nakakainis.

"Excuse me." Sinubukan kong mag over take pero parang hindi naman nila ako marinig sa lakas ng tawanan nila.

Ano ba yan. Wala tayo sa Santa Cruzan teh. Pakibilisan naman ang lakad.

Nang nakakita ako ng maliit at posible kong madaanan ay sumksik na ako. Wala na akong pake kong sino ang nabangga ko. Kasalanan nila ang bagal nilnag maglakad.

Naging succesful naman ang paglusot ko pero may ikakamalas papala yung prosesyong yun ng timing na nagsilabasan na yung mga classmate ko sa classroom.

"You're too early for the next subject Villegas." Natatawang bati ng lalaki kong clasmate.

Napaingin naman ako sa relos ko at tama sya. 5min nalang for the next subject. Napasimangot akong pumihit. Punta nalang ako sa next subject ko. As if naman may choice pa ako.

I walk slowly in the corridor. Sayang yung effort kong patakbo takbo. Hiningal lang ako't pinawisan. Wala na pala akong maabutan.

Kung kanina, nagrereklamo pa ako sa mga sinusundan ko sa paglakad na sobrang bagal, ngayon wala na akong paki. Kinuha ko yung cellphone ko sa bulsa ko at cheneck kong may nag text ba. And fortunately, meron! I open the message ang guess who kung sinong nagtext. Wala namang iba kun di ang BUDDY. Tss..

Ibabalik ko na sana yung phone ko sa bulsa ko ng may biglang bumangga sa right arm ko galing sa likuran kaya naihagis ko ito sa ere. Alam nyo yung parang jina-juggling ko yung phone ko para lang masalo? But luckily, hindi ko nasalo pero nasalo naman ng nakabangga sakin.

"Sorry." paumanhin nya sabay bigay ng cellphone ko.

"Okay lang.Salamat sa pagsalo." inabot ko na yung phone ko at nilagay sa bulsa. Aalis na sana ako ng pigilan nya ako.

"Wait!" Napatingin ako sakanya. Sya yung..."Ikaw yung taga Fine arts diba?"

Wala sa sarili akong tumango. Napa lunok ako. Alam nyo yung feeling na may something sa systema nyo na hindi nyo maintindihan?

Naglahad sya ng kamay. "Paul Vincent Vergara."

Napatingin ako sa kamay nya. I shrug my head to shaken out those unknown feeling. Baka dala lang 'to ng parati kong panonood ng mga fantasy o ganito lang talaga ako. Malakas makiramdam.

I smiled at tinanggap yung kamay nya."Jane Villegas."

We shook hands. Napatinging ako sa kamay nya. Ang lambot pero aside from that, I feel safe and protected.

"Nice meeting you Jane." he said. And before I could forget it. I still have classes pa pala.

"Uhm..Paul? Sorry ha, I need to go. May klasse pa ako."

"Wait. Hatid na kita." Nagulat ako sa offer nya.

"Ha? Wag na. Kakakilala lang natin eh. Nakakahiya naman sayo."

"Hindi ok lang. Dun rin naman ako papunta." he point the direction where I'm heading. "It would be a pleasure for me na ihatid ang new friend ko."

"Friend?!" Bigla kong naibulalas. Napatingin yung mga taong sa paligid namin sa lakas ng boses ko. Bigla tuloy akong nakaramdam ng hiya. Napayoko nalang ako. "K."

Sa sabay na paglalakad namin ay medyo gumaan yung feeling ko sa kanya. He seems intimidating pero hindi pala. Ang dami nyang baong storya. Napapatawa nalang ako sa mga nakakatawa nyang sinasabi.

"Pansin ko. Ang tahimik mo. Ako lang 'tong salita ng salita."

Napatingala ako sa kanya. "Hindi naman. Mas nag eenjoy akong nakikinig eh." nakangiti kong sabi. "Sige dito na ako.Salamat sa paghatid." I announced ng makarating na kami sa tapat ng classroom ko.

"You're welcome. See you next time na din." And he wave goodbye.

I slip inside the room and notice that our instructor is not yet here. I smiled and headed to my seat.

"Oi Jane! Close pala kayo ni Paul Vergara?" one of my classmate asked.

"Hindi naman. Ngayon ko nga lang sya nakilala." I replied

"Eh hinatid ka panga diba? Ang swerte mo naman. Pwede pahingi ng munber nya?" sabi ng isa pang classmate ko.

"Hindi, nagkasabay lang kami non." Defensive kong sabi. And speaking of numbers. Wala . HIndi kami nag exchange numbers.