After Life (Sasunaru Fanfic)

Don't Go.. Please

"3 yıl oldu Sasuke. "

Her gün olduğu gibi bugün de Sasuke'nin mezarının başında duruyordum. Onun gidişi benim suçumdu. O gitmeseydi mutlu olmaya devam edecektik.

"Seninle ilk tanışmamız geliyor aklıma. Sen muhteşem bir Anbu'ydun. Ve ben hep Anbu olmak istemiştim. Sana hayrandım hep Sasuke. "

Mezarın kenarına oturdum. Mezar taşının üzerinde yazan ismini görmek bana o günü tekrar hatırlatıyordu. Onun öldüğü günü.

"Sasuke! "

Sarışın, siyah saçlı sevgilisinin yanına koştu.

"Hayır.. Sasuke. "

"Tekrar görüşeceğiz. "

"Sasuke.. Hayır.. Benim yüzümden. Gitme.. Lütfen."

Evet. O gün Sasuke beni korumak için ölümü kabul etmişti. Bunun suçu ne Kyuubi'ye aitti ne de bize görevi veren hokageye. Tamamen benim suçumdu. Onu koruyamayacak kadar aptal olmak benim suçumdu.

"Hey. Naruto. "

Duyduğum sesle arkama döndüm. Sakura'ydı bu sesin sahibi.

"Efendim Sakura? "

Cevap vermedi. Sakura da Sasuke'yi seviyordu değil mi? Ama Sasuke ve benim ilişkimize saygı göstermişti. Sasuke'yi o kadar çok sevmesine rağmen onun benimle mutlu olacağını bildiğini, Sasuke mutlu ise kendisinin de mutlu olacağını söylemişti. Onun mutluluğu için aşkından vazgeçmişti. Sasuke de benim yaşamam için kendi yaşamından vazgeçmişti. Sakura beni korumaya çalışır gibi davranış sergiliyordu. Hatta bana çıkma teklifi bile etmişti. Ama ben onu sert bir dille reddetmiştim. Neden böyle bir şey istemişti ki? Sasuke'yi sevdiğimi bilmiyor muydu? O da Sasuke'yi sevmiyor muydu? Başımı ona çevirdiğimde Sakura'nın dolmuş gözleriyle karşılaştım. Çok geçmeden yaşlar hafifçe dökülmeye başlamıştı bile. Acı çekiyordu besbelli.

"Neden ağlıyorsun? "

"Çünkü onu seviyorum. "

"Madem seviyorsun neden bana çıkma teklifi ettin? "

Sustu bir süre. Çok sinirlenmiştim. Belki de haksızdım. Ama elimde değildi.

"Heey. Sakura. Cevap ver. "

"Ü.. Üzgünüm. Söyleyemem. "

Koşarak ayrıldı mezarlıktan. Peşinden gitmedim. Ben Sasuke ile birlikte öldüm. Yaşadığımın tek belirtisi bedenim. Elimde onun Anbu maskesi vardı. Maskeyi yavaşça mesarın üzerine bıraktım. Maske sanki Sasuke'nin yüzüymüş gibi dudaklarına hafif bir öpücük kondurdum.

"O gün beni bırakmadan önce sen de beni böyle öpmüştün değil mi? "

Başımı mezarın üzerine koydum. Tıpkı o günkü gibi ağladım.

"Hayır.. Sasuke. "

"Tekrar görüşeceğiz. "

"Sasuke.. Hayır.. Benim yüzümden. Gitme.. Lütfen."

Gitme. Sasuke.