▪️Recumbentibus▪️

Tükenmişlik

Okuduklarının üzerine uzun bir zaman okumamıştı günlüğü. Çünkü cesaret edememişti. Bir kızın sessiz haykırışlarını okumak soluksuz bırakıyordu Cehennem'i. O da yaşamıştı elbetteki katlanılamaz acılar ancak minik bir çocuğun günlüğü gibiydi bu. Küçük kız sanki elinden şekeri alınmış da onun peşinden koşuyordu. Umutları kırılıyordu işte. Öylesine masum bir tükenmişlikti satırlarındaki duygular. Cehennem ancak şimdi cesaret edebiliyordu okumaya. Elindeki siyah kapaklı ajandayı açmakta zorlandı. Tanıdık hissiyatla kaldığı yerden okumaya devam etti.

➰ 

11.02.2016

Cehennemime,

Sağ üstteki tarihe bakıp şöyle mırıldanacaksın sevdiğim. "2 Ay sonra mı? O süreçte neler oldu?"
Öyle müthiş şeylerdi ki.. Sen anlamasan da benim duygularımı, yanımda oluşun bile yetti içten gülümsememe. Gülerken ışıldayan gözleri gördüm ben. Kelimelerden taşacaktı sevgim. Ben de yazamadım. Kıyamadım onlarca güzel duygunun satırlarımdaki kelimelerle basitleşmesine. Ama dert ortağımın bu günlük olduğunu unutmuşum. Beni koşulsuzca dinleyecek tek şey şu sayfalar.  Yoksa ne yapardım?! Fazla da uzatmaya gerek yok sevdiğim. Oku, benim kırılan kalbimin izlerini oku..

........

Üniversitenin bahçesinde seni bekliyordum sevdiğim. Belki biraz olsun konuşurduk, yüzünü daha yakından incelerdim, kokunu uzun uzun solur içime çekerdim. Nerede kaldın ki? 10 dakika geçmemişti ki sen görünmüştün kapıda. Her zamanki gibi eğik değildi kafan, yolları incelemiyordun. Yanında.. Yanında bir kız vardı. Ve öylesine mutluydun ki sabah olmasına rağmen. 

Bu da neydi şimdi?!

Sevdiğin kişi olamazdı değil mi? 

Benim gökyüzü kadar büyük sevdiğim, bir başkasını seviyor olabilir miydi? 

Birden kalbime saplanan acı da neyin nesi? Kırılan kalbimin parçaları mı batıyor sol yanıma? Ben, mutlu olduğunda o gülen gözlerindeki ışıltı olmak için uğraşmışken imkanı yok muydu sevdamın? Bu nasıl kırılmışlık Yarabbim?! Gözlerim sızlamaya başlamıştı bile. Yüzümden kanın çekildiğini hissedebiliyordum. Kirece dönmüş yüzümle hissettiklerimi saklamam pek de mümkün değil. Siz bahçede bir bankta oturmuştunuz. Fakülteye girecektim ki gözüm yine oraya takıldı. Meğer tek ben bakmamışım o anda. Gözlerimiz kesişirken acı dolu bir nefes çektim ciğerlerime. Göz temasını kesen ilk ben olmuştum. Fakülteye girdim ve dersliğe ulaştım. Sıram önlerde olduğu için  kolayca çantamı aldım, üniversiteden çıktım. Daha fazla tutamadığım gözyaşlarım birer birer döküldü yanaklarımdan aşağı. 

Verdiğin yüklerin altında eziliyorum Allah'ım. Nefesimi kesen, bir ip misali boğazıma doladığın duygu da epey ağır. Tökezleye tökezleye yürüyorum o yollarda. Takatim kalmadı biliyorum ama yine de devam ediyorum. 

Hayat da sonu olmayan bir yolda yürümek gibi değil mi aslında? Bazen birileri yanında bazen ise tek başına. Yürüyorsun öylece. Bazen engeller çıkıyor karşına. Kimisini ortadan kaldırıyorsun, kimisinin de üzerinden geçiyorsun. Bir şeylere takılıp kalsan da ilerlemek zorunda olduğunu biliyorsun. Canını acıtsa da bazı şeyler, kendine yara bandın oluyorsun. 

Ben de tam şuan o durumun içindeydim. Defalarca kere pes ettim, çığlıklarımla tükenmişliğimi haykırdım. Ama bak hâlâ buradayım.

........

Neyse sevdiğim daha fazla yük binmesin omuzlarına. Benim nedendir bu büyük tepkim? İlk  şokumdan say sevdiğim. Poseidon da geldi yanıma sanırım aç. Gitmem gerekiyor. Bunları okuduğunu düşünmüyorum ama olur da buna cesaret edebilirsem, üzülme Cehennem'im. Ne kadar belli etmesen de içindeki fırtınaları bir ben bilirim. Benim için demeyeceğim, ben de kimim ki? Kendin için yap ve umursama..

➰ 

Bunları okurken Cehennem'in boğazında bir yumru vardı. Ne yaptıysa geçiremedi. O kadar iyi dile getirmişti ki kendini, Cehennem sorguladı kendini. Onun için de mi hayat böyleydi? Kalbine bir sızı girdi. Ah be güzel kadın, neden bu kadar etkilendin ki bir erkekten? Hem de seni hak etmeyen birinden.. Cehennem zamanda hapsolmuş gibiydi. Okuduklarının etkisinden hemen çıkmadı. Bir soru sordu ve peşinden binlerce soru geldi aklına. Kahve yapmak en iyisi olacak onun için ve sanırım okuduklarının şokuyla başa çıkmak..

▪️

Merhabalar. Uzun zamandır yazamamıştım. İşte şimdi buradayım. Bu arada bir şeyi dile getirmek istiyorum. Ben uzun yazmaya çalışsam da olmuyor. Bu yüzden sadece yazdığım paragrafları atmaya karar verdim. Tanıtımda olan yazı gibi. Neyse, çok uzatmayayım. 

Hypnos