- თავი 6 -

171 16 3
                                    

LIZZIE'S POV

- აქ რას აკეთებ? განსაკუთრებით ამ ტიპთან?! - რობინს გავხედე. რა ჯანდაბა ხდება?

- ანუ თქვენ უკვე იცნობთ ერთმანეთს? -პროფესორი კითხულობს.

- კი...

- რა თქმა უნდა ვიცნობთ! - ის ცალტვინა იდიოტი მაწყვეტინებს. ცალტვინა? სერიოზულად? როდიდან შედის ეს სიტყვა ჩემს ლექსიკონში... - საუკეთესო მეგობრები ვართ... თითქმის ყოველ წუთს ვწერთ ერთმანეთს! - თვალს მიკრავს და სახეზე ყველაზე საზიზღარ ღიმილს იკრავს. ღმერთო, მძულს!

- ძალიან მიხარია, რომ უკვე გაიცანით ერთმანეთი - ისევ პროფესორი ერთვება და თბილ ღიმილს გვაგებებს - ვიტო და ლენდონი ძალიან ჭკვიანი ბიჭები არიან, თუ რამე დაგჭირდებათ ნებისმიერ დროს მომმართეთ მეც და მათაც, ხომ ასეა? - ისევ awkward ღიმილაკრულნი ვდგავართ. - ახლა კი მომიტევეთ, ძალიან ბევრი საქმე მაქვს - თავის ნივთებს იღებს და გარეთ გადის.

- ყველაზე დაუჯერებელი რამაა - თვალების ტრიალით ვამბობ.

- რა არის დაუჯერებელი? პრინციპში, ალბათ არასოდეს შეხვედრილხარ ჩემნაირ სექსუალურ, საყვარელ და ზოგადად იდეალურ, ამავდროულად ჭკვიან ბიჭს! - კუნთებზე მანიშნებს. Self loving bastard!

საერთოდ რატომაა ამ ტიპთან? რობინს გავხედე, მან კი უბრალოდ მხრები აიჩეჩა.

- ღმერთო ჩემო, რა უჟმური ხარ! შენ და ლენდონი ზუსტად ერთნაირები ხართ - თვალებს ატრიალებს - იცით რა? ჩემი ახალი საუკეთესო მეგობარი ბევრად უკეთ გამოიყურება, თან სიცილიც შეუძლია - რობინს მხარზე ხელს ხვევს და იხუტებს. მოვკლავ. რობს, გააკეთე რამე, თორემ მოვკლავ ამ დორბლიან აქლემს!

- რა პატივია! - რობინი ჩაერთო - მაგრამ... - მიახლოვდება და ხელს მხვევს. - ეს გოგო ყოველთვის ნომერი პირველია - she smiles and Vito eyerolls. That's what you get bitch. - ოუუჩ, ხუჭუჭა! როგორი უხეში ვარ, გამარჯობაც კი არ მითქვამს...  - უღიმის.. არა, არა და არა! იმედია ეს "საშინლად მომწონხარ" ღიმილი არ არის?!

I.D.G.A.F.Where stories live. Discover now