Jouw wereld in mijn ogen.

hoofdstuk 8

Anna’s p.o.v:

Vandaag gaan we naar het feestje van Andy! Ik heb er echt zin in nu. De laatste dagen waren hard, ik zat steeds met Sammy in mijn hoofd. Ik kan niet tot hem doordringen, ik heb echt geen flauw idee hoe hij er zich bij voelt nu we niet meer praten maar ik probeer om het achter me te laten. Ik hoor nu bij de populaire groep! Daar kon ik alleen maar van dromen. Ik ben uitgenodigd op Andy’s feestje. En Andy staat bekend als één van de beste voetbalspelers van school. Hij is een jaar ouder als ons, hij zit dus in het tweede middelbaar. Ik stond naar mijn kleerkast te staren omdat ik geen flauw idee had wat ik ging aandoen toen Elisabeth aanbelde. Indra zou pas later komen.

“En? Ben je er klaar voor?” vroeg Elisabeth opgewekt toen ze vrolijk mijn kamer binnenwandelde nadat ik haar had binnengelaten. Elisabeth en ik zijn nooit echt populair geweest hiervoor. Indra daarintegen, was altijd al bevriend met iedereen. Indra is gewoon het type meisje die je je voorstelt als je over een “mooi meisje” praat. Het was voor ons beiden dus een belangrijk feestje. We mochten het niet verknallen. “Ja, maar je moet me dringend helpen met kleren uitkiezen!” Zei ik toen ik hyperactief stond te springen voor m’n kleerkast.

Na een tijdje hadden Elisabeth en ik de perfecte outfit gevonden. Ik was gekleed in een jurkje in twee delen. Zwart met glitters bovenaan en rood onderaan. Het was eenvoudig maar toch stijlvol, al zeg ik het zelf. Elisabeth had een blauw jurkje aan met vogeltjes. Ik deed mijn lievelingsoorbellen en ketting aan. De oorbellen zijn zilveren dromenvangers die ik eens gekregen had van mijn tante. Ik ben gek op dromenvangers. Toen ik mijn ketting aandeed, kreeg ik even een krop in mijn keel. Het rode, kleine, glinsterende hartje bengelde rond mijn hals toen ik een stap naar voor deed. Ik bekeek mezelf in de spiegel en slikte. Dit kettinkje had ik van Sammy gekregen. Met mijn 9e verjaardag kwam Sammy terug van een weekje Spanje samen met zijn ouders. Hij had dit kettinkje speciaal voor mij uitgekozen.  Al was het toen nog een beetje te groot, nu paste het perfect.

“Anna, is alles oke? Je kijkt zo raar?” Elisabeth stond al een tijdje naar me te staren omdat ik al een tijdje geluidloos naar mezelf stond te kijken in de spiegel. “Ja hoor” antwoordde ik snel, uit mijn gedachten getrokken. “Wat is er?” Ik kon niet liegen tegen Elisabeth. Ik besloot om haar het verhaal te vertellen. We gingen op mijn bed zitten en ik vertelde haar van mijn verliefdheid tot de ketting tot Indra die het voor me uitmaakte tot mijn schuldgevoel nu. “Anna, het is niet zo lief om hem via intérnet te dumpen. Je had op z’n minst kunnen checken hoe hij zich over jou voelt hé…” Zei Elisabeth dan. “Ik weet het.. Ik mis hem, zelfs nu ik naar het leukste feestje van het jaar ga, mis ik hem.” Zei ik sip. Ik voelde me nu echt alleen. “Je moet eens goed met hem kunnen praten. Dat is belangrijk en dat gaat je ook heel wat twijfels en onzekerheden besparen. Maar kom, nu is het tijd om plezier te maken! Let’s go!”

Andy woont in het soort huizen die je vaak in films ziet. Een grote,witte villa met een groot zwart hek. Elisabeth, Indra – die ondertussen was aangekomen- en ik, belden aan. Andy begroette ons en liet ons binnen. “Anna, je ziet er mooi uit” zei hij glimlachend toen ik hem een feliciteerde. Ik voelde m’n wangen gloeien en liep snel de gang door. De gigantische woonkamer was versierd met balonnen en slingers. Andy’s moeder kwam rond met gebakjes en Andy’s broer, die Jamy heette, maakte foto’s. We maakten een grote groepsfoto, daarna ging Andy met iedereen apart op de foto. Bijna iedereen van ons jaar was er, behalve Sammy. Tot mijn gigantisch grote verbazing zag ik Andreas bij Jamy staan. Ik staarde een tijdje naar ze en Andreas staarde een ogenblik terug maar daarna wendde hij zijn blik meteen af, net zoals Sammy de laatste tijd altijd deed. God, waarom moet ik toch de hele tijd aan Sammy denken? Ik keek de andere kant op, Daar stonden Elisabeth en Indra op de dansvloer. Ik stond maar een beetje met een halfoor mee te luisteren naar de verhalen van mijn klasgenoten. Ik besloot me aan te sluiten bij Indra’s danspasjes.

Andreas p.o.v.:

Jamy was aan het vertellen over hoe ik het beste de zombie in minecraft kon verslaan, toen ik opeens Anna zag staan. Ze heeft me denk ik ook gezien al ben ik het niet zeker met al die knipperende lichten. Ik richtte m’n aandacht weer op Jamy maar die had ondertussen al door dat ik niet meer luisterde. “Andreas, wat is er man? Heb je een oogje op haar?” Vroeg hij met een brede glimlach waarna hij een knipogend gebaar in Anna’s richting maakte. “Wat? Anna? Nee. Een goede vriend van me kent haar heel goed, vandaar.” Zei ik kalm. “Oh zo. Wacht, heb je het over dat meisje met dat jurkje in het zwart-rood?” Vroeg Jamy nu fluisterend. Ik trok een niet-begrijpend gezicht. “Ja?” vroeg ik verbaasd. “Zeg hem maar dat hij haar uit zijn hoofd moet zetten. Mijn broer heeft een oogje op haar, dat heb ik al een tijdje in de gaten. En geloof me, mijn broer heeft jammer genoeg altijd geluk bij de meisjes.” Zuchtte hij. “Andy is verliefd op….?” Maar voor ik mijn zin kon afmaken sloeg Jamy een hand voor zijn mond en wees hij naar het midden van de dansvloer. Daar stonden Elisabeth, Indra, David, Dylan en nog een paar anderen in een kring rond twee mensen. Andy en Anna stonden te zoenen. En iédereen keek ernaar. “Shit. Dit kan ik echt niet aan Sammy vertellen.” Zuchtte ik.

-----

AN: Sorry voor het korte hoofdstukje. Volgend hoofdstuk wordt sowieso langer! Sammy kwam in dit hoofdstuk niet aanbod en voor het eerst hoorden jullie de 'stem' van Andreas. Waarom zou Anna Andy gezoend hebben? Zou Sammy echt al zo snel vergeten zijn? De vraag is wat Andreas nu opeens op Andy's feestje kwam doen en welke rol hij verder nog zal spelen...