Only angel

57 | Jetlag & Vogue

57 | Jetlag & Vogue

Mijn wekker ging af en ik opende mijn ogen, ik zuchtte diep en zette mijn wekker af maar bleef in mijn bed liggen. Het was lekker warm onder de lakens en ik was deels te lui om op te staan. Mijn ogen keken naar het uur. 9 uur 30, ik had een uur om me klaar te maken voor de begrafenis van Anne.

Ik smeet de lakens van me af en stond recht, ik zette het raam open en ging naar de keuken waar ik de koffiemachine op zetten en een kom nam en vulde het met cornflakes. ik nam een tas en zette het al bij de koffiemachine en ging daarna naar de frigo en nam er melk uit.

Mijn gsm ging af voor ik de melk bij mijn cornflakes kon gieten, ik zette de bus melk neer en ging naar mijn gsm. Er stond een onbekend nummer op.

"Hallo met Abby?" Vroeg ik. En ging weer naar de keuken. "Hey Abby, het is Harry." Ik stopte met wandelen en fronste. "Hey?" Het was meer een vraag, hij lachte zacht. "Stoor ik?" Ik beet op mijn lip. "Nee, waarom bel je?" Ik stapte verder en nam mijn tas koffie. "Het was om te vragen of ik naar jou kan komen? Ik verveel me, ik heb nog last van een jetlag."

"Tuurlijk, kom maar wanneer je wil. Moet ik mijn adres doorsturen?" Vroeg ik. "Stuur het me door, ik ben er binnen 20 minuten ongeveer." We zeiden dag tegen elkaar en legde af. Ik stuurde hem het bericht met mijn adres is en verstuurde het en begon te eten.

Toen ik daarmee klaar was ruimde ik alles op en waste mijn lepel en mijn kommetje uit, ik nam de handdoek en droogde het af en legde daarna alles weg.

Ik wou net naar mijn kamer gaan om me om te kleden toen er op de deur geklopt werd, een nerveus gevoel nam plaats in mijn buik. Het is Harry maar. Herhaalde ik een paar keer en ging naar de deur en opende hem.

Ik hield mijn adem in toen ik Harry zag, hij was weer strak in pak zoals vroeger. Een simpel zwart pak dat hem geweldig stond met een wit hemd onder waarvan er enkele knopen op waren. Hoe kon hij er goed uit zien in alles. Dit was niet goed voor mijn hart. Harry Styles was niet goed voor mijn hart.

"Hey, Abs." Ik ademde diep in en gaf hem een kleine glimlach en stapte opzij. "Zeker dat ik niet stoor?" Vroeg hij, ik schudde mijn hoofd. "Wil je iets drinken?" Hij likte zijn lippen en keek rond. "Heb je thee?" Ik knikte en ging naar de keuken. "Ik ben gaan halen." Gaf ik toe, ik hoorde hem me volgen.

"Je bent thee gaan halen?" Ik draaide me om naar de keuken en beet op mijn lip. Dat klinkt raar. "Eum, Laurens dronk het. Als je het goede vindt mag je het mee nemen." Legde ik uit terwijl ik een tas nam.

"Lust hij het niet?" Er vormde een brok in mijn keel en ik haalde mijn schouders op en nam de theepot en vulde het met water. Ik zette de theepot op het vuur en draaide me naar Harry en forceerde een glimlach.

"Ik ga me omkleden, ik ben meteen terug." Ik liep voorbij hem en ging naar mijn kamer. Ik sloot de deur achter me en deed mijn kast open en nam een simpele zwarte jurk en ondergoed. Snel deed ik mijn pyjama uit en deed mijn nieuwe kleren aan.

Ik wandelde terug naar de keuken waar Harry van zijn thee aan het drinken was terwijl hij tegen de keuken aanleunde. Hij glimlachte naar me toen hij me zag en ik glimlachte terug, ik nam mijn tas en goot er nog wat koffie in.

"Ik ben je gisteren iets vergeten te vragen." Ik keek nerveus op van mijn koffie. "Oh?" "Over je werk." Er leek een last van mijn schouders te vallen. "Tuurlijk." Hij likte zijn lippen. "Je zei dat je voor een magazine werkte?" Ik knikte en dronk van mijn koffie. "Voor Vogue." Hij kreeg een grote glimlach. "Wauw Abby, dat is geweldig. Ik wist dat je het in je had." Ik voelde mijn wangen warm worden. "Het stelt niet veel voor." Wimpelde ik zijn complimentje af.

"Echt wel." Rolde hij plagerig met zijn ogen waardoor ik glimlachte. "Ik ben blij dat je die kans gekregen hebt, ze zagen duidelijk hetzelfde in jou wat ik zag." Hij had een glimlach op zijn gezicht en ik keek naar beneden. "Naar waar ben je al gegaan voor je werk?" Vroeg hij. "Niet ver, Laurens had het nooit niet graag." Hij fronste. "Hij houdt je tegen?" Hij klonk pist, ik keek weg van hem. "Niet meer." Mompelde ik en dronk van mijn koffie.

"Oh, sorry om te horen." Ik haalde mijn schouders op en keek naar hem. "Hij was een klootzak." Hij lachte luid waardoor ik een lach kreeg. Toen hij uitgelachen was dronk hij van zijn thee en bleef me aankijken. "Ik dacht dat hij je blij maakte?" Hij had een frons op zijn voorhoofd.

"Deed hij ook, maar hij weerhield me om dingen te doen. Hij gaf me telkens de schuld als we ruzie maakte en hij opende zich niet." Ik fronste nadat ik er alles had uitgefloept. Waarom vertelde ik hem dit?

Ik draaide me met mijn rug naar hem en vulde mijn tas nog eens met koffie. "Heb je al ontbeten?" Ik draaide me weer om naar hem, hij knikte. "Wil je nog wat thee?" "Graag." Glimlachte hij, ik goot nog wat thee in zijn tas. "Ik vindt het echt erg voor je Abby." Ik haalde mijn schouders op en fronste.

Het deed best pijn, maar niet zo erg als toen Harry van de aardbol leek verdwenen te zijn. Mijn ogen keken naar het uur. "Het is bijna 10 uur 30, rij je met mij mee? Of met Felix?" Hij keek op van de grond. "Is met jou meerijden goed?" Ik glimlachte naar hem en nam mijn handtas en mijn sleutels. We dronken onze tassen leeg en verlieten mijn appartement. 

______

Sorry dat het kort en stom is, ik heb het enorm druk met school en werken. Bedankt om te lezen, reageren en stemmen x