Only angel

60 | Kippenwoensdag & Beste vrienden

60 | Kippenwoensdag & Beste vrienden

"Abby, ik kan echt niet." Ik sloot mijn ogen geïrriteerd. "Jij was diegene die het voorstelde." "Ik heb koorts, je kan wel alleen gaan." Ik beet op mijn lip en keek naar buiten. Ik kan hem niet gaan afzetten aan de luchthaven en gewoon weer naar huis komen. Ik ga waarschijnlijk wenen, over mijn ex, die weer verder gaat met zijn geweldig leven in Amerika.

"Tuurlijk kan ik alleen gaan, ik dacht dat je hem misschien nog gedag zou willen zeggen." Draaide ik rond de pot, ik had Felix nodig voor emotionele steun. Zodat ik voor één keer dramatisch kan doen.

"Hij komt straks langs om afscheid te nemen, misschien moet je ook komen?" Ik zweeg even en dacht na. Depressief bij de jongens zitten of depressief alleen thuis zitten?

"Nee, ik zie hem straks nog. Ik moet gaan Felix, daag." Zei ik en legde af zonder te wachten op antwoord. Ik zette een wekker zodat ik op tijd naar Harry's hotel kan vertrekken en nam daarna mijn handtas en stak mijn gsm en portemonnee erin en besloot om een wandeling te gaan maken. Ik sloot de deur achter me met mijn sleutels en stak ze daarna ook in mijn handtas.

Een goede wandeling zal me deugd doen, een beetje frisse lucht enzo. Gedachten op nul zetten. Misschien eens een andere route nemen? De buurt eens wat gaan verkennen.

Dus in plaats van naar het park te gaan besloot ik om meer in de stad zelf rond te lopen, het was er drukker dan ik verwacht had. Ik besloot om een boekenwinkel binnen te gaan en daarna mijn nieuw boek te lezen in de koffiezaak een beetje terug waar ik langs gelopen was.

Het begint al goed, ik trok aan een deur waar 'duwen' op stond en niet veel later botste ik tegen een goed uitziende gast. Mijn dag begint al geweldig. En toen besloot ik, nadat ik mijn boek gekocht had, om gewoon weer naar huis te gaan en te blijven zitten en geen breekbare dingen vast te nemen.

Toen ik terug naar mijn appartement aan het wandelen was hoorde ik het bekende geluid dat mijn gsm maakte als ik telefoon kreeg, ik zette me wat meer aan de kant en doorzocht mijn handtas zo snel mogelijk maar natuurlijk stopte het bellen van zodra ik mijn gsm vond. Typisch.

1 gemiste oproep Felix

Ik belde meteen terug en begon weer verder te wandelen. "Ik dacht dat je me ging negeren." Begon Felix en ik schudde mijn hoofd ook al zag hij het niet. "Waarom zou ik je negeren? Ik vond gewoon mijn gsm niet in mijn handtas."

"Oh oké, ik belde om iets belangrijks te discussiëren met je." Ik fronste en ontweek net op tijd een oude vrouw die uit een straat kwam gestapt. "Toch niet over je trouw want dat moet je eerder met Adam bespreken." Begon ik in de hoop dat hij niet weer over kleuren en al dat gedoe ging beginnen.

"Kippenwoensdag moet terugkomen." Hij liet een dramatische stilte en ging weer verder. Mijn wenkbrauwen schoten omhoog en ik hield mijn lippen op elkaar om niet te beginnen lachen.

Ik schraapte mijn keel. "Met ons drieën dan?" Vroeg ik, ik keek rond me en zag dat alles me wat bekender werd. Ik was niet ver van mijn appartement.

"Heb jij nog andere vrienden misschien?" Ik rolde mijn ogen, de sarcasme druipt van zijn stem af. "Je bent geen haar beter asociale zak." Siste ik terug, hij lachte luid. "Nee echt Abby, kippenwoensdag moet gewoon terug komen." Ik fronste. "We moeten wachten tot begin volgende maand." Zei ik en nam mijn sleutels toen ik door de deur van mijn appartement ging.

"Een hele maand wachten om kip te eten? Abby, ben je op je hoofd gevallen?" Ik rolde voor de tiende keer mijn ogen. "Felix, Adam wou toch een maand vegetariër proberen zijn." Er bleef een stilte aan de telefoon en ik wou dat ik Felix zijn gezicht kon zien.

"Shit, dat was ik vergeten." Mompelde hij en ik schudde mijn hoofd en drukte op de liftknop. "Blijkbaar, wat ben je toch een goede verloofde." Zei ik met een glimlach. De deuren schoven open en ik stapte binnen en duwde op nummer 5. "Ik ben een geweldige verloofde."

De deuren schoven weer dicht en ik leunde tegen de zijkant aan. "Ben je zeker." Zei ik en probeerde niet te glimlachen. "Ik weet wel dat je glimlacht hoor Abby." "Je bent wel vergeten dat hij vegetariër is voor een maand, maar oké." De deuren schoven weer open en ik stapte de gang op. "Ik weet het, ik voel me zelfs een beetje schuldig. Ik ben blij dat hij inkopen is gaan doen." Ik lachte en zocht terwijl naar mijn sleutels om mijn appartement binnen te gaan.

"Hoe gaat het met jou?" Zijn stem klonk serieus waardoor ik bijna mijn sleutels liet vallen. "Goed, waarom?" Vroeg ik en opende mijn deur, ik sloot hem weer achter me en deed mijn schoenen uit. "Gewoon, na een jaar zie je Harry terug en je moet straks weer afscheid van hem nemen."

Ik bleef even staan na wat Felix me zei. "Ben ik zo'n open boek?" Zuchtte ik en zette me neer in de zetel en legde mijn zak met mijn boek in naast me. "Ik ken je, ik zou me ook klote voelen. Moet ik naar je toe komen?" Vroeg hij, ik kreeg een glimlach. "Nee, het is oké. Trouwens je bent ziek en ik wil je vuile bacteriën niet hebben." Hij lachte. "Ik meen het Abby, als je me nodig hebt moet je me bellen. Ik ben er voor je." Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht en prutste met mijn vingers aan een kussen dat naast me lag.

"Het gaat Felix, echt. Dankje dat je er voor me bent." Hij zweeg even. "Daar zijn beste vrienden voor, maar ik meen het oké? Ik moet gaan, Adam is net terug en gaat me naar de dokter brengen." "Veel beterschap. Ik bel je straks of morgen, goed?" Hij antwoorde met een goed en ik legde af en zuchtte diep.

Ik ging naar de keuken en nam een glas water en zette me daarna weer neer in de zetel met mijn boek en begon te lezen tot mijn wekker af ging om naar Harry's hotel te gaan. Ik nam mijn handtas en keek of alles er in zat wat ik nodig had en deed daarna mijn schoenen aan.

De rit naar Harry's hotel leek veel langer te duren dan 20 minuten, ik haatte het dat ik alleen was met mijn gedachten en gevoelens. Ik parkeerde me en stuurde naar Harry dat ik er was en stapte uit om bij mijn auto te staan. Niet veel later stapte hij het hotel buiten met zijn valies in zijn hand en in zijn andere hand zijn gsm. Hij kreeg een glimlach en kwam naar me toe gestapt.

"Je hebt eindelijk een auto gekocht." Ik opende de koffer voor hem. "Het werd eens tijd." Lachte ik, hij legde zijn valies in de koffer en sloot hem en draaide zich naar me toe. "Dankje om me af te zetten Abs." En daar was de bijnaam weer.

"Graag gedaan." Ik stapte naar de bestuurderskant en zette me achter het stuur, Harry zette zich naast me en we deden onze gordel aan en ik zette de gps op naar de luchthaven.