Jaydee: Kate! Look! Andaming sea shells!
“Eh?? Ampangit niyan! Ito oh.”
*lumapit siya sa akin
-__- ßJaydee
Jaydee: Why took all of them? I didn’t even got the chance to have one.
“Hala! Para kang bata. Tsaka nauna ka kaya naghanap sa akin. Ginaya lang kita.”
Jaydee: ...
Ay? Nagalit?
Mahirap ba matawag na isip bata?
Tss, ako nga immune na dun! Hahaha.
“Hey, did I say something wrong?”
Oh, see, innocent question lang. =)
Jaydee: ...
He scribbled my name on the sand.
Pero di pa rin siya nagresponse.
“Sorry.”
Jaydee: H-hey! That’s too much of a wave!
Hala! Kinakausap ang waves??? Hahaha, ang cute talaga ng lalaking ‘to.
Jaydee: Ang mean nung wave, nabura yung sinulat ko na name mo. *pout
Ay naku, hindi ko talaga alam kung matatawa ako! Ang kulit!
Nagpout pa. Hahaha.
“Don’t worry, we’ll write a new one. Kausapin mo raw naman kasi ako.”
Jaydee: You just called me childish! I don’t wanna talk to you!
Hala..eh, sa childish nga kaya siya! Hahahaha, diko na talaga mapigilan yung tawa ko! Tsaka nanggigigil ako sa cute niya! I pinched his cheeks tapos tumawa ng malakas.
“Hahahahahahaha....”
Jaydee: What was that for???
“Ang cute mo kasi eh! *smile Halika ka nga, dun tayo sa medyo di maaabot ng waves. Let’s scribble our names, okay?”
Jaydee: Okay. *smile
Ayee! Hahaha, kakatuwa talaga. Para siyang bata!
Pero infairness, nagsmile na siya! =)
Uhm, so I scribbled our names.
Kate and Jaydee
Then dinelete niya yung word na “and” and he drew one big single heart.
Kate <3 Jaydee
Jaydee: Keep that smile on your face Kate. That’s a smile that could launch thousands of ships.
Huh????
Ano raw???????
Pwede yung isip bata nalang uli siya?
Kanina kasi natutuwa ako eh.
Ngayon, kasi..
Kasi ano...
parang, uhm...
Ewan ko...
Feeling ko magbblush ako sa kung ano pang sasabihin ng lalaking ito.
..
..
..
Hindi ko alam yung isasagot kaya tinalsikan ko siya ng tubig. Hahaha.
Jaydee: So ganyanan pala?
*tinalsikan niya rin ako ng tubig kaya lang mas madami sa kanya, amp!
Di ako papayag!
Binasa ko uli siya. Hahahaha.
Hanggang ayun, nagbasaan kaming dalawa.
Parang sira, pareho nga lang kami natuwa dito sa may seashore kaya kami nandito ngayon. We’re supposed to be eating somewhere. Wala kaming bihisan!
“Hahahaha, wait! Tama na, wala kaya tayong bihisan.”
Jaydee: We’ll ask kuya Ron to buy.
Si kuya Ron nga pala yung driver niya. Actually kasama namin siya dito, pero andun siya sa may bandang highway nagbabantay ng car.
“Eh?! Ayos lang pag guy stuffs, paano naman yung sakin?”
Ano ba yan??? Bakit kasi ngayon ko lang naisip ito? Bago ako magsimula mambasa? Tapos ako pa mamromroblema? Hahaha, ano ba yan, natatawa ako sa sarili ko! Kailan pa ako naging ganito?
Jaydee: Ang kulit mo kasi eh. Papatuyo nalang tayo ng konti dito. Tapos mamaya sa car.
“Ikaw kasi eh, kung anu-ano sinasabi mo, hindi ko tuloy alam yung isasagot ko.”
Jaydee: Hahaha, ayos lang yan! Masaya naman diba?
“Yup!”
Jaydee: Let’s just wait for the sunset later. Siguro naman matutuyo na tayo nun, that’s an hour to go.
“Okay.”
Tapos umupo kami sa may sand.
Nagtanggal siya ng shirt!
0.0
Magkatabi pa naman kami.
Nilagay niya sa back ko yung shirt, baka raw kasi ginawin ako, mahangin pa naman.
Ang sweet lang diba?
Nagkwekwentuhan lang kami hanggang sunset.
Tapos umuwi na.
