One tweet, million changes (Niall Horan and Harry Styles) / voltooid

Hoofdstuk 21 ~ vergeven ~

De laatste tijd ben ik heel snel gegaan dus ga ik nu niet veel tijdsprongen meer maken, sorry voor degene die het wat te veel drama vonde alles komt nu op zijn plaats...

P.O.V Harry

'Zou ik het doen?' Vroeg ik twijfelend. Niall knikte en klopte nop mijn schouder. 'Het spijt me van het concert het was niet de bedoeling.' Ik schudde mijn hoofd en gaf hem een knuffel. 'We gaan samen.' Zei ik zacht. Hij knikte. We wouden Maddy gaan halen, ze verdiende een uitleg. Ik had haar genegeerd de 2 maanden dat we niet meer gesproken hadden omdat ik tijd nodig had, maar nu werd het tijd, tenslotte draagt ze mijn kind en ik wil klaar voor haar staan, samen een gezin vormen, al wilt zij dat waarschijnlijk niet meer.

Niall nam zijn eurostarpas en stapte in mijn auto. Liam daarentegen hield me tegen en keek me vragend aan. We waren naar hem thuis gegaan, om wat zaken over de tour in februari te bespreken.

'Wat zijn jullie nu weer van plan!? Vroeg hij verbaasd. Hij keek ook enorm boos omdat dit nu al de 6de keer was dat ik een meeting miste.

'Maddy halen.'

'Denk je nu echt dat ze mee wilt gaan?'

AuWTCH, die deed pijn. Hij had gelijk maar ik trok me boos los en stapte in de auto. Niall zong luid mee met de nieuwe 5sos cd. 'Denk je dat Liam gelijk had?' Vroeg ik na een tijd. Niall zette de muziek zachter en schudde zijn hoofd. 'Hij bluft, ze houd van je.' Ik knikte maar was niet overtuigd. In België regende het hard. We stapte van de trein. en reden via een taxi naar Antwerpen. Daar had ze me vertelt dat ze woonde. Niall nam mijn hand toen we uitstapten. 'Niall, wat doe je!' Vroeg ik lachend. Hij lachte mee en zette ene pruillip op.

'Ik ben bang dat ze me niet meer wilt zien.' Zei hij eerlijk. Ik knikte instemmend. Niall drukte op de bel en de deur werd al snel geopend. Een forse man komt eruit gestapt en keek me boos aan. 'Maddy is er niet.' Antwoorde hij kortaf. Ik knikte en draaide om maar Niall! hield me tegen.

'Harry?' Ik draaide me snel om en keek Maddy recht in de ogen. Ze zag er moe uit, maar nog steeds even mooi. 'Wat doe jij hier?' Vroeg ze, niet boos maar eerder opgelucht.

Ik liep naar haar toe en keek de man geniepig aan. wanneer ik nog maar een paar meter verwijdert was van baar liep ze naar me toe en kuste me lang. Ik: voelde me verdoofd alsof ik een drugsverslaafde was die na een lange tijd terug drugs gebruikt. Ik proefde haar tranen en hoorde haar snikken. Ik nam haar zo stevig vast als ik kon. Mijn tranen liepen ook en mijn handen gleden naar haar buik en je kon de bolle buik al duidelijk voelen.

'Ik heb je gemist Harry, waar bleef je?' Ik lachte toen ze me losliet en liep naar Niall die ze vervolgens ook stevig knuffelde. Ze glimlachte naar me en nam mijn hand. 'Kom je mee naar London, kom bij mij wonen.' Zei ik plotseling, ik had geen zin in geslijm ik wou het gewoon vragen! Ze schudde haar hoofd. Mijn moed zakte in mijn schoenen. 'School.' Antwoorde ze kort. Ik zuchtte opgelucht bij het horen van die reden. 'Ik wil de baby mee opvoeden!' Zei ik vastbesloten. Ze knikten en kneep in mijn hand.

Haar vader had me binnen gevraagd, om alles te bespreken. Aangezien Maddy geen 18 is het nog steeds illegaal en kunnen ze mij aangeven als ik iets doe.

'Is dit een akkoord.' Ik knikte vriendelijk en stond op. Maddy had haar vader steeds dodelijke blikken gestuurd, ?aar ik vond dat hij deels gelijk had. Als Maddy bij mij zou gaan wonen, kan het volledig mislopen. Maddy zou pas bij mij komen wonen als ze binnen een jaar, 18 word.

Ik en Niall liepen naar buiten en namen afscheid. Ze lachte vriendelijk naar me en kuste me lang. Ik zag dat ze geen afscheid wou nemen wat me deels gerust stelde. Na een kwartier over haar buik te wrijven trok Niall me naar de auto. 'Nog één jaar.' Zuchtte ik terwijl we in de auto stapte. 'Het zal er sneller zijn dan je denkt. Ik lachte en knikte.

P.O.V Maddy

Ik kwam zuchtend recht en mijn moeder zat naast me. 'Gaat het?' Vroeg ze bezorgt, er was duidelijk iets aan de hand. 'Ja, waarom?' Vroeg ik een beetje geïrriteerd. 'Gewoon je werd half schreeuwend wakker. Opeens voelde ik de stekende pijn in mijn buik weer. Mijn moeder keek me met een angstige blik aan. Ik voelde hoe mijn dekbed nat werd en begon te huilen. 'Lieverd, wat is er?!' Riep mijn moeder maar ze nam zichzelf terug in de hand. 'Mam, alles is nat!' Snikte ik. Mijn moeder haar blik veranderde en ze greep naar haar telefoon. De pijn werd onverdraaglijk waardoor ik begon te schreeuwen.

'Wat is hier aan de hand?' Riep mijn vader. 'Bel een ambulance!' Riep mijn moeder. Alles was chaos en ik voelde mezelf wegzakken. Alle herinneringen van vroeger kwamen terug. Alles flitste voorbij, mijn eerste uitstap naar Walibi. Ash en Scar hun eerste ontmoeting. Onze leuke uitjes. Mijn gedachten hielde halt bij toen ik Niall voor het eerst zag in de kledingkamer. Zijn blik was zo schattig en ongeschonden, niks gebroken of gekwetst. Daarna zag ik hoe we afscheid namen in het treinstation. Zijn blik was gekwetst maar nog niet gebroken, die blik kwam pas toen hij merkte dat ik zwanger was. Nu pas merkte ik hoe erg ik me had gedragen, we hadden iets moois kunnen beginnen, genoeg kansen. Bij die gedachten werd alles donker en ik voelde hoe ik langzaam onderuit ging.

P.O.V Harry

'Dit is het hoogtepunt! Jullie zijn alles behalve professioneel. Jullie hebben voor dit leven gekozen, nu moeten jullie daar ook in voortgaan! Dit is geen spelletje, het interesseert me niet of ze zwanger is of niet, jullie zijn fout bezig héél fout.' De rest hoorde ik niet meer. Dit was al de honderdste vergadering en nog steeds waren we er niet uit. Niall was niet komen opdagen, Liam zat in discussie met Zayn en Louis met Simon. Nadat Maddy vertrokken was zou je denken dat alles Indore kwam maar dat gebeurde niet. Mijn gsm ging en ik zag dat het een officieel nummer was. Simon schudde zijn hoofd maar ik liep toch naar buiten.

'Harry Edward Styles?' Klonk er aan de andere kant.

'Ja?'

'Bent u betrokken bij Madeleine Louise Jenner?' Ik schrok op. Maddy?

'Ja!' Riep ik haast.

'Zou u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis in Brussel kunnen komen, er is namelijk iets in verband met de geboorte van jullie dochtertje.' Ik herinnerde me dat het al 6 maand geleden is dat ik Maddy had gezien en ze is dus al 8 maand zwanger, dus bevallen gaat toch niet? Snel legde ik de telefoon af nam mijn tas en stormde zonder iets te zeggen het kantoor uit.

Tijdens de rit bedacht ik me wat er allemaal mis kon zijn. Ik hield op en liet mijn hoofd tegen het raam leunen. Wanneer het ziekenhuis in zicht kwam bedacht ik me of ik Niall moest waarschuwen maar weigerde. Hij heeft hier niks mee te maken. Het ziekenhuis was zoals alle andere alleen spraken ze hier een vreemde naam. Een paar meisjes begonnen te gillen en kwamen op me af gelopen. Geweldig! Nadat ik hen alles gegeven had liep ik naar de lift en drukte op de verdieping die de verpleegster had aangegeven. Snel liep ik naar de deur en stormde binnen. Haar moeder maakte ene gebaar dat ik stil moest zijn en ik gehoorzaamde als een klein kind. Mijn ogen schoten naar Maddy die bewusteloos lag te slapen.

'Wat is er aan de hand?'

'Darcy is-'

''Darcy?'

Here it is. Sorry aan iedereen ik had het echt meeegaaa druk, but I'm back, voor alle lezers van I'm the good girl, ik wil eerst dit boek afmaken! Ik ga hier wel al wat een einde aan knopen, laat me weten of jullie een 2 willen xxxx