1 ay sonra
Yaklaşık iki haftadır uyku tutmuyordu. Yalnızdım, sayılı günlerim, belki aylarım, en kötüsü de saatlerim kalmıştı ve ben son anlarımı bütün gün yatarak ve hiçbirşey yapmayarak geçiriyordum. Yaptığım tek şey markete kadar gidip gelmekti. Sanırım depresyondaydım...
"Hei Ran kendine gel !"
Birinin bunu bana söylemesi gerekirken bunu bile kendi kendime yapmam daha da acıydı.
"Zamanımı iyi değerlendirmeliyim !"
Elimdeki ketçaplı cipsiyi bir kenara bırakıp, kanepeden kalktım ve arkadaki masanın üstünde duran laptop ın karşısına geçtim. İnternete girip 'yalnızlığa çareler' yazdım ve her insanın yaptığı gibi ilk sayfaya tıkladım.
1) Kendinize bir ilişki yaratın.
2) Partnerinizle şimdiye kadar denemediğiniz aktiviteler yapın.
3) Birbirinize olan sevginizi değerlendirin- beraber uyuyun, film seyredin, beraber yemek yapın- bu ikinizi de mutlu edecektir.
4) Küçük cezalı oyunlar oynayın- bu birbirinize daha da yaklaşmanız için iyi bir firsat olacaktır.
5) Ve sakın birbirinize seni seviyorum demeyi ihmal etmeyin- sihirli sözcükler kalbe iyi gelir.
Buldum ! Kendime kısa süreliğine bir sevgili bulmalıydım ! Aklıma gelen ilk tanışma sayfasını yazıp kayıt olma formunu doldurmaya koyuldum.
"Isim... takma isim mi yazsak daha havalı olur hem gerçek ismimi her yere vermemiş olurum... kreativ ol Hei Ran, düşün..."
Kısa bir süre sonra mükemmel bir takma ad bulduğum için kendimle gurur duymuştum.
"Hera ! Hem Zeus' un eşi hem de ekzotik bir isim ! Ah ne saçmalıyorum ben... Hei Ran yaz gitsin."
Isim kısmını doldurduktan sonra sırada parola vardı. Böyle sitelerde profillerin bir çok kez hacklendiğini duyduğum için parola konusunda temkinli olmalıydım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forever Alone
FanfictionSenin yüzünden geceleri uyuyamıyorum, rüyalarıma giriyorsun ve ben uyanmakdan çok korkuyorum- koskoca dünya ama içinde sen yoksun. Neden beni bırakıp gittin ? Hani söz vermiştik birbirimize, hani hiç ayrılmayacaktık ? Artık yaşamakdan da korkar oldu...