Krew, która o nic nie pyta.
Krew, która nic nie czuje.
Krew, która ścieka po ręku..
Krew, która ślady snuje.
Zostawia ścieżki na ciele..
Zostawia ślady na ziemi.
Jednak przystanek ma na nich,
Na pięknych kwiatach jesieni.
Te kwiaty to są liście.
Czerwone od mej krwi.
Moje życie to jest zło
I ciągle ze mnie drwi.
~Izii~
CZYTASZ
Pustkowie
SpiritualZbiór wierszy i przemyśleń dotyczących tego co było, jest i będzie, przeplatane z bólem i żalem jaki gości w mym sercu.
