Elena Smith is die hard teen wolf fan. Als ze op een dag voor de zoveelste keer het eerste seizoen zit te kijken gaat er wat fout. Ze wordt in het beeldscherm gezogen en het volgende moment staat ze in een bos in Beacon Hills. Totaal in de war en i...
Ik staar verbijsterd om me heen. Wat is er zojuist gebeurd? Eerst was ik nog daar..- en nu ben ik hier.
Even knijp ik mezelf. Nee, Auw. Ik ben echt wakker.
Wacht ik zal het uitleggen. Ongeveer 30 seconden geleden zat ik nog thuis Netflix te kijken en nu ben ik op eens hier. In Beacon Hills. Ik kijk nog een keer om me heen. Ik- 'Stiles!' Roept een jongens stem die ik heel goed herken. 'Stiles wacht nou!' Ik begin te rennen. Naar een boom. Ik weet waar ik nu ben. Stiles gaat zo betrapt worden en Scott komt hierheen en dan wordt hij gebeten... Door Peter. Ik kijk omhoog naar de maan en voel iets krachtigs door me heen gaan. Hij is bijna vol.
Ik ben altijd al een maan persoon geweest. Ook in de 'echte' wereld kijk ik altijd naar de volle maan. Ik voelde me aangetrokken. Ik weet niet waarom.
Plots licht er iets op. 'Kom op kom op kom op!' Mompelt Scott. Een gil en daarna een grom. Ik kijk langs de boom en zie dat Scott recht in de ogen van Peter kijkt. Shit! Ik wil dit niet zien.
Ik knijp mijn ogen dicht en een ijzingwekkende gil klinkt door mijn oren. Dan zet ik het op het rennen. Ik ren door de bomen. Harder dan ik zelf ooit gedaan heb. Ik hoor voetstappen achter me en dat maakt dat ik nog harder ga rennen. Ik moet hier weg! Ik moet hier weg!
Dan ren ik de weg op. Waar ben ik? Waar ben ik? Waar kan ik naar toe? In paniek kijk ik om me heen. Ik kijk achter me als ik een takje hoor breken. 2 rode ogen. Direct begin ik weer te rennen. Al gauw kom ik in de bewoonde wereld. Ik kijk om me heen. Dit herken ik wel... Een soort van.
Zou ik naar de dierenkliniek kunnen gaan? Ik ga het gewoon proberen. Ik stop met rennen en ga normaal lopen. Hij zou me toch niet helemaal hiernaar toe volgen?
Na een kleine 10 minuten lopen kom ik bij de dierenkliniek aan. Ik open de deur en stap naar binnen. 'Sorry, maar we zijn gesloten.' Zegt Deaton die binnen komt. 'Ik- ik-' Ik schud mijn hoofd en wil naar het hekje lopen, maar een onzichtbare barrière houdt me tegen. 'Wilde Lijsterbes.' Mompel ik. 'Wa-arom kan ik er niet langs?' Ik klink in paniek. 'Wil je me alsjeblieft helpen Deaton?' Bij zijn naam kijkt hij verschrikt op. 'Hoe weet je hoe ik heet?' 'Lang verhaal!' Hij zucht even en doet het hek open. 'Kom er in...-' 'Elena!' Maak ik af. Hij glimlacht even en laat me binnen.
'Vertel je verhaal!' 'Ik zat gewoon Netflix te kijken. Teen wolf.' Hij kijkt me even vragend aan. 'Ja, het gaat over Scott en over zijn verhalen. Het zijn 6 seizoenen, dus ik weet wat er allemaal gaat gebeuren. Maar goed, ik zat dus thuis op de bank, toen me ineens iets opviel. Ik liep naar het beeldscherm en het volgende moment was ik erin opgezogen. Ik stond in een bos en ik zag Scott en Stiles en de... Alfa...-' Zeg ik terwijl ik naar beneden kijk. 'Ik weet niet wat ik moet! Ik ben zo bang.' 'En je kan niet terug?' Ik schudt mijn hoofd. 'Nee, ik heb daar al voor gekeken, maar het lukt niet.' 'Okay.. Ik zou zeggen. Gedraag je normaal, ga naar school en trek niet de aandacht.' Zegt Deaton terwijl hij nadenkt. 'En over de wilde Lijsterbes. Ik denk dat je een weerwolf bent. Hoe het komt dat je dat nu pas merkt weet ik ook niet, maar daar gaan wij achter komen.' Ik kijk hem geschrokken aan. 'Een- weerwolf?' Stotter ik bang. 'Waarom heb ik daar nooit iets van gemerkt? Waar-...' 'Laat het voor nu maar. Heb je een plek waar je kan slapen?' Vragend kijkt hij me aan. Ik slik. 'Uhm ja!' Ik wil hem niet nog meer lastig vallen. 'Okay! Ga daar naar toe en slaap goed. Morgen begint school!' Zegt hij lachend. Ik glimlach even moeilijk en dan zeg ik hem gedag. 'Kom na school hier naar toe, is dat goed?' Ik knik. 'Dankje Deaton!' Glimlach ik en dan loop ik richting de uitgang. Ik weet precies waar ik heen kan, maar of het erg handig is weet ik niet.
Hier sta ik dan. Voor het Hale huis. Hoe erg zou het zijn als ik hier zou slapen? Voor 1 nacht? Het is vast niet erg. Het lijkt verlaten. Ik vraag me toch wel af waar Derek is, want als ik door hem betrapt wordt... Dat is niet goed.
Ik loop naar binnen en kijk voor een beschut plekje. Onder de trap. Daar ga ik wel liggen. Ik doe mijn jas en schoenen uit en rol mijn vest op zodat ik het als kussen kan gebruiken. Oké, het is niet een lekker warm bed, maar ik overleef het wel. Denk ik.
Als ik eindelijk redelijk comfortabel lig kijk ik naar de trap boven me. Er is meer gebeurd in 1 avond dan er ooit in mijn leven is gebeurd. Ik zit in mijn favoriete tv serie. Zou alles zo gaan als in de serie? Of zit ik in een soort parallel universum? Ik weet het echt niet. Ik ga wat verschuiven waardoor er wat kraakt. Direct klopt mijn hart even een paar slagen harder. Wat als iemand me heeft gehoord? Als ik na een tijdje rustig wordt sluit ik mijn ogen.
Wat zouden ze van me vinden op school? Thuis was ik behoorlijk populair. Maar dat kwam alleen omdat mijn ouders geld hadden. Verder vindt ik mezelf niet echt bijzonder. Ik weet van mezelf dat ik heel slim ben. In dat opzicht lijk ik best wel op Lydia. Maar ik ben ook echt zo sarcastisch, en daarin lijk ik weer heel erg op Stiles. En qua uiterlijk? Ik weet het niet. Ik heb roodbruin haar en blauwe ogen. Dat is best wel bijzonder. Niet veel mensen hebben die combinatie. Verder ben ik niet super lang, maar ook niet super kort. Ik ben best wel slank, niet super slank maar ook niet gemiddeld.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Elena's haar)
Terwijl ik een beetje door blijf piekeren val ik langzaam in slaap.
