Lost in Teen wolf

9

Elena Smith pov

Met een hand om mijn nek en de andere tegen mijn rug haast ik me naar de dierenkliniek. Ik kom alleen nooit aan. Ik sta midden op de weg, omdat ik zo uitgeput ben, wanneer er een auto hard om de hoek komt scheuren en me aanrijdt. Ik vlieg door de lucht en landt op de grond. Wauw, vandaag is mijn geluksdag. Ik ben niet instaat te bewegen. Mensen stappen uit en rennen naar me toe. 

'Geef haar lucht! Geef haar lucht!' 'Ze stond zomaar stil op de weg!' 'Is dat Elena?' Een bekende stem. Ik draai me langzaam op en hoest wat bloed op. 'Ze verliest veel bloed.' 'Te veel als je het mij vraagt.' 'Moet je haar rug zien!' 'En haar nek. Volgens mij is ze aangevallen.' 'Hadden ze die poema niet al gepakt.' Ik maak een piepend geluid, maar het doet zoveel pijn. Peter is een Alfa, dus dit gaat voorlopig niet helen. Ik probeer op te staan, maar ik zak weer door mijn benen en val op mijn buik op de grond. 'Jezus! Blijft liggen!' Roept iemand geschrokken. 'We moeten hier wat mee.' 'We weten niet wie het is, ik zeg achterlaten.' 'Volgens mij is het Elena.' De bekende stem. 'Hoe weet je dat nou weer?' 'Elena, knik alsjeblieft als jij het bent.' Ik knik, maar direct komt er een pijnlijk geluid. Mijn nek!! Shit.

'Ze moet naar het ziekenhuis!' Ik herken de stem nog steeds niet. Protesterend kom ik omhoog. Ik zak bijna weer door mijn benen, maar ik weet me nog aan een lantaarnpaal vast te grijpen. 'Bel Scott.' Het komt er hoog en een beetje piepend uit maar ze snappen het. Mijn handen zitten onder het bloed en ik glij langzaam omlaag met mijn handen. 'Danny! Doe wat ze zegt.' 

'Danny? Waarom bel je?' 'Elena is hier en ze is er niet goed aan toe.' 'Wat bedoel je met niet goed?' 'Als in, ik denk dat ze aangevallen is door dat dier.' 'Waar ben je? Ik kom er nu aan!' Danny geeft het adres en hangt dan op.

Nog geen 10 minuten later scheurt de jeep van Stiles de hoek om. Ik glij steeds meer omlaag bij de lantaarnpaal, maar ik blijf vechten om te blijven staan. Stiles springt direct uit de jeep en rent naar me toe. 'Kom op, ik til je wel.' Hij tilt me op en legt me in de jeep.

'Nee, we gaan naar huis, mijn moeder is een verpleegkundige.' Lult Scott tegen die jongens. 'Okay. Zorg voor haar okay.' Zegt Danny voordat ze in auto stappen en wegrijden. Als ze uit het zicht zijn komen de jongens naar me toe. 'Wat is er gebeurd?' 'Ik kon niet slapen en toen ben ik maar naar het bos gegaan. Toen die alfa me ineens aanviel.' 'Waarom geneest het niet?' 'Omdat het van een Alfa komt.' We, nou ja Scott en Stiles, kijken om en we zien Derek. 'Hij heeft gelijk.' Piep ik een beetje. 'Wat weet je nog?' Hij keert zich naar mij. Okay, nu moet mijn lieg skills naar voren komen. 

'Ik werd wakker, omdat ik niet kon slapen. Dus besloot ik naar het bos te gaan. Ik was een tijdje aan het rennen toen ik ineens werd aan gevallen door een beerachtige wolf. Hij tilde me aan mijn nek tegen een boom en duwde zijn klauwen in mijn buik.' Mijn stem is nog steeds piepend, maar wel minder dan eerst. Wat een talent heb ik ook. Ze geloven me. 'Heb je kunnen zien wie het is?' Ik schudt een beetje mijn hoofd. 'Nee, het was al verandert toen ik hem of haar zag.' Ik kies mijn woorden zorgvuldig. Derek gelooft het niet, ik zie het aan zijn gezicht. Maar gelukkig zegt hij niks. 'Verder nog iets?' Vraagt Stiles. 'Alleen dat hij of zij... Ik noem het wel het.... Alleen dat het me probeerde te vermoorden.' Leg ik uit. De jongens grinniken even om mijn redenering, maar Derek kan er niet om lachen. 'Dit is niet grappig, dat weet je toch?' Zegt hij chagrijnig. 'Jeez, ben je serieus Derek? Het lijkt wel alsof jij dit kutter vind dan ik.' Verbaasd kijken ze me alle drie aan. 'Wat zei je?' 'Vagina in meervoud.' Ratel ik. 'Laten we gaan.' Ik kijk de jongens niet aan, maar ik kan wel bedenken wat hun reactie is. 'Wat?!' Klinkt er uit Stiles' mond. 'Welke taal was dat?' Vraagt Scott bedenkelijk. 'Geen taal. Nope. Het was een zelf bedachte taal.' Ratel ik. Ik kan ze niet vertellen dat ik uit Nederland kom, dat zou raar zijn. Nu denk je vast, waarom? Nou het is heel simpel. Waarom zou er in Nederland geen 'magie' zijn en in Amerika wel. Dan gaan ze nadenken en googlen en dat moeten we niet hebben.

'Elena..-' 'Stiles..-' Zeg ik op dezelfde toon. 'Ik zou graag naar huis willen.' Derek zucht en geeft me een ik-vertrouw-jou-niet blik en dan rent hij weg. 

'Trouwens...-' Begin ik als de auto begint te rijden. 'Wat hebben jullie met Matthew gedaan?' Vragend kijk ik Scott aan. 'Die hebben we naar huis gestuurd zodra we wisten dat je in de problemen zat. Of je hem wilt bellen.' Antwoordt hij. 'Bedankt voor het doorgeven.' Grijns ik en voor een moment voel ik hoe mijn nek geneest. Ik kom wat omhoog en de jongens kijken verbaasd naar de plek waar net nog een wond zat. 'Wow, dat zag er echt heel cool uit.' Zegt Stiles hyper en ik rol met mijn ogen.

Als we thuis aankomen loop ik direct door naar mijn badkamer. Wanneer ik in de spiegel kijk zie ik dat ik onder het bloed zit. Fijn. Ik douche gauw en trek mijn pyjama aan. Ik trek net de deken over me heen als Scott binnen komt. 'Hee..-' Fluistert hij en hij komt op mijn bed zitten. 'Ik wilde even kijken of het wel goed ging met je.' Gaat hij verder en ik glimlach. 'Het gaat wel goed. Het is lief dat je bezorgd bent, maar ik denk dat het wel goed komt.' Glimlach ik en hij haalt zijn hand door zijn haar. 'Morgen moeten we even de plekken waar de wonden zaten verbinden.. Anders weten die gasten van school direct dat je bijzonder bent.' 'Is goed.' Zeg ik. Scott staat op en loopt de kamer uit. Voor een moment blijf ik naar de deur kijken. Dan doe ik mijn licht uit en val in slaap.

~

Ik ben echt hyped door dit boek lol.