THE PRINCE IS INLOVE

CHAPTER 12- NEW BEGINNING

I was in the middle of the rain.
Hoping that the sun will back again.
I was looking in the sky
and a raindrops into my eye.

Hoping that it will stop
To see the rainbow in a mountaintop
And then I see you smiling
And then I realize maybe its time for the new beggining.

~M.L

[PRINCE EION's POV]

"Hey!" Napalingon ako dahil sa sambit nayun. I see her holding a pack of junkfoods with her messy look. Siguro kung hindi ko siya kilala ay mapagkakamalan ko siyang pulubing naligaw ng landas. "Uyyyyyy umiiyak siya" she said while poking my side that's why i irritated at her presence.

"Tsk! Stop it! Ayesha!" I said with my irritated face piro hindi siya tumigil. "Ayieeeee ngingiti na siya" sabi niya kaya tinignan ko siya ng masama. "Stop it! Nagmumukha kalang tanga" I said without thinking na masasaktan ko siya.

Napatigil siya and then she sat on beside me kaya nakatingin lang ako sa kanya while waiting for her reaction. "Ok lang maging tanga kung sa ganitong paraan ay dito ako sasaya" sabi niya habang nakatingin sa langit na kung saan doon ako kanina nakatingin.

"Its been a month na rin no?" She said while smiling but her eyes was crying and she started on sobbing. " Alam mo? Hanga ako sayo. You know why?...... You are so different from other boys" sabi niya and then she looked at me kaya napa iwas ako ng tingin.

"Your the only man that I've ever meet na seryusong magmahal. You even cry in front of one girl and i can feel your true feelings on her..... She's so lucky" sabi niya and then she started to cry. "Oh" sabi ko while offering my handkerchief on her.

"HA HA HA pasensiya piro nakakainis lang eh! And swerte na niya sayo piro pinakawalan kaparin niya!" Sabi niya napara bang lasing habang umiiyak. "Tsk! Bakit ba ganito ang buhay! Seryuso naman tayo eh! Bakit ba kung sino payung totoong nagmamahal ay saka pa iniiwan!" Sigaw niya. Damn! Nakakainis.

"Aanhin pa yung Paglaban mo kung sumuko na yung ipinaglalaban mo!" Sigaw niya ulit. "F*ck tumigil ka nga!" Sigaw ko sa harap niya kaya napatingin siya sa akin.

"Bakit ba ganun Eion?" Tanong niya habang unti unting pumapatak sa mga mata niya yung luhang simbolo ng mga sakit na nararamdaman niya. " I- I Dont k-know" I said. "Nagmamahal lang naman tayo diba? Bakit kailangan pang maging ganito ang lahat? " she asked again kaya hindi ko mapaigilan ang sarili kong yakapin siya.

"Shhhh " that's the only word that came out from my mouth. I don't know what to say just to comfort her dahil ngayon palang naman nangyari ang ganito eh.......... Yung may babaeng pinapatigil ko sa pagiyak.

"Sana ikaw nalang ang una kung nakilala Eion, siguro kung tayo lang ang unang nagkakilala.......siguro masaya na tayo ngayon......siguro hindi tayo masasaktan ng tulad ngayon" sabi niya at yumakap narin pabalik sa akin.

"Yeah your right A-Ayesha, but I don't feel some regret about it. Dahil sa kanya naramdaman ko ang tunay na saya at dahil sa kanya ay natutunan ko kung papaano magmahal ng ganito. Oo nasasaktan tayo piro ganun naman talaga yun eh, kapag nagmahal ka tiyak masasaktan ka........" I said. "Piro tama na, pagod na akong umiyak. Siguro ito na ang tamang oras para magsimula........ magsimula at lumimot sa lumipas na"