You don't know me! [ON HOLD]

Part 5

Part 5
I know you, but you don't know me!¡
(Not edited)

Monday

Ik sluit de alarm op mijn gsm en stap kreunend uit mijn bed. Op naar de badkamer!

Ik steek mijn krullend haar op in een dot en was mijn gezicht. Daarna poets ik mijn tanden.

Vanuit mijn kamer hoor ik een sms'toontje. Nog met mijn tandenborstel in mijn mond, ren ik naar mijn kamer.

Van Penny

Naar Kate

Ben je klaar op vandaag met de operatie te beginnen?

Ik grinnik, wat raar klinkt want ik heb een tandenborstel in mijn mond. Héhèh.

Snel antwoord ik terug.

Van kate

Naar Penny

Zeker weten! Let's freakin do this!

Zonder te wachten op haar antwoord leg ik mijn gsm weer op mijn bed en ren ik terug naar de badkamer.

Nadat ik mijn mond heb gespoeld, kijk ik hopeloos naar de makeup dingen, die zo onschuldig lijken. Maar heel gevaarlijk en kwaadaardig zijn.

Ik draai me zuchtend om en schrik al ik mijn mam zie. Ze kijkt fronsend naar de maskara en eye-dinges die ik vast heb.

"Ik uh wou net wat makeup aanbrengen." Ik probeer zelfzeker over te komen.

Opeens lichten de ogen van mijn ma op. Oh neen. Ze krijgt een sluwe grijns op haar gezicht.

"Ik kan je wel helpen, schat." Ik zet een stap naar achter.

"M-mam, ik denk niet of dat dat wel een goed idee is." Mijn mam wou altijd al dat ik meer meisjes-achtig was.

Ze legt 'gekwetst' haar hand op haar hart.

"Oh Kate, je weet dat je het niet zonder mijn hulp kan."

Ze mag dan wel gelijk hebben, maar ik geef me niet over! Niet zo snel.

"Oh ik weet heus waarvoor deze dienen. Anders bel ik 1 van de meiden wel." Mijn moeder krijgt weet een sluwe grijns op haar gezicht.

"Vertel me."

"Wat?"

"Je hebt me gehoord snoepje. Noem ze op. Waarvoor ze gebruikt worden."

Ik span mijn kaak en ontspan het weer. Ze heeft me zitten, maar als ik al zei; Ik geef me nog niet zo snel over.

"Oké." Ik hef mijn rechterhand op, waarmee ik de maskara vast heb. "Deze is voor de wimpers en de deze", ik hef mijn linkerhand op, met de -ahn- eye-liner: "is voor je ogen te lijnen" Wat?!

"Wat?" Vraagt mijn moeder met en lach.

"Je weet wel om je ogen te lijnen." Mijn moeder zucht en kijkt op haar horloge.

"Kate schat, als je me het niet gaat laten doen, ben je zelf nog de pineut, want je broer gaat bijna vertrekken naar school."

Ik zucht en hef mijn handen op als overgave. "Oké oké best, je mag het doen."

"Klaar! Nu alleen je lenzen en je kleren." Ow ow wacht eens even! Lenzen?!

"M-" Voor ik iets kan zeggen, valt mijn mond open. Mijn makeup is niet overdreven. De eye-, wat was de naam nu ook al weer... Eye-liner! De eye-liner en maskara laten mijn ogen nog zwarter lijken en wel mijn lippen zien er kusbaar uit voor elk jongen. Wat?...... oeps.....