MKAMB-8 Sa motor ni Drake

55 1 0
                                    

Nag motor na kami.

Irene: AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH! Drake! Huwag ka namang magpatakbo ng mabilis. DRAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAKEEEEEEEEEEEEEEEEE!!! Huhuhuuhuhuh!

Umiyak na ako. Nadisgrasya kasi ako noong elementary ako dahil tumakbo ako patawid sa kalye sa amin, di ko namalayan na may sasakyan palang paparating. Napakalakas ng takbo nito kaya hindi ko na nailagan. Duguan ako nun, mabuti nalang naagapan kung hindi patay talaga ako.

Drake: o sge, di na.

Irene: huhuhuhuhu!

Huminto si Drake.

Drake: Irene? Tahan na! promise di na! sorry na! sorry!

Irene: ikaw naman kasi eh. Di ka ba nakakaintindi? Sinabi na ngang dahan-dahan eh.

Drake: sorry na nga. Hindi ko naman alam na ganito magiging apekto nito sayo.

Irene: maglalakad nalang ako. Hintayin mo nalang ako doon sa palengke.

Drake: o.a. mo naman! Hali ka na!

Irene: huwag na. okay lang. maglalakad nalang ako.

Naglalakad ako, sumusunod parin si Drake. Pini-persuade akong sumakay na sa motor niya. Eh, ayaw ko eh? Natakot ako eh. Sa unahan, may mga bata akong nakita. Napakapapayat nila. Parang walang kain. Linapitan ko sila.

Drake: oh? Saan ka naman pupunta?

(sa mga bata)- Linabas ko ang pagkain ko mula sa bag.

Irene: Long, ito pagkain oh. Kainin n’yo to. Sige na! pasensya na ah? Ito lang maiibigay ko.

Mga bata: salamat po ate.

Irene: walang anuman!

Drake: I… rene.

Linapitan ako ni Drake. Nakita niya ang kalagayan ng mga bata kaya inabutan niya rin ito ng kanyang pagkain. Nakipag-kwentuhan muna kami sa mga bata.

Drake: (napakabait naman ng babaeng to. Walang pinipiling tulungan. Makuha ng cellphone ko at mapicturan ang taong to.) *click- flash*

Irene: hoy! Nagnanakaw ka ng larawan. I-delete mo yun.

Drake: aahah! Bahala ka. Ang pangit mo! (Hindi naman, cute nga eh.)

Irene: nah! Sge na Drake. Please.

Drake: okay. Pero sa isang kondisyon, sumakay ka na?

Irene: unfair! Sge na nga. Pero, mapapatay talaga kita pag nagpatakbo ka ulit ng mabilis.

Drake: oo na! pero, ididelete ko lang to pagkatapos ng araw nato.

Irene: sige na nga! >,<

Tara na!

Natapos ang paglalakay namin ni Drake. Kahit papaano ay gumaan na rin ang loob ko kay Drake. Hindi naman pala siya ganun ka angas eh. May kabaitan pa rin namang nananalaytay sa kanya eh! Hihiihihi J

Mahal kita, Alam mo ba?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon