Kinabukasan, nakita ko si Drake. Ang aga niya ata. Wow! Improving si Drake these days ah! Oh papalapit si Drake.
Drake: hi Irene! Good morning. Flowers and chocolates for you.
Linalagnat ata ang taong to. Wala naman siyang lagnat ng hawakan ko noo niya.
Irene: wala ka namang lagnat. O my goodness! Baka, end of the world na. ganyan kasi daw yan, nagiging mabait ang mga tao pag malapit na ang end of the world.
Drake: sira! Di ba pwedeng magbigay ng flowers? Grabe ka naman! Oh.
Irene: salamat Drake.
May lumapit ding lalaki. Si Louie.
Louie: good morning Irene. Here. Teddy bear, flowers, and chocolates for you.
Irene: Thanks Louie.
Drake: aba! Lumalaban ah!
Louie: so, how are you Irene? Sorry ha? Naging busy kasi tayo eh. Kaya hindi na kita nasasamahan.
Irene: okay lang no. nandyan naman si Drake. Ah siya nga pala. Louie, si Drake nga pala. Drake, si Louie.
Louie: hey Pare! Nice to meet you.
Smiling face na inabot ni Louie ang kamay niya kay Drake. Habang si Drake, parang nabagsakan ng malaking bagay ang mukha.
Drake: same Pare!
Okay na sana eh. Dumating pa si Jane Tecson.
Jane: Louie. Nandito ka na pala.
Ay hindi! Picture niya lang yan.
Jane: oh hello Drake. Hello Irene! Hey Louie. By the way, maam told me to meet here right now sa office niya. Ano? Let’s go?
Louie: yeah sure. (tumingin sa akin) oh. Punta na kami Irene. Bye! See you later.
Irene: bye!
