Karanlıktan korkan küçük bir kız çocuğuyum ben. Yorganı başıma kadar çektiğimde, bütün sorunlar çözülecek sanıyorum. Oysa ki yatağımın altında saklanan canavarlardan haberim bile yok. Zavallı ben, zavallı küçük kız. Ne kadar da uzun bir gece, doğmayan bir güneş ve ne kadar da korkutucu, anlayışsız, bencil canavarlar. kıyafet dolabımda saklananlardan söz etmiyorum bile...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Hiç Kimseyim
PoesíaTitreyen ellerimle yazdığım duygu kırıntılarıdır, ruhumu zedeleyen. Canımı yakıyor biliyorum... ama artık tutamıyorum içimde, durduramıyorum içimdeki çaresizliği. Çünkü yalnızlıkla konuşacak kadar yalnızım...
