Kahırlanan yüreğim çırpınırken umut pınarlarında, gözlerimden dökülen iki damla yaş anlatır gerçeği. Ben ne çok eksikmişim meğer, ben o kadar çok fazla yokmuşum ki meğer. Ben ne de çok hiçmişim meğer...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Hiç Kimseyim
PoesíaTitreyen ellerimle yazdığım duygu kırıntılarıdır, ruhumu zedeleyen. Canımı yakıyor biliyorum... ama artık tutamıyorum içimde, durduramıyorum içimdeki çaresizliği. Çünkü yalnızlıkla konuşacak kadar yalnızım...
