sildim..omzumda benimle birlikte günaha bulanan melekler bileklerini kesiyor..fonda siyah bir duvar..piyano tınıları. Siyah bir melek kanatlarıyla dünyayı sardı..insanlar gece sandı, gözlerini kapadı..ben oturuyorum..sandalyeler üzerinde kambur sırtım, kuruyan dudaklarım, göz altı torbalarımla birlikte. Ben hiç uyumadım..düşündüm düşümde düştüm. Düştükten sonra hiç Yazdıklarımı gözlerimi kapayamadım. Hatırlamıyorum uykuyu, düşleri, ninnileri, annemin dilindeki mavi masalları. O günden sonra kötü alışkanlıklar edindim. Kibrit aldım önce ardından zehri içime çektim. Kızdım tanrıya, onu yargıladım, sonra aynalarla baş başa kaldım. Sıra dışı gördüm hayallerimi, sonra sıradanlaştığımın farkına vardım. Sıradan bir hikaye girişi gibi sıradan cümleler kurmaktı görevim bu dünyada. Başka dünya?
Bağlantılar kurdum aklım kalbim ve maviyle.. koptu, kesildi, silikleşti ve silindi.. ölümü merak ettim..ölümü arzuladım..ölümü hissettim..gittim geldim..
Hatırladıklarım…
Dizlerimin dibinde bir çocuk..bileklerinde jiletle çizilmiş bir ağaç figürü.. figüran olduğu dünya da tek sevdiği şey olan bir ağaç…kurumuş yaprakları..kırılmış dalları..oyulmuş gövdesi..yakılmış kökleriyle kan kırmızısı bir ağaç…çocuğun gözlerinde mavi bir cennet..saçlarının arasında çıkmaz sokaklar..parmak uçlarında notalar..gözlerimi kapıyorum..açıyorum gözlerimi siliniyor..kırpmamaya çalışıyorum..uyuyor..derin bir düş..olmalı her şey..
Yazdıklarımı sildim..omzumda ölüm meleği..sırtımda ikiyüzlü insanların tanrıya yolladığı dualar..taşıdım..bunca zaman. Yoruldum..beyaz ve ince bir yüz..uzun parmaklar..geriye kalan. Gitmeliyim..gitmiştim..gelmiştim.. 23.18🍷
#şiir
#kanruf
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sengibideğil
Romantiksen gittikten sonra kimse sen gibi olamadı meğerse kimse sengibidegil
