-Young Soo-
Sabahın köründe yine bir kabusla uyandım.Her gün kabus görerek uyansam da ne gördüğümü hiç hatırlamıyorm.Gereksiz annemi görmemek için gecenin 1'inde eve gelip 5'inde kalkarak hayatımı zaten hayatımı kabusa çevirmiştim.Erken olmasına aldırmadan okul formamı giyip sokağa çıktım.Güvenliğe görünmeden kaçmak benim için alışkanlıktı artık. Siyah saçlarımı her zamanki gibi dağınık bıraktım.Ne halde olursam olayım yakışıklıyım ve bunu biliyorum. Woo jin amcanın yanına gittim. Sokakta kalan acınası biriydi ama ben acımazdım. Benim için tam bir bilgeydi. Yanına gittiğimde ne diyeceğimi bilemedim ve sadece oturduğu kartonun diğer ucuna oturdum " aç mısın Kim Young Soo?" diyerek bana elindeki bayat ekmeğin yarısını uzattı. "Yemeyeceğin şeyi almamalısın Young Soo..Başkalarının ona ihtiyacı olabılır." dedi ve ekmeği sokak hayvanlarına verdi. Evet belkide dünyadaki tek gerçek insan oydu.
Okul saatinin geldiğini Woo Jin amca haber verdi...Yine. Gitmesem bile bana ayrıcalık tanıyacaklarını biliyordum. Sonuçta okul annemin parasıyla dönüyordu. Babamın hangi okula gittiğimi bildiğini bile düşünmüyorum. Onun tek düşündüğü kendisi.Okula gitmemin tek nedeni Woo Jin amcaydı. Okula gittiğimde herkesin yeni gelen iki kızdan bahsettiğini duydum. Doğru, bu okulun iki tane daha gerizekalı kıza ihtiyacı vardı! Okula gidince çoktan derse girdiklerini farkettim. Nasıl olsa kimse birşey diyemezdi. Hocanın bana nefret dolu bakarak hiçbirşey diyememesi hoşuma gidiyordu.İnsanlar fazla korkak! Dersi boş olan kızlar bütün hareketlerimi izliyordu,hatta erkekler bile.Kimisine öldürücü bakışlar atarken kimisine de- ki bunlar okulun tehlikeli yolluları oluyor- sempatikçe gülüp yedekleme işlemimi gerçekleştiriyordum. Ben ve Woo Jin amca dışında herkes bu kadar sinir bozucu ve aptal olmak zorunda mıydı?! Sınıfın kapısına gelince listeye 2 kişi eklendiğini gördüm.İki kız... İki yeni gereksiz ile aynı sınıfı paylaşacaktım.Aman ne güzel...
Kapıyı çalmaya gerek duymadan içeri girdim.Hah! İşte beğendiğim nefret dolu bakışlar.Asıl komik olansa öğretmenın bana yine birşey diyemeyecek olmasıydı. Sınıftakiler duruma alışıktı takmadılar.Fakat iki kişinin bakışlarını üzerimde hissettim. Sırama geçerken sınıfa yeni gelen hıçkırıklı kız ve psikopat gibi gorunen kızın yanımdaki sıralara geçtiğini gördüm.İnsanların bana yakın olmasından nefret ederim, tabi Woo Jin amca dışında. İkisinin de benden hoşlandığı belli oluyordu,diğer bütün kızlar gibi.Fakat şu psikopat kılıklı kızın dikkatimi çektiğini söylemeliyim.Asi ve kavgacı kızlardandı.Diğeriyse salak ve güzel olan kızlardandı sanırım. İlk izlenim önemlidir tabii...Yeni kızların tüm gün gözlerini benden ayıramayacağını biliyordum..Gerçekten farklı bir gün olacaktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arkadaşım, Bir Aşık !
Teen Fiction..."Acılar içindeyim ama hala daha senin yanındayım çünkü seni seviyorum. Lütfen gitme. eğer sen yanımda olursan ve beni sevmeye devam edersen hiçbir şey sorun olmaz." "Lütfen..." "Gitme..."
