♧ SIR ♧

★ 3 ☆

-Cevabını bilmediğim sorular. 

-Yasin ile olduğumuz yerden epeyce uzaklaşmıştı.

Birazdan hava kararacaktı, kendisi bu gece kalmam için beni bir otele götürdü.

Aynı oda da birlikte kalamazdı.

Oysa ki tek başımada kalmaktan  korkuyordum. İçimde ki  ses, benimle kal gitme diyordu.

Defalarca tek başına kalabileceğine emin misin?

-Diye Sordu.

-Evet dedim.

Sorun olmayacagını kendisine dile getirdim.

Yarın sabah erkenden yanımda olacağını söyledi.

Bu gece nasıl geçicekti hiç bilmiyorum. Gözümü kapatmaktan bile korkar olmuştum.

Daha önceden hiç bu duyguları yaşamadığımı fark ettim.

Bugün çok yorulmuştum. Az da olsa dinlenmeliydim.

Yatağa uzandım, hafiften esen rüzgar esintisi yüzüme vuruyordu.

Sürekli düşünmekten zihnim olduça yorulmuştu.

Uyumalıydım ama nasıl yapacagımı bilmiyordum.

Birden aklıma annemin bana küçükken uyumamım için söylediği ninni gelmişti.

Yum usulca gözlerini,

Uzat üşümüş ellerini,

Sakla o masum yüreyini,

Zaman gibi sessiz uyu…

***

Gözümü açtığım da Güneşin ilk ışıklarını görüyordum.

Hiç bitmicek dedigim, kabus gibi yaşadığım o günü, arkamda bırakmıştım.

Yaşam süresince yapmam gereken tek bir iş vardı.

Annemi öldüren kişiyi bulup cezalandırmaktı.

Birden kapı çaldı, gelen yasin olmalıydı.

Kimsiniz diye sorduğum da zehram benim diye ses geldi.

Tahmin ettiğim gibi gelen kişi yasindi.

Hemen hazırlanarak dışarı çıkmıştık.

Dünden beri bir yudum su bile içmemiştim, oldukça açtım.

Fakat kendisine belli etmemeye çalışıyordum.

Oda bunu anlamış olmalıydı ki,

Bizi güzel bir kahvaltı salonuna getirmıştı.

Ekmeği olduça küçük parçalara bölerek yemeye çalışıyordum.

Nihayetin de hissetiğim açlık hissi sona erdi. Artık işe koyulmanın vaktı gelmişti.

***

İlk iş olarak, yasin ile birlikte karakola gittik ve cinayeti işleyen kişi hakkın da

Bir gelişme varmı diye sorduk.

Kendileri henüz pekte bir bilgi edinemediklerini ve cinayeti işleyen kişinin arkasında

Her herhangi bir delil bırakmamış olması işlerini zorlaştırdıklarını söylediler.

Gelişme olursa bizi haberdar edeceklerdi.

Kendilerine evde bulduğum demir paradan bahsetmemiştim.

Bir an önce anneme bunu yapanı kendim bulmalıydım.

 ***

1 YIL SONRA …

Annemin Ölümü üzerine tam koskaca 1 yıl geçmişti.

Fakat katilden en ufak bir iz bile yoktu…

Bu vahşeti işleyen kişi cezasız mı kalıcaktı ? Bunu düşünmek bile zoruma gidiyordu.

Peki ne yapmalıydım, tam 1 yıl boyunca aramdığım sormadığım yer kalmamıştı.

-Zaman öylece geçiyordu.

Geçen süre içerisin de annem ve babam olmadığı için 1 yıl yetiştirme yurdunda kaldım.

Daha doğrusu bana sahip çıkacak hiç kimsem yoktu.

Sahi babam nerdeydi.

Annemin bana küçükken anlatığı gibi, iş yerinde kaza ile ölmüşmüydü.

Bu işin altında başka birşey yatıyordu...

Çünkü anneme babamın mezarı nerde diye sorduğumda.

Neden her seferin de konuyu değiştiriyordu…

(Kitabın gelişmesine katkıda bulunmak için oy verip yorum atın teşekkürler.)