U2 :Prologue

1.5K 39 3
                                    

    There's no reason, there's no rhyme
I found myself blindsided by
A feeling that I've never known
I'm dealing with it on my own
Phone is quiet, walls are bare
I drink myself to sleep, who cares?
No one even has to know
I'm dealing with it on my own

I got way too much time to be this hurt
Somebody help, it's getting worse
What do you do with a broken heart?
Once the light fades, everything is dark
Way too much whiskey in my blood
I feel my body giving up
Can I hold on for another night?
What do I do with all this time?

Every thought's when it gets late
Put me in a fragile state
I wish I wasn't going home
Dealing with it on my own
I'm praying but it's not enough
I'm done, I don't believe in love
Learning how to let it go
Dealing with it on my own

I got way too much time to be this hurt
Somebody help, it's getting worse
What do you do with a broken heart?
Once the light fades, everything is dark
Way too much whiskey in my blood
I feel my body giving up
Can I hold on for another night?
What do I do with all this time?”

 
     Tulad ng kantang paulit ulit kong naririnig di pa din mawala sa utak ko ang tanong na kamusta kana

  3 yrs. 3 yrs pero sayo ko lang nilaan ang buhay ko.

   “dude. ”

  “Ñigs. Late na, napadpad ka dito?” tanong ko

   Umupo siya sa sofa at tinaas pa ang kamay nya na parang feel at home na feel at home sa bahay

  “Guess what! “

  “What?!”

  “Nakita ko kanina si Sunny, diba hindi na natin sila nakikita at wala na tayong alam tungkol sakanila?”

  “oonga o ano meron?" tanong ko

Napangiti pa siya at pinagdikit ang dalawang palad nya habang nakatingin sakin

  “Ngayon ko lang to sasabihin... pero wtf dude!!!! nakakatawa!!”

  “Bakit?!” tanong ko

  “She's with Turs kanina at di ko pa ba nasasabi sayo na sila na talaga?! Hayop under si turs pre!  Turny is real!” natatawang sabi nya

    Lumawak ang ngiti ko at napatango nalang.  Alam ko namang sila din ang magkakatuluyan

  “...si miles nakita ko din kanina. Nagbago na siya, mainitin ang ulo at hindi ko ba alam kung bakit ganon na siya” kwento pa nya

  “lahat talaga halos nakita mo kanina?” tanong ko

  “Si Nash, sikat pa din. Si Kisses naman wala na din akong balita kasi madalang nalang siya sa tv diba? ” sambit nya kaya napatango nalang ako

   “eh ikaw anong ginagawa mo sa buhay mo?" tanong ko sakanya

  “wala, busy na din ako kaya madalang lang akong makapunta dito pero gumagawa ako ng kanta at rumaraket din kapag may time, kung gusto mo dalaw ka sa bar na pagmamay ari ko na. Hanap kang babae, madami don”

  “Tss hindi na” sambit ko

Napakunot naman ang noo nya

  “Si shar pa din ba?”

  Napatahimik ako bigla at lumingon sa labas, nakatayo pa din hanggang ngayon ang bahay na tinitirhan nya dati.
Kelan kaya ulit siya titira dyan? Yung kada umaga nasa labas ako ng pinto nya para hintayin siya

  “Hindi naman napalitan e”  bulong ko

  “Dons, ilang taon ka na din naghihintay, sa tingin mo ba may hinihintay ka pa?” tanong nya

  May hinihintay pa ba ko? May uuwi pa ba?
Hindi ko alam. Pero gusto kong sumugal.

  “oo naman, meron”

  “pero di naman natin alam kung nakasurvive siya sa operation nya”

  “ñigs kahit walang kasiguraduhan, gusto kong sumugal. susugal ako” bulong ko

   Shar hindi pa naman late diba?
  May hinihintay pa rin naman ako at alam kong babalik ka.

  ———

  A/N: hi! corny na kung corny pero hehe bahala kayo!! anyway eto na ang book 2 na bet nyo, on going ito!! :) tulad dati
Sana suportahan nyo!

  Love u!

- jhia.

 

Unseenzoned 2: Begins [COMPLETED] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon